FELAKETİM

7. Bölüm

Selam arkadaşlaaarr! Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Beni sorarsanız siz bana destek oldukça ben dahada iyi oluyorum. Hepinize teşekkür ediyorum buradan. Veeee... Sizi yeni bölümle başbaşa bırakıyorum. İyi okumalaaar 😘

Sabah uyandığımda tüm evi mis gibi menemen kokusu sarmıştı. Gerçekten feci şekilde acıkmıştım ki bu yüzden bu kokuya uyanmak beni aşırı mutlu etmişti. Yüzümde kocaman bir gülümsemeyle gerindim ve yataktan çıktım. Üzerimi değiştirir değiştirmez mutfağa koştum. Kapıya yaklaşınca sessizleştim. Amacım gizlice annemi korkutmaktı. Sonra elini yakmasından korkarak bu fikrimden vazgeçtim. Sakin bir şekilde mutfağa girdim.

"Günaydııın!"

diye bağırdım. Annem önce korkuyla irkilsede bunun gereksizliğini anladı. Gülerek

"Sanada günaydın güzel kızım benim."

dedi. Girip tavanın ağzını açtım ve kokusunu içime çektim. Derin bir 'ohhh' verip anneme döndüm.

"Yine döktürmüşsünüz bakıyorum."

dedim. Ellerini açıp

"Ne yapalım Açelya Hanım. Hepsi sizin için."

dedi. Ellerimle yüzünü tuttum ve yanaklarına sesli bir koca öpücük bıraktım.

"Teşekkür ederim hatunum benimm."

dediğimde ikimizde gülmeye başladık.

"Ben gidip babanı uyandırayım. Sen otur."

dediğinde oturdum ama ne kadar aç olsamda yemeğe başlamadım. Çünkü babamın bu konudaki hassasiyetini biliyordum. Babam gelene kadar bekledim ve masaya oturduğu gibi 'Çok açım çoook' diyerek yemeğe başladım. Neredeyse yakında masayı da yiyecektim. Annem ve babam şok içinde bana bakıyorlardı çünkü normalde zorla yemek yedirtilen ben şuan onlardan daha fazla yemiştim. Neredeyse herşey bitmek üzereyken sonunda doyduğumu hissetmiştim. Annem gülerek yüzüme baktı.

"Afiyet olsun güzel kızıma. Bu kadar yemek yedin ya artık ölsem de gam yemem."

dedi. Bu tepkiyi bekliyordum çünkü her zaman yemek yemememden yakınıyordu.Hemen cevabımı yapıştırdım.

"İyi bari bir daha yemek yemesemde olur."

dedim. Şakacı bir sinirlenmeyle

"Yeme bakalım o zaman ne oluyormuş gösteririm ben sana"

deyip parmağını bana doğru salladı. Babamla kahkahalara boğulduğumuzda annemde bize katıldı.
Fakat babamın gülüşünde ki kırıklık dikkatimi çekmedi değil. Bu kahkaha seramonisi bitince babamın masanın üzerinde duran elinin üzerine elimi koydum. Elimi hissettiğinde gözlerini gözlerime kaldırdı. Hafif bir tebessümle

"İyi misin baba?"

dedim. Gülümsedi ve diğer elini elimin üzerine koyarak kaldırdı ve elime ufak bir öpücük bıraktı.

"Sen iyiysen biz nasıl kötü olalım canım kızım benim."

dediğinde cevabı hiç içime sinmemişti. Gülümseyerek çok hafif kaşımı kaldırdım.

"Baba büyüdüm ben artık. Sürekli benden bişeyler saklıyorsunuz. Şuan canın birşeye sıkılıyor ama benden saklıyorsun. Lütfen canını sıkan şeyi bana da söyler misin?"

diye sitem ettim. Ne diyeceğini bilmezcesine dudaklarını birbirine bastırdı. Diyeceklerini toplamak için zaman kazanmaya çalışıyordu. Kâh öksürüyor kâh çayını yudumluyordu. En son konuşmaya karar verince son kez öksürdü ve söze girdi.