Zhan's POV
මාස කීපයකට පසු .....
අන්තිමට එයා එක්ක මම මවපු හීන ලෝකෙ හැබෑවක් වෙලා...තාමත් මට හිතාගන්න බෑ මම මෙ දකින්නෙ හීනයක්ද නැද්ද කියන එකවත්..මම සිතුවමක් ඇතුලෙ ජීවත් වෙනවා වගෙයි මට දැනෙන්නෙ..මමම පින්තාරු කරපු මගේම සිතුවමක් ඇතුලෙ...
"ගගා....ගගා...."
ඔව් මේක හීනයක් නෙමේ කියන එක මට තේරුම් කරගෙනම එයා කතා කරන්න ගත්තා නෑ...හරිම වචනෙ එයා කෑ ගහන්න ගත්තා කියන එක...
කොහොමටත් මන්තරයක් වගේ ඔය වචනෙ දවසට සිය දහස් වාරයක් මමුනන එක එයාගේ පුරුද්දක්...
ඇදේ හාන්සි වෙලා ඉදපු මම එයාගේ කෑ ගැහිල්ලත් එක්ක ගිහින් වොෂ් රෑම් එකේ දොර ළගින් හිට ගත්තා..
" ඇයි පැටියා ඇයි මේ ආහ්..."
Washroom එක ඇතුලෙ ඉන්න එයාගෙන් මම ඇහවෙ ලාවට දොර ඇරලා ඔළුව ඒක ඇතුලට යනතමින් ඔබාගන්න ගමන්...මගේනෙ ...කොයි විදිහට හිටියත් මොකද ....
"මෙහේ එනවකො බඩ්ඩක් පෙන්නන්න..."
මගේ කමිසයකට පුංචි ශොර්ට් කෑල්ලක් ඇදන් ඉදපු එයා ලාවට ඔළුව දාපු දොරේ විවරෙන් අතක් දාලා මාව වොශ් රෑම් එක ඇතුලටම ඇදලා ගත්තෙ මගේ ෂර්ට් එකෙන් අදින ගමන්....
එයා මාව සප්‍රයිස් කරන්නද යන්නෙ මේක ඇතුලෙ බඩු පෙන්නන්න ගිහින්...
" මොකක්ද මේක ඇතුලෙ මට පෙන්නන්න තියන බඩ්ඩ ම්ම්ම්....."
වොෂ් රෑම් එක ඇතුලට ඇදිලා ගියපු මම ඇහුවෙ එයාගේ කම්මුලක් ලාවට හපන ගමන්...
"ඒහ් ඉඹින්න එපා අයියො..ඔයා කෙළ ගානවනෙ..."
"මගේ දේවල්නෙ ඉතින්..."
බොරු අකමැත්තක් මවන් කෑ ගැහුවට එයා මේ දේවල් වලට ලෝභයි කියලා දන්න නිසාම අනික් කම්මුලත් හපන ගමන් මම මිමිනුවත් ඊලගට එයා කියපු වචන පේලියට මගේ හැඟීම් තත්ත්පරේකින් වෙනස් උනා..
"ඔයාට මේ දේවල් තව කෙනෙක් එක්ක බෙදාගන්නයි වෙන්නෙ ළගදි..."
ඔව් එයා කිව්වෙ එච්චරයි..ඒත් ඒ වචන වලට ලොකු බලයක් තිබුනා මගේ ඉස්සරහා ඉන්න මගේ මුළු ලෝකෙම උනු එයාව රිද්දන්න මට පුලවන් වෙන තරමෙ බලයක්... අතීතයේ දේවල් වෙලා තිබුනෙ මම හිතපු ව්දිහට නොවුනත් පපුවට තාමත් විදපු වෙදනාව එකක් නෑරම මතක තියෙද්දි ඔය වචන වලට මට මාවම පාලනයක් නැතුව යනවා ....
YOU ARE READING
❄️𝔽𝕝𝕠𝕨𝕖𝕣 𝕠𝕗 𝕨𝕚𝕟𝕥𝕖𝕣❄️(zhanyi /completed 💚❤️)
Fanfictionමේක හැම කුසුමක්ම විකසිත වුනු වස්සානයෙි එක් වුන ආදර කතාවක් නෙමෙයි...🍂🥀 හැම ගහකම කොල හැලිලා ගිහින් ...මුලු පරිසරයම හිමෙන් වැහුනු ශීත සෘතුවක ඇරඹුනු ආදර කතාවක්...❄️☔ ඉතින් ඔව් මේ ආදරේට වස්සනායක් කොයින්ද...ශීත සෘතුවක මුනගැහිලා වෙද්දි...💔 බලන් ඉමු..ශී...
