ශීත සෘතුව නිසාම පරිසරය අදුරෙන් වෙලා ගන්න වෙලාව පැය දෙක තුනකින් ඉස්සර වෙලා තියෙද්දි හැන්දෑවෙ පහට විතර කුනාටුවක සලකුණු මැකිලා ගිහින් තිබුන මොහොතක අවන් හලේදි මම මුනගැහුනු ඒ බෝල කම්මුල් මූණෙ අයිතිකාරයා මගේ නවාතැනට ඇවිත් හිටියා..
" මහත්තයා මාව අදින්න කොච්චර කල් යාවිද..."
"ම්ම් ඔයාට එන්න වෙන්නෙ රෑට විතරක් නිසා මට සති තුනක් හතරක්වත් යාවි..."
"ම්ම්...හාකො...අදම පටන් ගන්නවද ඉතින්..."
"ම්ම් අදම පටන් ගනිමු...ඔයා කැමති නම්.."
"මම කැමති අපි පටන් ගමු..."
අපේ සංවාදය එතනින් නවතිද්දි එයා මගේ කැන්වසය ඉදිරියේ හිටගෙන මම දිහාම බලාගෙන ඉද්දි මගේ පැන්සලෙන් මම හිමින් සීරුවට එයාව අදින්න පටන් ගත්තා...
එයාට ඕනි වෙලා තිබුනෙ එයාගේ උඩුකය නිරුවත් සිතුවමක් වෙද්දි ශීත සෘතුවේම උනත් අඩ නිරුවතින් එයා මගේ ඉස්සරහා හර් අපූරුවට හිටගෙන හිටියා...වෙලාවකට එයා වාඩි වෙන එක මට සිතුවම් කරන්න පුංචි බාධාවක් උනත් ඒ මුළු ඇග පුරාවටම තියන තැලුම් පාරවල් දිහා බැලුවම මට තේරුනේ එක දෙයයි...එයාට දැන් ඕනි විවේකයක්.මේ නපුරු ලෝකෙන් ඈත් වෙලා ගෙවන දින කිහිපයක්...
ශීත සෘතුවක මම අදින වටිනාම සිතුවම උනු එයාගේ සිරුර පුරාම තිබුනු තැලුම පහරවල් නිසාම වීනස්ට එයා දෙවැනි වුනා කියලයි මට හිතෙන්නෙ....මේ තැලුම් පහරවල් නැති වෙන්න..වීනස් පවා එයාගේ රෑපෙ ඉදිරියෙ පරාද වේවි...
මගේ කැන්වසයක් මත සිතුවම් වෙන ලස්සනම ජීවි වස්තුව එයා...
"මහත්තයා..හතයි වෙලාව මම ආයම යන්න ඕනි..."
භාවනාවක් වගේ ඒ තැලුම් සීරුම් තියන සිරුර රේඛාවෙන් රේඛාවට මගේ කැන්වසයේ සිතුවම් කර කර හිටපු මගේ දැහැන බිදගෙන එයා මුමුනද්දි මම මගේ පැන්සල පැත්තකින් තිව්වා...
"දැන්..."
"ම්ම් ඔව් දැන්.."
"ඒත් දරුවො ..දැන් එලිය සීතලයිනෙ ගොඩක්..."
"කමක් නෑ මහත්තයා..මට ඒක පුරුදුයි...නොගියොත් හෙට වෙද්දි මීටත් වඩා තැලුම් පාරවල් තියන සිතුවමක් තමයි මහත්තයට අදින්න වෙන්නෙ..."
මට එතනින් එහාට කියන්න වචන නැති උනත්..නොදන්න හේතුවකට මට ඒ අවන්හලේ අයිතිකාරයා එක්ක කේන්ති ගියා..ඒ හේතුවටම මගේ අතත් මිට මෙලවුනේ ඉබේටමයි..
"මහත්තයා..."
කලබලෙන් කබාය ඇදගන්න ගමන් එයා මට කතා කරද්දි මම මොකුත් නොකියම එයා දිහා බලන් හිටියා...
"මගේ නම yibo...එතකොට ඔයා ..."
"Zhan..."
"මට මහත්තයා කියන්න එපා දරුවො මීට පස්සෙ.."
"ඇත්තටමද.."
"ම්ම් ඔව් ඇත්තටම.."
" ගගා..මම එහෙම කතා කරන්නද එහෙනම්.."
"හ්ම් ඔයා කැමති නම් එහෙම කියන්න පුලුවන්...."
ඒ වචන වලට එයාගේ මූනෙ හිනාවක් ඇදෙද්දි එයා පිට වෙන්න මොහොතකට කලින් මම මේ ලෝකෙ මෙච්චර දවසක් දැකපු ලස්සනම හිනාව මගේ මුළු හදවතම පුරවලා තිබුනා...
අන්තිමට ඒ ශීත සෘතුවේ සීතලම වෙලාවක මගේ නවාතැනින් එලියට බැහැලා යද්දි එයත් නොදැනම මගේ කියන දේකුත් ඒ මහ රෑ සීතලේම එයා අරන් ගිහින් තිබුනා...
ඔව් ඒ වෙන දෙයක් නෙමෙයි...එයාව සිතුවම් කරපු සිත්තරාගෙ හිත...මගේ හිත...එයාගේ ගගාගේ හිත...
_________________________________________________
🕊️කියවන කමෙන්ට් කරන වෝට් කරන හැමෝටම ගොඩක් ස්තූතියි 😘❤️
o_O
ලියලා තියන් ඉන්න බෑනෙ මට...දෙන්න හිතෙනවා..බෙහෙත් ගන්න ඕනි මේ ලෙඩේට..
o_O
Sohu 💜️
YOU ARE READING
❄️𝔽𝕝𝕠𝕨𝕖𝕣 𝕠𝕗 𝕨𝕚𝕟𝕥𝕖𝕣❄️(zhanyi /completed 💚❤️)
Fanfictionමේක හැම කුසුමක්ම විකසිත වුනු වස්සානයෙි එක් වුන ආදර කතාවක් නෙමෙයි...🍂🥀 හැම ගහකම කොල හැලිලා ගිහින් ...මුලු පරිසරයම හිමෙන් වැහුනු ශීත සෘතුවක ඇරඹුනු ආදර කතාවක්...❄️☔ ඉතින් ඔව් මේ ආදරේට වස්සනායක් කොයින්ද...ශීත සෘතුවක මුනගැහිලා වෙද්දි...💔 බලන් ඉමු..ශී...
