His sister

Mijn zus

Pov: Fleur
Ik word wakker. Ik open mijn ogen. Ik lig in het hospitaal. Ik wil rechtop gaan zitten. Maar als ik omhoogga voel ik opeens een extreme hoofdpijn. Ik kreun en ga weer liggen. Dan zie ik opeens een zwart-wit gevlekte hond op een stoel naast mijn bed liggen. Het is Jessica. Ze ligt te slapen. Ik strek mijn arm uit en aai haar. Daardoor wordt ze wakker. Ze verandert in een mens. "Fleur, je bent weer wakker!" Roept ze blij. Ze geeft me meteen een knuffel. "Wat is er gebeurd?" Vraag ik. "Je probeerde Hem uit je hoofd te houden, je schreeuwde heel hard. En het is je gelukt. Maar omdat je zoveel kracht moest gebruiken ben je flauwgevallen" antwoordt Jessica. Ik lach. "En verder?" Vraag ik. "Toen kwam Harry binnen. Hij vocht met Hem en heeft hem verslagen. Hij heeft 3 dagen hier gelegen" zegt ze. "Is hij in orde? En hoe voel jij je? Ben jij gewond geraakt?" Vraag ik bezorgd. "Geen zorgen, Harry is in orde en ik ben ook oké. Nadat ze de tegenspreuk uit hadden gevoerd was ik alleen nog een beetje stijf" zegt ze. "Oh gelukkig" zeg ik opgelucht. "Maar er is iets wat je moet weten. Hij heeft Harry vertelt dat hij een dochter heeft en dat dat zijn zus is. Hij weet alleen nog niet wie van ons twee" zegt Jessica. "Dumbledore heeft hem vertelt dat hij met zijn zus mag gaan praten zodra ze weer was". Ik heb gemixte gevoelens. Aan de ene kant ben ik heel blij dat hij nu eindelijk weet dat ik zijn zus ben. Aan de andere kant weet hij ook dat ik Voldemorts dochter ben. En ik weet niet wat hij ervan denkt. Dat vind ik best wel eng. "Jess, kan jij pap gaan vertellen dat ik wakker ben en klaar ben om met Harry te gaan praten?" Vraag ik. "Tuurlijk" zegt ze. Ze loopt weg. Dan hoor ik madam Pomfrey zeggen: "is ze weer wakker?" "Ja" hoor ik Jessica zeggen. Ze kan me natuurlijk niet zien omdat er een doek rond mijn bed hangt. Dan komt madam Pomfrey naar mij toe. Ze onderzoekt me. Als ze klaar is zegt ze: "je bent helemaal in orde. Je hebt er niks aan overgehouden". Ik zucht opgelucht. Dan hoor ik de deur opengaan. Dan komt Dumbledore bij mijn bed staan. "Hoe gaat het lieverd?" Vraagt hij bezorgd. "Het gaat goed pap" zeg ik. "Gelukkig. Je hebt het goed gedaan, je hebt Hem tegengehouden. Ik wist wel dat je het kon" zegt hij. "Dank je" zeg ik en ik geef hem een knuffel. "Wanneer ga ik met Harry praten?" Vraag ik. "Morgen, in de middag" zegt hij. Ik kijk een beetje teleurgesteld. "Je moet eerst rusten" zegt hij. "En ik denk dat madam Pomfrey het met mij eens is" zegt hij erachteraan terwijl hij naar haar kijkt. "Ja, voordat je met iemand mag praten moet je rusten. Dat geldt ook voor jullie twee" zegt ze met een strenge blik naar Jessica en Dumbledore. "En ik weet van je hondenvorm dus dat gaat ook niet werken" zegt ze terwijl ze Jessica streng aankijkt. Jessica zucht. "Ik zie je later wel weer" zegt ze. "Ja, tot morgen Jess" zeg ik. Dumbledore geeft me nog een kus op mijn hoofd en loopt dan samen met Jessica weg. Ik hoor de deur dichtgaan. "Ga maar slapen" zegt madam Pomfrey. Ik knik en trek de dekens wat verder omhoog.

