His sister

De laatste opdracht

Pov: Fleur
Over een paar dagen is de laatste opdracht. Maar ze zeggen dat deze gevaarlijk is dus ik ben doodsbang dat Harry het niet haalt. Hierdoor ben ik al dagen constant nerveus en gestrest waardoor ik een beetje chagrijnig ben.

Ik zit in de bieb te lezen. Ik probeer me te ontspannen maar het lukt niet echt. Ik moet constant denken aan Harry en de laatste opdracht. Dan komt Jessica naar me toe lopen en gaat naast me zitten. "Hey Fleur, is het een stom boek?" Vraagt Jessica als ze ziet dat ik weer de spreukencatalogus aan het lezen ben. "Nee, je weet toch dat ik dit boek superleuk vind?" Snauw ik. "Zo wat ben jij chagrijnig" zegt ze. "Ik ben niet chagrijnig" snauw ik. "Slecht geslapen?" Vraagt ze. "Om eerlijk te zijn, ja, ik heb heel slecht geslapen. En dat heb ik nu al dagen" zeg ik. "Hoezo?" Vraagt ze verbaasd. Normaal slaap ik altijd best goed en diep, dus het komt niet zo vaak voor dat ik slecht slaap. "Ik heb constant nachtmerries" zeg ik. "Zijn ze weer terug?" Vraagt ze bezorgd. "Nee, dit zijn andere" zeg ik. Jessica bedoelt de nachtmerries waarin ik iedere keer weer mijn ouders voor mijn ogen zie sterven. "Waar heb je dan nu nachtmerries over?" Vraagt ze. "Over dat Harry de volgende opdracht niet overleefd" zeg ik. Ze legt een hand op mijn schouder en kijkt me meelevend aan. "Hij redt het wel, echt" zegt ze. "Maar hoe kan je dat zo zeker weten?" Vraag ik. "Omdat Harry het altijd overleeft. Hij is een sterke wizard. Heb vertrouwen in hem" zegt ze. Ik word een beetje gerustgesteld. Dan ga ik weer verder lezen. De volgende dagen slaap ik iets beter maar nog steeds niet echt goed.

Het is alweer tijd voor de laatste opdracht. Ik loop samen met Jessica naar de tribune. Ik ben SUPER nerveus en nog steeds een beetje bang. We gaan zitten en pap begint aan zijn speech. Dan gaan ze allemaal het doolhof in. We zitten daar maar te wachten. We kunnen ze niet zien, dus we moeten maar gokken wat er gebeurt. Dan zie ik rode vonken uit het doolhof omhoogschieten. Iemand heeft het opgegeven, maar wie? Na nog een hele lange tijd wachten krijg ik opeens een naar gevoel, en het wordt steeds erger. Dan krijg ik opeens een visioen. Ik zit niet langer op de tribune, maar ik sta op een kerkhof. Ik zie Harry staan. Ik krijg een naar gevoel en het wordt steeds erger en erger. De pijn is op gegeven moment zelfs zo erg dat het waarschijnlijk even veel, of zelfs meer, pijn doet dan crucio. Ik hoor Harry schreeuwen. Hij voelt dus dezelfde vreselijke pijn als mij. Ik zie hoe Cedric bezorgd naar Harry toeloopt. Hij vraagt hem wat er mis is. Harry zegt hem naar de beker te gaan maar hij doet het niet. Dan komt Wormtail, die vieze vuile verrader, aanlopen. Hij heeft iets in zijn armen. Dan snap ik waarom we die pijn hebben: Voldemort! Dat is wat Wormtail vasthoudt! "Wie ben je? Wat moet je?" Roept Cedric terwijl hij zijn toverstok op hem gericht houdt. Ik wil roepen dat hij weg moet wezen maar dat kan ik niet omdat het een visioen is. "Dood die andere" zegt Voldemort. "Avada kedavra" roept Wormtail en ik zie hoe Cedric dood neervalt. Ik schreeuw het uit maar er komt geen geluid uit mijn mond. Dan loopt Wormtail naar Harry toe en laat hem zweven. Hij wordt vastgegrepen door het beeld op het graf. "Doe het! Nu!" Roept Voldemort. Dan gooit hij Voldemort in een ketel. Hij trekt zijn toverstok. "Bot van de vader, onwetend geschonken" zegt hij terwijl hij een bot uit een graf laat zweven en in de ketel gooit. "Vlees van de dienaar, bereidwillig gegeven" zegt hij terwijl hij zijn toverstok in zijn zak steekt en een mes pakt. Dan snijdt hij zijn eigen hand af! 'Is hij gek geworden of zo' denk ik. "En bloed van de gehate, met geweld geroofd" zegt hij terwijl hij Harry's arm opensnijdt. Ik wil hem tegenhouden maar kan niks doen. "De Heer van het Duister, zal weldra herrijzen" zegt hij terwijl hij het bloed in de ketel laat druppen. Ik hoor Harry schreeuwen en ik weet waarom. Want ik voel dezelfde ondraaglijke pijn als hem. Dan zie ik hoe Hij herrijst! 'Nee, dit kan niet gebeuren!' Denk ik. Hij loopt naar Wormtail toe en zegt: "mijn staf, Wormtail." Hij pakt de staf uit zijn jas en geeft hem aan Hem. Ik begin me ondertussen steeds zwakker te voelen. "Steek je arm uit" zegt Voldemort. "M-meester, dank u, m-meester" zegt hij terwijl hij zijn handeloze arm naar voren steekt. "Je andere arm Wormtail" zegt Voldemort. Hij steekt zijn andere arm uit en Voldemort zet zijn toverstok op erop. Dan zie ik de Dark Mark op zijn arm. Dan verschijnen er opeens allemaal Death Eaters. Ik sta nu op het punt in te storten. Het laatste dat ik nog meekrijg is dat Voldemort met Harry vecht, dan wordt alles zwart...

Pov: Jessica
We zitten op de tribune. Opeens krijgt Fleur wazige ogen. 'Wat is er mis?' Denkik. Ze kijkt bang. Ik blijf haar bezorgd aankijken en probeer haar weer bij tebrengen maar het lukt niet. Na een tijdje begint ze opeens te schreeuwen.Iedereen kijkt haar geschrokken maar bezorgd aan. Pap komt naar ons toe rennen.Eerst blijft ze gillen maar na een korte tijd stopt ze met gillen en sluit zehaar ogen. Ze is flauwgevallen! Dan schrikt Fleur opeens wakker. "Hij isterug" is het enige dat ze zegt, alhoewel het zo zacht is dat alleen papen ik het kunnen horen. Dan verschijnt Harry opeens. Eerst viert iedereen feestmaar dan krijgen we door dat Cedric dood is! Pap roept Minerva en rent dan snelnaar Harry toe. Ondertussen brengen Minerva en ik Fleur naar madam Pomfrey.Terwijl we erheen lopen begin ik te huilen. 'Cedric is dood' denk ikverdrietig. Ik hoop maar dat alles goed komt. Maar dat Hij terug is voorspeltin ieder geval al niet veel goeds...