FELAKETİM

1.Bölüm

Keyifli okumalar canlarım 🥰

Alarm çalıyor. Her sabah olduğu gibi açıldı gözlerim.
Malesef. Her akşam dua ediyorum nolur uyanmayayım
bu lanet hayata. Ama almıyor Allah beni yanına. Çok
mu kötü bir kulum,çok mu günahım var anlamadım,
kabul etmiyor Allah duamı. Belkide daha var
yaşatacakları bana. Ve evet var,ben söyleyeyim:
Bugün yeni lisemde ilk günüm! Olamaz geç kalıyorum.
Alarmı kapatıp yatmışım aptal gibi. Hadi Açelya
uyanma vakti,kalk! Kendime söylene söylene ayağa
kalktım.

"Aptal Açelya, daha okulun ilk günü ve geç kalacağım,ah
aptal kafam, kıyafetlerim nerede! Çıldıracağım. Sakin
ol,sakin ol. Şimdi nereye koymuş olabilirim dün
çıkardığım kıyafetleri. Ah buldum, şükür Yarabbi."

Hemen üstümü değiştirip mutfağa gittim. Annem ve
babam işe gitmiş olmalı ki sesleri gelmiyor. Annem
bişeyler yemem için masaya kahvaltı
koymuş.

"Üzgünüm anne,eğer kavaltı yaparsam tamamen geç kalacağım."

Çayımı okulda içmek üzere termosa koydum. Saniyesinde dışarı fırladım.
Kulaklığımı kulağıma taktım ve en sevdiğim şarkılardan
birini açarak İETT durağına koştum. Durağa vardığımda
nefes nefese kalmıştım. Otobüsün gelmesini beklerken
karnım gurul gurul gurulduyordu. Yanımda para vardı
ama bakkala gidersem otobüsü kaçırabilirdim. Şansıma
oradan bir simitçi geçiyordu. Hızlıca gidip bir simit
aldım. Otobüs durağında oturdum. Çayımı çıkardım. Bi
simit bi çay derken hızlıca yemeğimi bitirdim. Beş
dakika tamamlanmadan tıkış tıkış bir otobüs geldi,zar
zor da olsa binmeyi başardım. Okula vardığımda saat
tam 8:30 du. Önce okulun kapısında durup şöyle bir
okulu süzdüm. İçimden bir dilek diledim.

"Umarım bana şans getirirsin yeni okul"

dedim ama başıma gelecekler felaketten habersiz okulun içine bir adım attım...

                         

Bu bölüm biraz monoton oldu arkadaşlar ama ilerde      daha güzel bölümler gelecek çünkü bu daha ilk  bölüm.Bir dahaki bölümde görüşmek üzere canlar.
                                              💖