His sister

Een lang verloren glimlach

Pov: Fleur
Het is alweer een aantal weken later. Iedereen is een paar dagen na het gevecht naar huis gegaan. Jessica is al weken niet vrolijk geweest. Het voelt niet fijn om mijn beste vriendin zo verdrietig te zien. Daarom heb ik 2 dagen geleden een brief naar de Weasleys gestuurd, waarin ik vroeg of we misschien een tijdje bij hen kunnen logeren. Ik heb het natuurlijk eerst aan pap gevraagd, en hij vond het een geweldig idee. Misschien dat Jessica daar wat afleiding kan vinden. En hopelijk wordt ze dan ook weer wat vrolijker. Ik heb daarnet tijdens de lunch een brief teruggekregen, waarin stond dat we uiteraard welkom waren. Dus ik ga Jessica er zometeen mee verrassen.

Ik ga naar onze kamer. Als ik naar binnen ga zie ik Jessica op haar bed zitten. "Hey" zeg ik. "Hey" zegt ze. "Ik heb een verrassing voor je" zeg ik. "Wat dan?" vraagt ze. Ook nu kan ik merken dat ze niet helemaal meer zichzelf is, want normaal zou ze erg enthousiast en heel erg nieuwsgierig zijn. "We gaan morgen naar de Weasleys en dan blijven we daar een tijdje logeren" zeg ik. Ik zie een glimlach op haar gezicht verschijnen. "Wat leuk" zegt ze. Ik glimlach. "Zullen we onze koffers alvast gaan pakken?" Vraag ik. "Is goed" zegt ze. Ik pak onze koffers. "Wil je de pack-spreuk gebruiken of gewoon zelf inpakken?" Vraag ik. "Zelf, dan heb ik wat te doen" zegt ze. "Oké" zeg ik en ik geef haar haar koffer. De rest van de middag zijn we druk bezig met inpakken. Ik gebruik wel een spreuk voor het opvouwen van onze kleren, aangezien we zelf niet bepaald erg goed zijn in netjes opvouwen. Aan het eind van de middag zijn we klaar. Dan gaan we naar beneden voor het avondeten.

De volgende ochtend staan we vroeg op. We kleden ons aan en gaan naar de grote zaal voor het ontbijt. Als we het op hebben halen we onze koffers op. Dan gaan we naar pap's kantoor. "Zijn jullie klaar?" Vraagt hij. "Ja" zeggen we. "Mooi" zegt hij en hij houdt zijn armen op. We pakken hem vast en dan verdwijnselen we. Een paar tellen later verschijnen we op een paar meter afstand van de Burrow. "Ik zie jullie over een tijdje wel weer. Sturen jullie een brief als jullie weg willen of moeten?" Vraagt hij. "Ja, zullen we doen" zeg ik. "Tot ziens" zeg ik en ik geef hem een knuffel. Dan verdwijnselt hij weer. "Zullen we?" vraag ik. "Ja" zegt Jessica en we beginnen richting de Burrow te lopen. Als we daar aankomen kijk ik verwonderd naar het huis. Het lijkt wel of het is opgebouwd uit een aantal losse kamers die aan elkaar zijn geplakt. We lopen naar de deur en kloppen aan. Molly doet open. "Hey" zegt ze vrolijk en ze geeft ons allebei een knuffel. Dan gaan we naar binnen. Ze loopt naar de trap en roept naar boven: "Jessica en Fleur zijn er!" Ik hoor een deur opengaan en 2 paar voeten die naar beneden rennen.

Pov: George
Fred en ik zitten op onze kamer aan wat nieuwe grapproducten te werken. Dan roept mam opeens: "Jessica en Fleur zijn er!" We staan snel op en rennen naar beneden. Ik ben sneller en ben als eerste beneden. Ik geef Jessica meteen een knuffel en een kus. Fred doet hetzelfde met Fleur. Ik zie een grote glimlach op Jessica's gezicht verschijnen. Dat doet me goed. De dagen nadat haar vader was overleden was ze erg verdrietig, dus ik ben blij dat ze weer glimlacht. Dan komen ook de anderen naar beneden. Ron en Ginny geven hun ook een knuffel. Dan gaan we met z'n allen op de bank zitten en kletsen we bij. Na een paar uur zegt mam: "waarom brengen jullie ze niet even naar hun kamer?" "Is goed" zeg ik. Ze gaan in Charlies kamer slapen. Hij komt deze vakantie nog wel langs, maar hij had gezegd dat hij dan wel in Bills kamer zou slapen. Hij komt die dag trouwens ook nog langs. Fleur gebruikt wingardium leviosa op de koffers en we lopen naar boven. Als ze de kamer binnenlopen zegt Fleur: "laat me raden, dit is Charlies kamer?" "Hoe raad je het toch?" Zegt Fred sarcastisch. "Hmmm, ik weet niet. Misschien al die dingen van draken" zegt ze al net zo sarcastisch. We lachen. Charlie heeft echt overal dingen van draken op zijn kamer, dus zo lastig is het niet om te raden van wie de kamer is. We hadden vanochtend al 2 bedden klaargelegd, dus dat hoeven we in ieder geval al niet meer te doen. Fleur zet hun koffers neer en ze halen er een paar dingen uit. Hun kleding laten ze erin zitten.

Pov: Jessica
De dagen erna hebben we veel lol met de Weasleys. Ik ben blij dat Fleur ditgeregeld heeft. Ik heb het zo naar mijn zin hier. Ik geniet van Molly'sheerlijke kookkunsten, Arthur's enthousiaste verhalen over Muggles en degrappen die we uithalen met de tweeling. Na een paar dagen zit ik met detweeling en Fleur in de woonkamer te kletsen. Dan hoor ik opeens de deuropengaan en hele bekende stem die zegt:"hallo, ik ben thuis!" Het is Charlie! Fleur en iklopen naar de deur en ja hoor, daar staat hij. "Hey" zeg ik en wegeven hem een knuffel. "Het is zo leuk om jullie weer eens te zien. Het isveel te lang geleden" zegt hij. "Het is ook leuk om jou weer te zien.En het is inderdaad te lang geleden, maar ja, je woont dan ook helemaal inRoemenië" zeg ik. We lachen. "Wat zit je haar trouwens leuk"zegt Fleur. Hij heeft nu lang haar in een staartje. "Dank je. Mam is hethelaas niet met jullie eens. Ze wil dat ik het eraf knip" zegt hij. Dangaan we op de bank zitten en kletsen wat. Na een uur ofzo gaat de deur weeropen en komt Bill binnen. "Hey" zegt hij. "Hey" zeg ik. Hijgeeft ons allemaal een knuffel. De rest van de middag kletsen we bij metCharlie en Bill. We zijn goed met hen bevriend geraakt toen ze nog op Hogwarts zaten, dushet is leuk om ze weer een keer te zien. Ze blijven een paar dagen en moetendan helaas weer weg. Na zo'n 2 weken gaan Fleur en ik ook naar huis.