07 🎨

484 134 51
                                    

" ෆස්රුක් ..."

දොර ඇරපු මගේ නවාතැන ළග හිටියෙ මම කීයටවත් බලා⁣පොරොත්තු උන රුවක් නම් නෙමෙයි...

ෆස්රුක් කියන්නෙ මගේ collage කාලෙ හොඳම යාළුවෙක්...අවුරුදු ගානක් ගියත් අපේ යාළුකම වෙනස් උනේ නෑ...මම සිත්තරෙක් වෙද්දි ඌට ඕනි උනා පොලිස් කාරයෙක් වෙන්න...ඉතින් ඔව් අපි දෙන්නම අපේ හීන හැබෑ කරගත්තා...

ඉතින් අද මේ මගේ දොර ළග ඉන්නෙ නිකන්ම නිකම් ෆස්රුක් නෙමෙයි ... පොලිස් නිලධාරි ෆස්රුක් කෙනෙක්...රාජකාරි නිල ඇදුම පිටින්...

මම මෙහේට එනවා කිවුවම බලන්න එන්නම් කිවුවත් මේ මනුස්සයත් අදම එයි කියලා මම කීයටවත් බලාපොරොත්තු උනේ නෑ...

"Zhan ඇත්තටම සමාවෙන්න...ඒත් මම ආවෙ තනියම නෙමෙයි..."

ෆස්රුක් කිවුවත් මට ඒක ගානක් වුනේ නෑ...මොකද මම දැනටමත් දැක්කා එයාගේ පිටිපස්සෙන් ඉන්න අනික් පොලිස් නිලධාරීන් තුන් දෙනා..ශීත කාලගුනේත් රාජකාරි කරන ඒ අයටත් කෝපි කෝප්පය ගානෙ දෙන්න මම දැනටමත් හිතාගෙන ඉවරයි...

"ඉතින් වරෙන්...සීතල යන්නත් එක්කම කාකි ඇදුමෙන්ම කෝපි කෝප්පයක් බොමු..."

" අපි ආවේ කෝපි බොන්න නෙමෙයි zhan..මේන රාජකාරි ගමනක්...ඒ වගේම අපි ආවෙ ඔයාව අත්අඩංගුවට ගන්න...ඔයාව විතරක් නෙමෙයි...ඔයා හංගන් ඉන්න අපරාදකාරයවත්..."

ෆස්රැක් කිවුවෙ බැරෑරුම් මූනකින් උනත් මට ගානක් උනේ  නෑ ..මොකද මූ තමයි අපේ කොලේජ් එකේ හිටපු හොදම විහිළු කාරයා ඒ කාලෙ...ඌ අදත් වෙනසක් නැතුවම විහිළු කරනවා...

"මොකක්...ඒ මචං...පිස්සු කියවන් නැතුව ඉන්නවා..මේ සීතලේ..ඇත්තමයි ඒ කාලෙ වගේමයි තමුසෙ...තාමත් වෙලාවක් කලාවක් නැතුවම විහිළු කරනවා...බලනවා කාකි ඇදුමත් දාන් තමුසෙ කරන වැඩ..."

මම හිනාවේගෙනම කිවුවත් ෆස්රුක් ගෙ මූනෙ හිනාවක සලකුනක්වත් නැති වෙද්දි මගේ හිත ටිකක කලබල උනත් මේක විහිළුවක් නෙමේ කියලා පිලිගන්න මට ඕනි උනේ නෑ...

"උඹ විහිළුවක්නෙ කරේ නේ...ආහ් බං..අඩෝ හිනාවෙයන්කො...මොකද බං ඔහොම ඉන්නෙ ආහ්"

❄️𝔽𝕝𝕠𝕨𝕖𝕣 𝕠𝕗 𝕨𝕚𝕟𝕥𝕖𝕣❄️(zhanyi /completed 💚❤️)Where stories live. Discover now