YEGANE

4 | Bir Başkası

Not: Kitapta geçen savaşlar, şehrin tehlikeli olmasından bahsettiğim kısımlar, tamamen hayal ürünüdür, hiçbir olayın gerçek hayatla bir bağı yoktur.

Kitabımız daha çok yeni büyümesi için oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın, Bu yolda sizin düşüncelerinize ihtiyacım var. 💗

Hangi şarkıyı duysam, bizim için söylenmiş
sanki, Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini
- Cemal Süreya

YEGANE
4 | Bir Başkası

Odanın kapısını hızla kapayıp yatağıma ulaşamadan çöktüm duvar kenarına. Aptaldım çünkü ondan vagzeçemiyordum. Aptaldım çünkü onun yüzünden ağlarken bile yine onunla iyileşmek istiyordum.

Dilim sadece onu söylerken, kalbim adını kutsal bir kelimeymiş gibi zikrederken nasıl atacaktım ki onu içimden.

Ben onu severken unutmayı öğrenememiştim. Yalnızca sevmeyi biliyordum. Bana her şeyi öğreten adam yalnızca unutmayı öğretememişti.

Midem dermansız bir hastalığın içindeymiş gibi kasılıyor, yanıyordu. Bir duygu nasıl olurdu da bu kadar can yakabilirdi. Tüm dünya yıkılmış gibi, tüm dünya yıkılmış da enkazın en derinlerinde kalmışım gibi.

Omzumda bir el hissettiğimde başımı kaldırdım, Emir'in geldiğini yeni fark ediyordum. Yanıma otururken "Neyin var?" Diye sordu endişeli bir sesle.

"Yorgunum."

Canım öyle yanıyor ki, her şeyin rüya olmasını istiyorum.

Nasıl boktan bir his bu böyle.

Kasılan midemle göz yaşları içinde, "Geçsin artık." Dedim bitkince. "Ne olur geçsin."

"Geçecek..."

"Geçmiyor Emir." Dedim inler gibi, "ne yaparsam yapayım gitmiyor geçmiyor... Şu halima bak." Dedim sinirle kendimi gösterip. "Bir aptala benziyorum."

"Sevmek aptallık değildir." Dedi net bir sesle. "Seveceğin kişiyi kendin seçmiyorsun, kalbine söz geçirebilseydin, vazgeçmez miydin ondan?"

Emir. Dünyanın en iyi kardeşi olabilirdi.

"Bu histen nefret ediyorum, yaşattıklarından nefret ediyorum, her şeyden nefret ediyorum, ama bir tek ondan nefret edemiyorum."

Göz yaşlarımı sildim. "Unutacağım." Dedim kendime söz verircesine.

Yarın yeni bir gün olacaktı ve ben kendime verdiğim tüm sözleri tutmak için elimden geleni yapacaktım.

Duştan çıkıp pijamalarımı giydim ve kendimi yatağa bıraktım, telefonumdan kısık sesle müzik açarak gözlerimi kapadım. Dakikalar sonra uyku bedenimi esir almaya başlamıştı. Tamamen esir olmadan önce aklımda şarkının şu sözleri kaldı.

Seni unutmaya çalışmak, bugünleri görmek de varmış.

*****

Gözlerimi açtığımda karşımdaki saat sabah yediyi gösteriyordu. Yataktan doğrulup esnedikten sonra sırtımı yatağın başlığına yaslayıp bir süre karşımdaki dolabın aynasında yüzümü izledim.

Biraz bitkin olsam da sorun değildi. Yabancısı değildim bu yüzün nihayetinde.

Hiç istemesem de yavaşça yataktan kalktım. Banyoya girip üzerimdeki kıyafetlerden kurtuldum. Suyun derecesini ayarlarken annem seslendi: "Kızım uyandın mı?"