Derlemeler

Şeytan ve Yansıma

"Ben bir şeytanım."

Ne dediğini anlamaya çalışırken gözlerimi kırpıştırdım.

"Ne diyorsun sen? Bu ne demek!"

"Sağır olduğunu sanmıyorum."dedi ve dudaklarının kenarından hafif bir gülümseme belirdi. Dünyadaki tüm kötülükleri ve karanlıkta saklanan gölgeleri taşıyan bir gülümseme.

"Şeytanım derken neyi kastediyorsun?"

"Gerçekten bir şeytan olduğumu."

Birkaç adım geri attım. Histerik şekilde gülümsedim.

"Bir şeytanın benimle işi ne olabilir ki."

Yüzündeki ürkünç sırıtış genişledi.

"Şeytanın seninle bir işi yok." Bir adım daha yanaştığında istemsizce geri çekildim. "Çünkü zaten şeytanın ta kendisisin!"

Ve bir anda odamdaki ayna siyaha döndü.

Aynadaki şeytan oldugunu söyleyen aksimi aradım. Gitmişti. Yansımasız kalmıştım.

Kulaklarıma ilahi bir ses doldu.

"Yansımasız kaldım diye üzülme şeytan."

Ardından bir kahkaha duyuldu. Birkaç saniyeliğine gözlerim karardı. Tekrar görmeye başladığımda odamı ve aynadaki aksimi gördüm.

"Üzülme çünkü artık sen bir yansımasın."

Gözlerim kocaman açıldı ve panikle camı yumruklamaya başladım.

Daha doğrusu içine sıkıştığım aynayı.

Yerime geçen şeytan aynanın önünden ayrıldı.

Bu sefer de bendensiz kalmıştım, başka birini bulup bu aynaya hapsedene kadar.