එයාට රිදෙනවලු ... එයාට රිද්දන්නෙත් වෙන කෙනෙක් නෙමයිලු මේ මමලු... මෙහෙම මම හැසිරෙයි කියලා දන්නවා නම් මම ගාවට එන්නෙත් නැල්ලු...හෝ ගාලා ඉකි ගගහා අඩ අඩම එයා කියවනවා...
ඒ මොනා කිවුවත් මම වගේම එයත් හොදටම දන්නවා අපේ හිත් වල තියන හැඟීම් මොනවද කියන්න කියන එක මට ඒ වචන ටිකෙන් තේරුනා...
අනික් හැම දේටමත් වඩා "මගේ ගගා " කියපු තැන මගේ හදවතේ අස්සක් මුල්ලක් නෑරම වහගනිද්දි ශීත සෘතුවේ මට විතරක්ම නෙමෙයි උණුහුම විදින්න එයාව ඕනි ...එයාටත් මාව ඕනෙ කියන එක මට තදින්ම දැනුනා..
"Zhan තවත් වෙලා දෙන්න බෑ අපට..."
ඒ ෆස්රුක් ... තවත් වෙලා දෙන්න බෑලු ඌට..ඉතින් මට මොකද..ඌ වෙලාව දුන්නත් නැතත් වෙලාව ගන්න විදිහ මම දන්නවා..
ඒ නිසා ඒ වචන මට ගානක් වුනේ නෑ...
"ගගා සිතුවම...ඔයාට පුලුවන්ද ගගා ඒක ඇදලා ඉවර කරන්න ම්ම්...පොරොන්දු වෙන්න..මම නැතත් ඔයා ඒක ඇදලා ඉවර කරනවා කියලා..."
ෆස්රුක් එන්න කියද්දි එයා එයාගේ සිතුවම ඇදලා ඉවර කරන්න පුලුවන්ද අහනවා...
සාමාන්‍යයෙන් සිත්තරෙක්ට ජීවමාන සිතුවමක් නිම කරන්න නම් ඒ ජීවමාන වස්තුව අපේ ඇස් ඉස්සරහින් හැම පින්සල් තුඩක් ගානෙම තියෙන්න ඕනි...ඒත් එයාව ඇදලා ඉවරයක් කරන්න මට එහෙම දෙයක් උවමනා වෙයිද...මට මාව අමතක වුනත් එයාව අමතක නොවෙන කොට ඒ ඇගේ හැම සියුම් රේඛාවක්ම නිසල දිය වගේ ගැඹුරින් ලස්සනට පැහැදිලිවට මගේ මනසෙ තැන්පත් වෙලා ... ඉතින් ඔවි...එයා අහන විදිහටම එයා නැතත් ඒ සිතුවම ඇදලා ඉවරයක් කරන්න මට පුලුවන් වෙයි...එහෙමද...නෑ ...එයාව මතක් කර කර අදින පින්සල් පාරෙන් පින්සල් පාරට මාව නොමැරි මැරෙයි....මගේ හදවතේ අංශුවෙන් අංශුව එයා නැති එයාගේ මතකෙ අස්සෙ මැරිලා ගියාම ඒ සිතුවම අවසන් වෙද්දි මම මැරිලා ඉදී ... ඔව් zhan කියන සිත්තරත් මරාගෙනම ඒ මතක මාව මරලා දාලා තියේවි...
ඒ හැම දේටමත් වඩා එයාව දැන් යැවුවොත් එයාව උන් මරලා දාවි...ඉතින් ජීවමාන ආදරේකට වඩා මැරුනු ආදරේක මතක...නෑ ඒ ගැන හිතන්නවත් මට ඕනි උනේ නෑ...
දකුණු කොරියානු පුරවැසිභාවයට පින් සිද්ධ වෙන්න ලැබුන වසර දෙකක යුධ පුහුනුවක් තිබීම ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට මට සැනසීමක් ගෙනෙද්දි
YOU ARE READING
❄️𝔽𝕝𝕠𝕨𝕖𝕣 𝕠𝕗 𝕨𝕚𝕟𝕥𝕖𝕣❄️(zhanyi /completed 💚❤️)
Fanfictionමේක හැම කුසුමක්ම විකසිත වුනු වස්සානයෙි එක් වුන ආදර කතාවක් නෙමෙයි...🍂🥀 හැම ගහකම කොල හැලිලා ගිහින් ...මුලු පරිසරයම හිමෙන් වැහුනු ශීත සෘතුවක ඇරඹුනු ආදර කතාවක්...❄️☔ ඉතින් ඔව් මේ ආදරේට වස්සනායක් කොයින්ද...ශීත සෘතුවක මුනගැහිලා වෙද්දි...💔 බලන් ඉමු..ශී...
