His sister

Quidditch-try-outs en vervloekingen

Pov: Fleur
"Kom op Jess, de Quidditch Try-outs beginnen" zeg ik. We lopen naar het Quidditch- veld en gaan de tribune op. Ik zie Hermione zitten en ga naar haar toe. "Hey" zeg ik. "Hey" zegt ze een beetje afwezig. Jess begroet haar ook en gaat naast me zitten. Dan komt Luna langs ons lopen. "Hoi Luna" zeg ik. "Oh, hoi" zegt ze. Ze gaat schuin onder ons zitten. Ik kijk naar het veld en zie Harry en Ginny los van de groep staan. Opeens hoor ik Ginny "koppen dicht!" roepen. Kennelijk probeerde Harry de aandacht te krijgen en lukte het hem niet. Daar moet hij even aan gaan werken als de nieuwe captain. Hij zegt een paar dingen en dan stapt iedereen op z'n bezems. Ik zie Ron een beetje onhandig op zijn bezem naar het doel vliegen. Ik zie vanuit mijn ooghoek dat Hermione een beetje ongemakkelijk naar Ron en de andere keeper kijkt. Dan zegt Jess: "hé, dat is die ene irritante sukkel" terwijl ze naar de andere keeper wijst. Ik kijk wat beter en herken hem ook. "Oh hij" zeg ik. Ik mag hem niet zo. Dan beginnen ze te spelen. Harry zweeft wat in het midden om ze te observeren en te beoordelen.

"Wow, Ginny is echt goed. Ze gaat het team zeker weten halen" zegt Jessica. We juichen haar toe. "Die irritante gast is ook erg goed, ik weet niet hoeveel kans Ron maakt" zegt Jess geïrriteerd. "Ja, ondanks dat ze evenveel ballen hebben tegengehouden zit Ron er een stuk minder stevig op. Hij valt nu zelfs bijna van z'n bezem door de bal" zeg ik half lachend terwijl ik een beetje bezorgd naar hem kijk. Dan maakt die andere keeper opeens een wel erg vreemde beweging opzij, waardoor er wordt gescoord. Toevallig net nadat ik Hermione haar hand voor haar mond zag doen vanuit mijn ooghoek. Ik glimlach in mezelf maar zeg er niks van.

Een paar dagen later zitten we in de 3 Broomsticks te genieten van een butterbeer. Dan zie ik Harry, Ron en Hermione binnenkomen. Ze komen bij ons zitten. "Hé" zeg ik. "Hé" zegt Harry een beetje afwezig. Hij kijkt richting Slughorn. Hermione bestelt 3 butterbeer. Dan merkt Ron opeens Ginny op in de hoek. Jess en ik lachen zachtjes als hij loopt te klagen en Hermione er commentaar op heeft. Dan komt Slughorn naar ons toe. Hij begroet ons. "Komt u hier vaker? "vraagt Harry. "O ja, al langer dan ik zou willen toegeven. Ik kwam hier al toen het nog de enkele broomstick was" antwoordt hij terwijl hij wat butterbeer over Hermione morst. Hij verontschuldigt zich. "Hé, vroeger gaf ik af en toe een feestje voor een selecte groep leerlingen. Wil je ook komen?" Zegt hij tegen Harry. "Oh ik voel me zeer vereerd" zegt die. "Jullie zijn ook welkom Granger, Fleur en Jessica" zegt hij tegen ons. "Dat zou geweldig zijn" zegt Hermione. Het is wel grappig, ook al is hij een nieuwe docent en kende hij ons nog niet, hij noemt ons ook bij onze voornaam, net als de andere professoren. Het was natuurlijk jarenlang normaal aangezien niemand mocht weten wie onze familie was, en het is een soort van gebleven ondanks dat iedereen het nu toch al weet. "Uitstekend, ik stuur wel een uil" zegt Slughorn. "Leuk je gezien te hebben Wamsel" zegt hij tegen Ron. Jess en ik kijken elkaar aan en lachen. "Waar ben je mee bezig?" Vraagt Ron aan Harry, die lachend gaat zitten. "Ik moest contact maken van Dumbledore" zegt hij. "Waarom met hem?" Vraagt Ron. "Geen idee, het is vast belangrijk. Anders had hij het niet gevraagd" zegt Harry. Ik kan me vaag herinneren dat pap het erover had. Volgens mij had het te maken met iets uit Voldemorts schooltijd. En Slughorn was destijds professor hier. Hij had een redelijk goede band met hem. Ik besluit niks tegen de anderen te zeggen. Als pap wil dat ze het weten, zal hij het ze zelf wel zeggen. En anders hoeven (of mogen) ze het niet te weten.

