His sister

The battle of Hogwarts

Pov: Fleur
Fred, Jess, George en ik lopen naar waar we Emma hadden achtergelaten. Fred en George tillen haar op en we lopen naar de Great Hall. Terwijl we langs alle gewonden lopen om Emma ergens neer te leggen zie ik opeens 2 bekende mensen: Remus en Tonks. Ik stop en blijf met ongeloof naar hun lichamen staren, terwijl mijn ogen zich vullen met tranen. Jess merkt dat ik stil ben blijven staan en vraagt wat er is. Als ze mijn blik volgt krijgt ze ook tranen in haar ogen. "Dit kan niet" zeg ik vol ongeloof. "Nee" zeg ik terwijl ik huilend naar ze toe loop. Ik zak naast Remus op de grond en raak hem voorzichtig aan. Pas als ik zijn ijskoude wang voel, dringt de realisatie echt tot me door. Ze zijn dood. De tranen beginnen eindelijk te stromen en ik knuffel hem. Ik wil dat hij zijn armen om me heen slaat, zegt dat alles wel goed komt, maar dat gebeurt niet. Jess loopt naar me toe, trekt me van hem af en omhelst me stevig. "I-ik kan gewoon niet geloven dat oom Remus d-dood is" zeg ik snikkend. "Ik ook niet" zegt Jess. Zo blijven we een tijd zitten.

We lopen naar buiten. We zien een hele stoet Death Eaters met Voldemort voorop aankomen. "Wie is dat? Wie is dat in Hagrids armen?" vraagt Ginny. "Harry Potter... is dood" roept Voldemort. Ik hoor niks meer. Ik zie niet meer wat er om me heen gebeurt. 'Ik ben iedereen verloren. Ik heb niets meer' denk ik. Dan breek ik. De muren van verzet, die ik al die jaren heb opgebouwd, die me al die jaren beschermde tegen Hem, storten in. Ik voel de duisternis in me opkomen en laat het toe. Mijn hand gaat richting mijn toverstok. Ik zal iedereen hiervoor laten boeten, Voldemort, al zijn Death Eaters, ze zullen allemaal sterven voor wat ze me hebben aangedaan, voor wat ze Harry hebben aangedaan. Dan voel ik plots een hand op mijn schouder. Ik kijk om en zie dat het Jess' hand is. Ik kijk haar in de ogen en voel de duisternis wegtrekken. Dan beginnen de tranen te stromen. Jess omhelst me stevig en ik voel hoe het laatste beetje duisternis wegvloeit. Dan realiseer ik me iets: ik heb Jess nog, en mijn vrienden, en alle professoren, die me zo'n beetje hebben opgevoed. Ik ben nog niet alles verloren.

Dan begin ik weer een beetje terug in de realiteit te komen. Ik zie hoe Neville naar voren strompelt. "Nou, ik moet zeggen dat ik op beter had gehoopt" zegt Voldemort. Alle Death Eaters beginnen te lachen. "En wie ben jij dan, jongeman?" "Neville Longbottom" antwoordt Neville en weer beginnen de Death Eaters te lachen. "Nou Neville, ik weet zeker dat we wel een plekje voor je kunnen vinden in onze ranken" zegt Voldemort. "Ik wil graag wat zeggen" zegt Neville plots. "Nou Neville, ik weet zeker dat we allemaal staan te popelen om te horen wat je te zeggen hebt" zegt Voldemort. "Het maakt niet uit dat Harry er niet meer is. Mensen gaan elke dag dood. Vrienden, familie. Ja, we zijn Harry vannacht verloren, maar hij is nog steeds bij ons, in hier" zegt Neville, naar zijn hart wijzend. "Net als Remus, Tonks, ze allemaal. Ze zijn niet voor niets gestorven, maar jij wel, want je hebt het mis!" zegt hij tegen Voldemort, die begint te lachen. "Harry's hart klopte wel voor ons! Voor ons allemaal! Het is nog niet voorbij!" Roept hij terwijl hij het zwaard van Gryffindor uit de sorting hat trekt. Dan rolt Harry opeens uit Hagrids armen, staat op en vuurt een spreuk op Voldemort af. Mijn gezicht licht op. Harry leeft nog! Voldemort begint meteen allemaal spreuken op Harry af te vuren, maar die weet ze te ontwijken. Dan vliegen er opeens allemaal pijlen af op de Death Eaters. Het zijn de centauren! Ook zie ik Grawp om de hoek komen. Dan breekt er een jewelste van chaos uit, maar toch lijkt iedereen maar naar 1 persoon te kijken: Neville. Hij gaat wat naar voren en met 1 zwiepende beweging onthoofdt hij Nagini. Voldemort slaakt een woedende kreet uit. "Snel! Iedereen het kasteel in!" Roep ik. We rennen allemaal naar binnen, maar ook de Death Eaters worden naar binnen gedwongen. Dan zie ik opeens alle huiselven tevoorschijn komen onder leiding van Kreacher. "Vecht! Vecht! Vecht voor mijn meester, de verdediger van de huiselven! Vecht tegen de Dark Lord, in naam van de dappere Regulus! Vecht!" Schreeuwt hij.

