His sister

Bezorgdheid & beloftes

Pov: Fred
Ik loop door de gangen te dwalen aangezien ik geen zin heb om huiswerk te maken. Dan bots ik tegen iemand op. Als ik opkijk zie ik dat het Fleur is. "Sorry, ik zat niet op te letten" zeg ik terwijl ik haar omhoog help. "Maakt niet uit. Ik zat ook niet op te letten" zegt Fleur lachend. "Laat me raden: je zat te lezen terwijl je liep" zeg ik lachend als ik een boek op de grond zie liggen. "Ja. Maar ik ben blij dat ik je weer zie" zegt ze terwijl ze haar boek oppakt. Dan geeft ze me een kus. "Ik ben ook blij om jou weer te zien" zeg ik. Ze glimlacht. "Heb je zin om wat rond te hangen?" Vraag ik. "Ben je al klaar met je huiswerk?" Vraagt Fleur. "Ja" lieg ik. Ze lacht en trekt me mee. We gaan naar hun kamer. We gaan op haar bed zitten en kletsen.

Na een tijdje zie ik vanuit mijn ooghoek haar hand. Maar er is iets anders, iets vreemds. Ik pak hem vast. Eerst probeert ze hem weg te trekken maar ik hou hem stevig vast. Als ik hem goed bekijk zie ik dat er woorden in haar hand staan gekerfd. 'Ik moet me gedragen' lees ik. "Wat is dit Fleur?" Vraag ik bezorgd. "Het is niks" zegt ze. "Jawel. Waarom staat er een zin in je hand gekerfd?" Vraag ik. Ze zucht. "Nu snap ik waarom Harry zo deed" zegt ze zachtjes. "Wat?" Zeg ik verbaasd. "Ik ontdekte hetzelfde bij Harry. Het ging precies zoals dit. Ik werd boos en ging naar professor Umbridge" zegt ze. "Wat heeft professor Umbridge hiermee te maken?" Vraag ik. "Zij is degene die Harry straf heeft gegeven. En toen ik boos op haar werd gaf ze mij dezelfde straf" zegt ze. "Wacht even, zij is degene die jou dit aandoet?" Vraag ik. "Ja, maar je mag niet naar haar toe. Ik wil niet dat jij ook deze straf krijgt" zegt ze. 'Hoe kan ze nou verwachten dat ik niks doe?' Denk ik. "Fred, beloof me dat je niet naar haar toe gaat. Beloof dat je het aan niemand vertelt" zegt ze. "Maar Fleur..." zeg ik. "Nee, ik wil niet het risico lopen dat jij dit ook moet doen. Beloof het me" zegt ze. "Maar..." zeg ik. Ze kijkt me streng maar tegelijkertijd smekend aan. Ik zucht en vraag dan: "Doet het niet te veel pijn?" "Nee" antwoordt ze. "Als je me belooft dat je hulp zoekt als het te veel pijn doet, zal ik het ook tegen niemand zeggen" zeg ik. "Oké, ik beloof het" zegt ze. "Dan beloof ik het ook" zeg ik. "Dank je" zegt ze. We blijven nog even kletsen over andere dingen aangezien Fleur het hier niet meer over wil hebben.

Na een tijdje komt Jessica binnen. "O, hey Fred" zegt ze als ze mij ziet. "Hebben jullie zitten kletsen?" Vraagt ze. "Ja" antwoordt Fleur. "Maar nu moet Fred toch echt bezig met zijn huiswerk" zegt ze. "Je wist het?" Vraag ik verbaasd. "Ja natuurlijk. Ik kan het zien als je liegt" zegt ze. Ik zucht. "Staat genoteerd" zeg ik lachend. "Maar ik meen het wel. Je moet nu echt bezig met je huiswerk" zegt ze. "Oké oké" zeg ik zuchtend. Ik sta op, geef Fleur nog een kus en ga dan weer weg.

