Semih bahçede oturmuş düşünüyordu. Yaşananlar gerçek miydi gerçekten ölmüş müydü bebekleri.Daha bu sabah kalp atışlarını dinlemişlerdi.Nasıl söyleyecekti Ahu'ya. Söyleyemezdi kendi içinden bile geçiremiyordu henüz.Hayatında hiç bu kadar ağlamamıştı, babasının ölümünde bile...Çok istemişlerdi bir bebekleri olmasını ama artık yoktu.Semih'in de tek bir amacı vardı,o adamları bulup öldürmek.
Hatta öldürmekten beter etmek.Demir bahçede yalnız oturan kardeşinin yanına gitti.Ne diyeceğini ne yapacağını bilmiyordu o da.Ne denebilirdi ki böyle bir durumda.Elinden tek gelen yanında oturmaktı.
Demir:Bulucaz aslanım,bunu yapan her kimse bulucaz hiç merak etme.
Semih:Plakayı yakalayabildin mi?
Demir:Yok ama buluruz bir şekilde.
Deniz o sırada ikilinin yanına gelir.Semih'e bir kağıt uzatır.Semih elinin tersiyle gözündeki yaşı silip kağıdı alır ve Deniz'e bakar.
Deniz:Plaka bu.
Demir:Nerden buldun sen onu?
Deniz:Buldum işte bir şekilde,siz şimdi gidin ben burda Ahu'ylayım.Aklın kalmasın Semih.
Semih ayağa kalkar Deniz'e sarılır.
Semih:Teşekkür ederim çok teşekkür ederim.
Deniz:Ne demek Ahu benim de arkadaşım.
Demir:Sen arabayı çıkar ben bir içeri girip geliyorum Semih.
Semih:Tamam abi.
Semih arabasına doğru giderken Demir de ayağa kalkar.Denizle birlikte içeri girerler.
Demir:Anne iyi misin?
Ceyda:Tansiyonu düşmüş biraz.Başka bir şey yok.
Demir:Tamam hadi burda yapılacak bir şey yok sizi eve bıraksınlar.
Selma:Olmaz öyle şey Ahu ne olacak?
Demir:Deniz kalacak burda merak etme.
Selma bir Deniz'e bir de Demir'e bakar.
Selma:İyi peki bir şey olursa-
Deniz:Haber ederim ben Selma Hanım.
Arda Selma Hanım ve Ceyda'yı bırakmaya gider.Deniz Demir'e yaklaşır.
Demir:Napıcaksın halledebilecek misin burda?
Deniz:Bilmiyorum.Deneyeceğim ama bunu yaşayacak mecburen...Sen ne yapaksın Semih'le?
Demir:Bende bilmiyorum...Of bilemiyorum hiç böyle bir duyguyu tatmadım ki yani ne denir ne denmez...
Deniz:Dikkat et,sağlam dönün buraya olur mu?
Semih şu an çok öfkelidir,senin de onunla öfkeli değil aklı başında bir abi olman gerekiyor.
Demir:Tamam tamam merak etme.
Demir Deniz'in saçlarının arkasından tutup azıcık kendine çeker ve alnından öper.
Demir:Görüşürüz.
Deniz:Görüşürüz.
Deniz Ahu'nun odasına girip uyanmasını beklerken Demir de Semihle birlikte gider. Plakadan bir tanıdıklarının yardımıyla önce bir isme sonra da bir mekana ulaşırlar.Ulaştıkları mekana direkt giderler.Demir her ne kadar birilerini daha aramak istesede Semih istemez. Geldikleri yerin yıkık dökük bir yer olduğunu görünce Demir durumu anlar ama Semih direkt adamlara daldığı için Demir de dalmak durumunda kalır.En sonunda dövüşe ara verdiklerinde adamları oturtturup konuştururlar. Bu adamlar sadece başka birileri tarafından bu işi yapmaları için parayla tutulan kişilerdi.Semih bir şey öğrenemeyeceklerini anlayınca hepsine şarjörü boşalana kadar sıktı ve geri döndü.
Deniz lavaboya kadar gitmişti ki döndüğünde Ahu'nun bağırışlarını duydu,odaya hızlıca girdi. Doktorlarla cebelleşen kadını görünce hemen ona seslendi.
Deniz:Ahu?
Ahu:Deniz!Deniz gel bunlar bana bebeğimin öldüğünü söylüyorlar.Yalan söylüyorlar bana.
Deniz:Ahu önce bir sakin ol tamam mı. Bak ben burdayım yanındayım.
Ahu:O ne demek Deniz bebeğime noldu? Sen bana yalan söylemezdin doğruyu söyle.
Deniz Ahu'nun yanına yaklaşır elini tutar.
Ahu yaşlı gözleriyle titreye titrete Deniz'e bakar Deniz de ondan farksız değildir.
Deniz:Ahucum...bebeği...maalesef kaybettik. Doktorlar doğru söylüyor.
Ahu:Hayır,hayır,hayır biz daha yeni kalp atışlarını dinlemiştik hayır.
Yataktan doğrulmaya kalkmaya çalışır Deniz ve doktorlarda onu geri yatırmaya uğraşır.
Deniz:Ahu sakin ol sakin,
Ahu:Ölmemiştir,bebeğim ölmemiştir bir daha bakın lütfen yalvarırım.
Deniz Ahu'ya sarılır hemşire de kadın hafiften sakinlemişken sakinleştirici iğne yapar.
Ahu:Deniz...bebeğim...
Deniz:Geçicek hepsi geçicek uyu şimdi sen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Perestiş
Acción"Aslında aklında böyle bir şey yoktu,böyle bir şeyi tahmin de edemezdi zaten.Daha fazla kırılacağını düşünemezdi, hem de aynı kişi tarafından... Bir daha kimseye güvenemem sanıyordu. Ta ki o aileyle yolu kesişene kadar."