Ik ren naar de Great Hall. Hier zie ik iedereen metelkaar vechten, maar de 2 opvallendste gevechten zijn in het midden Voldemortmet Minerva, Slughorn en Kingsley Shacklebolt en Bellatrix met Hermione, Lunaen Ginny. Als een doodsvloek Ginny maar op een haar mist, hoor ik Molly zeggen:"niet mijn dochter, bitch!" en ze begint met haar te duelleren. Ikwil haar helpen, maar ze schreeuwt: "weg! Weg! Ze is van mij!" Bellatrix begint te lachen en zegt spottend:"Wat denk je dat er met je kindertjes zou gebeuren als ik jou gedoodheb?" "Jij raakt mijn kinderen nooit meer aan!" Schreeuwt Molly.Dan vuurt ze een spreuk af die Bellatrix in het hart raakt en ze valt dood opde grond. Ik begin te juichen, maar dan hoor ik Voldemort gillen. Nu hij zietdat hij bijna verslagen is, wordt zijn woede alleen maar groter. Ik zie hoe hijzijn aanvallers door de lucht laat vliegen en hoe hij zijn toverstok op Mollyricht. "Protego!" Roept Harry en hij roept een schild op tussen de 2.Harry en Voldemort beginnen om elkaar heen te cirkelen. "Ik wil datniemand helpt! Zo moet het eindigen, ik moet het alleen doen" zegt Harry."Dat meent Potter niet. Zo gaat hij niet te werk. Wie wilde je vandaag alsschild gebruiken, Potter?" zegt Voldemort sissend. "Niemand. Er zijngeen horcruxes meer. Het gaat nu alleen nog tussen ons. De een kan nietoverleven als de ander niet dood is, en 1 van ons zal dadelijk het toneelvoorgoed verlaten" zegt Harry. "1 van ons? En je denkt niet dat jijdat zult zijn, de jongen die per toeval overleefd heeft, omdat Dumbledore aan de touwtjestrok?" Zegt Voldemort spottend. "Toeval? Terwijl mijn moeder isgestorven om me te redden? Toeval, toen ik besloot te vechten op het kerkhof?Toeval, toen ik me vanavond niet verdedigde, maar toch overleefde en terugkeerdeom het weer tegen je op te nemen?" Zegt Harry. "Ja, toeval! Toeval enstom geluk, en het feit dat je je angstig verschool achter de rug van anderen!Mannen en vrouwen die dapper hun leven voor jou gaven, die je door mij lietdoden!" Zegt Voldemort. "Maar jij zult niemand meer vermoorden, wantje hebt een fout gemaakt. Snape was nooit meester van die stok, die jij nu inje hand hebt. Het was Draco die Dumbledore ontwapende. Draco Malfoy was demeester van de stok. En ik heb Draco weken geleden al ontwapend. Zou dietoverstok dat ook weten?" zegt Harry. Voldemort slaakt een woedende giluit. "Avada kedavra!" "Expelliarmus!" En er schieten eenrode en groene lichtflits door de zaal. Dan vliegt de elder wand door de luchten Harry vangt hem, terwijl Voldemort op de grond valt, gedood door deweerkaatsing van zijn eigen spreuk. "Je hebt het gedaan, Harry!" roepik terwijl ik hem om de hals vlieg. "Je hebt Voldemort verslagen!"

A/N: morgen zal alweer het laatste hoofdstuk uitkomen! Ongelofelijk dat het boek nu echt bijna af is. Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk en kijken jullie uit naar het laatste hoofdstuk morgen!