Alıntı- Vedaların Birinde-

4.2K 193 27
                                    

Oda buz gibi soğudu. Aralarında ölümün ve ihanetin sessizliği vardı. Safir'in derin mavi gözleri öfkeyle kısılmıştı. Karadeniz'in hırçın dalgalarını saklayan gözlerinde kan ve ölüm vardı. Gözlerinin aksine sesi ise kontrollü ve sakindi. Bakışları korkusuzca karşısındaki adama kilitlenmişti. "Onu senin sakladığını biliyorum, Kılıç." Yavuz ya da Yavuz Selim demek yerine lakabını kullanmıştı. Böylece aralarında artık var olan ilişkiyi belirtiyordu.

Bu değişikliği Yavuz Selim anlamazdan gelmeyi tercih etti. "Bir cevap mı bekliyorsun?"

"Soru cümlesi değildi" Safir'in sesi fırtınadan önceki o aldatıcı sakinliği andırıyordu.

"O halde? Onu sana vermeyeceğimi de biliyorsun."

"Lütfen..." Safir titreyen çenesine lanet ederek arkasına döndü. Boğazını temizleyip yeniden adama baktı. "Beni istemediğim şeyleri yapmaya zorlama. Onu bana ver."

Kadının dolu dolu olmuş gözleri adamın sarsılmaz tavrında en ufak bir değişime yol açmadı. "Sana Farzin'i vermem Safir. Ben olduğum sürece ona elini uzatamazsın. O aileden"

"Ama ben değilim."

Kabul sert ve amansız oldu. "Evet."

Safir'in mavi bakışları adamın her zerresinden güç, kudret ve enerji fışkıran bedeninde dolaştı. Bir veda kucaklaşması gibiydi.

"Pekala."

Safir arkasını dönüp odadan çıktı. Kararların ve ölümün yükü zarif bedenini ezmeye yetmemişti.
-----
Sosyal Medya:
📷instagram: emelsakalli_
📷instagram : casino.wattpad
💬Facebook: Emel Altınsaçlı
💬 Facebook/Sayfa: The Velvet Quill
🐦 Twitter : theVelvetQuill1
📚 1k: @theVelvetQuill
-----

CASINOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin