YEGANE

8 | Görev

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. 🤍 Keyifli okumalar...

🍂

Sofrayı hazırlarken Asaf ile göz teması kurmamaya çalışıyordum. Ona ne kadar bakamasam da bakışlarının bir bıçak gibi sırtımda olduğunu hissedebiliyordum.

Sofra hazır olduğunda annem herkesi sofraya çağırdı. Tam ortadaki sandalyenin önüne geldiğimde yine yanıma Murat oturacakti ki, Asaf ondan önce davrandı.

You get dejavu?

Tanıdık gelen an ile gülümseyerek Asaf'ın yanında oturdum. Helin diğer tarafıma, otururken; Murat, Hatice teyze ve Ali amca da karşıdaki sandalyelerde oturmuştu, baş köşe de tabiki babam ve anneme kalmıştı.

Sofradakiler sohbet ederken sessizce onları dinliyor, bana soru yönelttiklerinde kısaca cevap veriyordum.

Babam özür dileyerek acil bir telefon görüşmesi için sofradan kalktığında Hatica abla sanki bu anı bekliyormuş gibi Helin ve bize bir soru yöneltti:

"Kız siz kocaman olmuşsunuz?" Muzipçe gülümsedi, "var mu konuştuğunuz?" Diye sordu fısıldayarak.

"Hayır." Diye yanıtladı Helin ikimiz adına.

"Sıkma kızları Hatice." Dedi Ali amca çayını içerken.

Ağzından bal damlıyo Ali amca.

"Ne sıkması canım sohbet ediyoruz." Gözleri yine Helin'e döndü, "kız Helin benim halamın oğlu var avukat. Böyle boyu boyuna huyu huyuna, esmer yakışıklı..." Helin'in konuşmasına izin vermeden bana döndü, "Birde onun abisi var Cüneyt, o da doktor senin gibi." Dikatle inceledi yüzümü, "şöyle düşündüm de yan yana ne yakışırsınız."

Ballandıra ballandıra anlatması beni ilgilendirmiyordu, çünkü benim taş kalbim içeri Asaf'tan başkasını almamaya yeminliydi.

Ne diyeceğimi bilemezken annem söze atıldı: "Küçük daha benim kızım Hatice. Hem kaptırdığı biri olursa elbet o zaman konuşuruz bu konuları."

Annemin boynuna sarılıp öpmemek için zor tutuyordum kendimi.

Bu konudaki tutumuna bizden 10 puan melike sultan!

"Doğru söylüyorsun Hatice teyze." Dedi oturduğumuzdan beri yeni konuşan Asaf. "Hem daha yeni mesleklerini ellerine aldılar."

Helin o sırada bacağıma bir tekme attığında içtiğim sunun boğazıma kaçmasıyla öksürmeye başladım.

Bu kız benim katilim olacak derken şaka yapmıyordum.
Su öyle bir boğazıma kaçmıştı ki nefes alamıyordum.

Asaf elini sırtıma koyarak bir bardak su uzattı. "İç." diye dedi telaşla. Bir yandan sırtımı sıvazlarken daha da öksürmeye başladım. Kalbim öksürük krizinin üstüne böyle bir heyecanı kaldırmayacak gibiydi.

"Ay gidiyor kız!" Dedi Hatice teyze.

Allah aşkına birazcık insafın varsa susarsın Hatice teyze ya.

Elindeki suyu içtiğimde, "İyi misin?" Diye sordu bu kez.

Sonunda kendime geldiğimde, "iyiyim." Dedim nefes nefese. Bakışları bir süre yüzümde oyalandıktan sonra önüne döndü.

Babam tekrardan sofraya geldiğinde tekrardan özür dileyerek Ali amca ile olan sohbetine dönmüştü.
Hatice teyze Allah'tan babamın yanında böyle konulardan bahsetmiyordu.

"Ellerine sağlık Melike abla, uzun zamandır anne yemeği yemiyordum ilaç gibi geldi Vallahi." Murat'ın gülümseyerek söylediği şeye burukça gülümsedim ama içime bir yumru oturmuştu sanki.