Pov: Fleur
Ik loop richting de Ravenclaw commonroom terwijl ik loop te lezen. Ik wilde daar een leuk boek uitzoeken aangezien daar ook boeken zijn die niet in de bieb staan. Dan bots ik tegen iemand op en val op de grond. Als ik opkijk zie ik dat het Fred is. "Sorry, ik zat niet op te letten" verontschuldigt hij zich. Hij helpt me omhoog. "Maakt niet uit. Ik zat ook niet op te letten" verontschuldig ik me. "Laat me raden: je zat te lezen terwijl je liep" zegt hij lachend als hij mijn boek ziet. "Ja. Maar ik ben blij dat ik je weer zie" zeg ik. Ik pak mijn boek op en dan geef ik hem een kus. "Ik ben ook blij om jou weer te zien" zegt hij. Ik glimlach naar hem. "Heb je zin om wat rond te hangen?" Vraagt hij. "Ben je al klaar met je huiswerk?" Vraag ik. "Ja" zegt hij. Maar ik kan zien dat hij liegt. Als hij liegt heeft hij een soort ondeugende sprankel in zijn ogen. En hij beweegt iets met zijn oor. Maar ik trek hem toch lachend mee aangezien ik behoefde heb om met hem te kletsen. We gaan naar mijn kamer. We gaan op mijn bed zitten en kletsen.

Na een tijdje pakt hij opeens mijn hand. Ik probeer hem weg te trekken, maar het lukt niet. "Wat is dit Fleur?" Vraagt hij. Ik kan aan hem zien dat hij bezorgd is. "Het is niks" zeg ik. "Jawel. Waarom staat er een zin in je hand gekerfd?" Vraagt hij. Ik zucht. "Nu snap ik waarom Harry zo deed" zeg ik zachtjes, meer tegen mezelf dan tegen hem. "Wat?" Zegt hij verbaasd. "Ik ontdekte hetzelfde bij Harry. Het ging precies zoals dit. Ik werd boos en ging naar professor Umbridge" leg ik uit. "Wat heeft professor Umbridge hiermee te maken?" Vraagt hij. "Zij is degene die Harry straf heeft gegeven. En toen ik boos op haar werd gaf ze mij dezelfde straf" leg ik uit. "Wacht even, zij is degene die jou dit aandoet?" Vraagt hij. "Ja, maar je mag niet naar haar toe. Ik wil niet dat jij ook deze straf krijgt. Fred, beloof me dat je niet naar haar toe gaat. Beloof dat je het aan niemand vertelt" smeek ik. "Maar Fleur..." zegt hij. "Nee, ik wil niet het risico lopen dat jij dit ook moet doen. Beloof het me" smeek ik hem. "Maar..." zegt hij. Ik kijk hem streng maar tegelijkertijd smekend aan. Hij zucht en vraagt dan: "Doet het niet te veel pijn?" "Nee" lieg ik. "Als je me belooft dat je hulp zoekt als het te veel pijn doet zal ik het ook tegen niemand zeggen" zegt hij. 'Als ik hem dat moet beloven zodat hij niet het risico loopt dezelfde straf te krijgen moet het maar. Maar als ik niks laat merken hoef ik ook geen hulp te zoeken' denk ik. "Oké, ik beloof het" zeg ik. "Dan beloof ik het ook" zegt hij. "Dank je" zeg ik dankbaar. We blijven nog even kletsen over andere dingen aangezien ik het hier niet meer over wil hebben.

Na een tijdje komt Jessica binnen. "O, heyFred" zegt ze als ze hem ziet. "Hebben jullie zitten kletsen?"Vraagt ze. "Ja" antwoord ik. 'Het is al laat en Fred moet echt nogzijn huiswerk maken. Hij kan nu beter gaan. En als Jess er is kan ik wel methaar kletsen' denk ik. Dus zeg ik: "Maar nu moet Fred toch echt bezig metzijn huiswerk." "Je wist het?" Vraagt hij verbaasd. "Janatuurlijk. Ik kan het zien als je liegt" zeg ik. Hij zucht. "Staatgenoteerd" zegt hij lachend. "Maar ik meen het wel. Je moet nu echtbezig met je huiswerk" zeg ik. "Oké oké" zegt hij zuchtend. 'Hijheeft er misschien geen zin in maar hij zal het toch moeten doen' denk ik. Hijstaat op, geeft me nog een kus en gaat dan weer weg.