Pov: Harry
Ik zit in de grote zaal bij Hermione en Ron. De cup wordt uitgereikt. Aan het einde komt Dumbledore naar me toe. "Kom mee, het is tijd" zegt hij. Ik begrijp wat hij bedoelt. "Tijd voor wat?" Vraagt Ron nieuwsgierig. Ik heb hun niets verteld over dat ik een zus heb, omdat Dumbledore me had gevraagd dat niet te doen. "Dat zijn niet jouw zaken jongeman" zegt Dumbledore rustig. "Oh" zegt Ron alleen maar. Dan lopen Dumbledore en ik naar het hospitaal. 'Ik vraag me af wie mijn zus nou is. En zou ze aardig zijn. En hoe zit het met dat Voldemort haar vader is? En kan ik haar wel vertrouwen? Dumbledore vertrouwt haar, dus dan kan ik haar ook vertrouwen' dit zijn zoal de dingen waar ik over denk terwijl we daarheen lopen. Als we daar binnenkomen lopen we naar het bed waar een doek omheen hangt. Ik twijfel of ik al naar binnen mag en kijk vertwijfeld naar Dumbledore. Hij geeft een knikje als teken dat ik mag. Ik doe het doek opzij. Dan zie ik Fleur liggen. Ze glimlacht naar me. Ik loop naar haar toe. "Het is fijn om te zien dat je oké bent" zegt ze. "Jij bent er veel erger aan toe" zeg ik. "Valt wel mee, alleen enorme hoofdpijn" zegt ze lachend. Ik lach ook. "Waarom heeft niemand me verteld dat ik een zus heb?" Vraag ik. "Omdat niemand weet dat jij een zus hebt" zegt ze. "Maar waarom weet niemand dat?" Vraag ik. "Omdat onze ouders mij altijd verborgen hebben gehouden voor de buitenwereld" antwoordt ze. "Omdat je Voldemorts dochter bent" zeg ik. Ze knikt. "Hoe zit dat eigenlijk? Want je bent mijn zus maar ook Zijn dochter" zeg ik. "Anderhalf jaar voordat jij geboren werd kwam Voldemort naar ons ouders oude huis. Hij betoverde onze moeder waardoor ze zwanger werd van mij. Ze hebben me meegenomen naar Dumbledore. Hij heeft toen een spreuk over me uitgesproken zodat Voldemort mij niet over zou nemen. Die spreuk werkt zolang ik van iemand hou. Daarna zijn ze verhuist naar een nieuw huis en hebben ze me gewoon opgevoed, alleen mocht ik nooit alleen naar buiten. Ze zeiden dat ik dan andere mensen in gevaar zou brengen" antwoordt ze. "Wacht, dus jij bent geboren uit Voldemorts magie?" Vraag ik. "Ja" zegt ze. "Ik ben er niet blij om dat ik Zijn dochter ben, en al helemaal niet trots. En ik denk dat ik degene ben die hem het liefst dood wil hebben. Maar ik ben wel blij dat jij mijn broertje bent" zegt ze. "Ik ben ook blij dat jij mijn zus bent" zeg ik. En dat meen ik ook. Dan vraag ik haar: "heb jij onze ouders beter gekend?" Vraag ik. Ik weet dat het een pijnlijk onderwerp is maar ik moet het weten. "Ja; ik was al drie toen ze werden vermoord" zegt ze. "Hoe waren ze?" Vraag ik. "Onze vader was moedig en hij gaf om ons, hij heeft alles gedaan wat hij kon om ons te beschermen" zegt ze. Ik glimlach. "En onze moeder was aardig en ontzettend moedig. Maar bovenal, ze gaf om me terwijl ze wist dat ik Voldemorts dochter was, dat bewijst dat ze echt om mensen geeft, maakt niet uit wat" zegt ze. Ik begin te huilen. "Ik weet dat het zwaar voor je is dat je ze niet echt hebt gekend, maar je herinnert je je ook niets meer van die verschrikkelijke avond. Ik jammer genoeg wel" zegt ze huilend. "Wat erg voor je, dat moet heel zwaar voor je zijn geweest" zeg ik. Ik kan me niet voorstellen hoe dat moet zijn, zien hoe je ouders worden vermoord op zo'n jonge leeftijd. "Ik heb soms nog steeds nachtmerries ervan" zet ze met een huivering. "Wat moet het verschrikkelijk zijn om dat steeds opnieuw te moeten zien" zeg ik. "Ja, maar gelukkig helpt Dumbledore me" zegt ze. Maar hoe is dat eigenlijk gegaan? Hoe ben je bij Dumbledore terecht gekomen?" Vraag ik. "Onze ouders hadden met hem afgesproken dat als ze ooit doodgingen hij voor mij moest gaan zorgen. Dus nadat hij jou naar onze oom en tante op Privet Drive had gebracht, is hij teruggegaan naar het huis en heeft daar mij opgehaald. Toen heeft hij me meegenomen naar Hogwarts" zegt ze. "En dat andere meisje, de andere dochter van Dumbledore?" Vraag ik. "Jessica is haar ouders ook die avond verloren. Niet doodgegaan hoor, maar we weten niet wat er met ze is gebeurd. Ze hadden hem gevraagd om voor haar te zorgen als er iets zou gebeuren. Dus de dag erna hebben we haar opgehaald" zegt ze. We blijven nog even doorkletsen over van alles en nog wat totdat Dumbledore naar ons toekomt en zegt dat ik weer moet gaan omdat ik morgen weer naar huis moet. Hij zegt dat Ron in de Gryffindor toren op mij wacht. Dan bedenk ik me opeens iets. "Kan ik Ron en Hermione vertellen dat jij mijn zus bent?" Vraag ik aan haar. "Wacht er nog even mee, als jullie volgend jaar terugkomen naar school wil ik ze eerst wat beter leren kennen. Dan kijk ik wel of we het gaan vertellen" zegt ze. "Oké" zeg ik. Ik vind het best jammer dat ik ze niks mag vertellen, het gaat nog lastig worden om het geheim te houden, maar het is niet mijn keuze om te maken. En met alle problemen waarin we komen zal het toch niet lang duren voordat ze erachter komen.

Ik loop samen metDumbledore naar de Gryffindor toren en als we daar aankomen zegt hij nog:"mondje dicht hè". "Ja, ik zal ze niks vertellen" zeg ik. Danzeg ik het wachtwoord en ga de commonroom in. Ik loop de trap op en ga deslaapkamer in. "En, wat ging je doen? Je bent 2 uur weggeweest" zegtRon. "Het was niks belangrijks, Dumbledore wou nog met me praten over water allemaal gebeurd is" zeg ik. Het voelt niet echt goed om tegen hem temoeten liegen, maar ik heb geen keus. Ik begin mijn koffer in te pakken. Dangaan we met z'n allen naar de trein. Fleur en Jessica gaan natuurlijk nietomdat ze hier wonen. Om eerlijk te zijn ben ik best jaloers op ze. Maar ja, ikzal maar terug moeten naar de Dursley's. Ik stap de trein in. Ik kan nietwachten tot school weer begint en tot ik mijn zus weer zie. Ik kan nog steedsniet geloven dat ik een zus heb. Dan gaan we allemaal weer teug naar huis.