Een tijd later lopen Jess en ik terug naar Hogwarts. De anderen zijn al eerder teruggegaan, maar Jess en ik wilde nog even naar Honeyduckes. Als we door de gang lopen zie ik opeens McGonagall met Harry, Ron en Hermione in een lokaal staan. "Wat zou er nu weer aan de hand zijn?" Vraag ik me hardop af. "Die zullen wel weer in de problemen zitten" zegt Jess. We besluiten buiten het lokaal te blijven wachten. Na een paar minuutjes komt Snape aanlopen. "Wat doen jullie hier?" We wachten op Harry, Ron en Hermione" antwoord ik. "Hm" zegt hij alleen en hij gaat naar binnen. Na een aantal minuten komen ze eindelijk naar buiten. "Hé, wat is er?" Vraag ik. "Katie Bell is vervloekt. We waren erbij" zegt Hermione. "Wat?" Roept Jess uit. "We zullen jullie alles wel vertellen, maar niet hier" zegt Hermione. "We gaan wel naar onze kamer" zeg ik. We lopen naar onze kamer en daar vertellen ze wat er precies gebeurd is. "Waarom zijn jullie 3 er altijd bij als er problemen zijn?" Vraag ik. "McGonagall vroeg ons net hetzelfde" zegt Ron. "En geloof me, ik vraag me dat nu al 6 jaar af." Dan blijft het een paar minuten stil. "Wij moeten maar eens gaan" zegt Hermione. "Ja" zeg ik. We laten ze uit en ze lopen naar hun commonroom. "Best eng dat er iemand is vervloekt" zegt Jess. "Ik vind het eerlijk gezegd enger dat dat pakje voor pap bedoeld was" zeg ik. "Ja, dat is inderdaad nog enger. Ugh, ik ga een slapeloze nacht hebben" zegt ze zuchtend. "O zeur niet, jij slaapt redelijk makkelijk en vast. Jij hebt bijna nooit een nachtmerrie. Ik zou willen dat ik zo makkelijk sliep" zeg ik.

Die avond slaap ik slecht, zoals ik al verwachtte,doordat ik de hele tijd denk aan dat dat pakje met de vervloekte ketting voorpap bedoeld was. En dat als Harry het per ongeluk had aangeraakt, dan was hij ookvervloekt geweest, of Ron, of Hermione. Ik zie hoe iedereen die ik lief heb dieverdomde vervloekte ketting aanraakt en allemaal rare bewegingen beginnen temaken en te schreeuwen. Het is zo oorverdovend en pijnlijk. Midden in de nachtschrik ik badend in het zweet wakker. Ik probeer weer te gaan slapen, maar hetmoment dat ik mijn ogen dicht doe zie ik weer dat verschrikkelijke beeld voorme. Ik zucht, pak mijn boek en lees wat. Op gegeven moment val ik weer inslaap, maar het is een erg onrustige slaap.

A/N: Hey, hopelijk vinden jullie het nieuwe hoofdstuk leuk. Ik weet dat ik weer lang niet heb geüpload, maar geen zorgen, ik ga niet met het boek stoppen, dus ik zal vanzelf verder schrijven. Ik vind dit namelijk een veel te leuk boek om te stoppen. Hopelijk vinden jullie het net zo leuk.