YEGANE

3 | İMKANSIZ

Not: Kitapta geçen savaşlar, şehrin tehlikeli olmasından bahsettiğim kısımlar, tamamen hayal ürünüdür, hiçbir olayın gerçek hayatla bir bağı yoktur. GERÇEK ŞEHİRLE DE BİR BAĞI YOKTUR.

Kitabımız daha çok yeni büyümesi için oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın, Bu yolda sizin düşüncelerinize çok ihtiyacım var. 💗

YEGANE
3. BÖLÜM
İMKANSIZ

~Keşke biraz mümkün olabilseydik. Bu kadar imkansız olmamız canımı yakıyor. ~

Bölüm şarkıları:
Sezen Aksu: Vazgeçtim.
Sezen Aksu: Güvercin.
Sezen Aksu: Seni kimler aldı.
Sezen Aksu: Sen ağlama.
Sezen Aksu: Son bakış.
Sezen Aksu: Ben de yoluma giderim.
Cem Özkan: Olmayacak bir hayal.
Yunusemre: İmkansız bir aşk denir.
Kolpa: Gurur benim neyime.
Mavi Gri: Altüst olmuşum.
Seksendört: Anlayamazsın.
Dedüblüman- Günü Gelir
Sezen Aksu-Begonvil

~~

Herkes yemeğini yerken ben gözlerimi Asaf'tan alamıyordum. Onu uzun süre göremeyecek olma ihtimali bile aklıma geldiğinde saatlerce izlemek bu anı değerlendirmek istiyordum. 

Bir insanın bir insana bakarken neden canı yanardı? Hem bu kadar bakmak isteyip hem de neden bakarken böylesine acı çekerdi insan.

Yüzünün her detayını zihnime kazımak gözlerimi kapattığımda bile onu görmek istiyordum.

Anlayamıyordum. Bir insan bir insanı nasıl bu kadar sevebilirdi. Ona olan sevgin öyle çoktu ki dışıma taşıyordu sanki. 

Onu neden sevdiğimi bile bilmiyorum, aşk zaten onda neyi sevdiğini bile anlayamamak değil midir? Aşk darkında olmadan ona çekilmek değil midir?

Aşk ona bakarken içinin acıması, gözlerinin dolması mıdır?

Sofradaki sohbete bana soru yöneltilmediği sürece katılmadım.

Yemeğimizi yemiş sıra çaylara gelmişti, Helin hepimize servis yaptıktan sonra yerine oturdu.

Kafam öyle karışıktı ki ne düşündüğümü bile bilmiyordum. Artık Asaf'ı sevip sevmediğimi bile anlamıyordum, artık hiçbir şeyi anlayamadığım raddeye gelmiştim.

Çok karışıktım, karmakarışık, hiçbir şey düşünemeyecek kadar karışık.

"Siz ne iş ile meşgulsünüz Alara hanım." Diye soran Murat'a çevirdim başımı. "Doktorum."

Dediğime şaşırmış gibi, "öyle mi?"dedi, "ne kadar güzel."

Gülümseyerek başımı salladım.

"Peki..." Diyecekken çalan kapı ile Asaf, "Murat git kapıya bak." Diye kesti sözünü.

Murat ikiletmeden kapıya bakmaya giderken, "burda bile emir veriyor utsa." Diye homurdandığını yalnızca ben duymuştum sanırım.

Asaf ile baş etmek gerçekten çok zordu.

"Alara yarın kaçta çıkacaksın?" Diye sordu Helin.

"İşim uzamazsa İki buçukta." Diye yanıtladım.

"Çok iyi." Dedi, "diyorum ki birlikte bir bir yerlere mi gitsek işten çıkınca."

Başımı salladım, bir şey diyecekken Asaf benden önce davrandı, "Nereye gidecekmişsiniz?"