Kanlı Ayna(☆)

20 7 44
                                    

Kanayan bir aynaya bakıyorum. Gözleri oyulmuş bir papaz ve yıkık dökük bir katedral görüyorum. Cübbeli bir ayyaş var ve kemiklerine kadar yanmış bir çocuk... Önlerinde bir mezar taşı duruyor, içinde muğlak bir geçmiş yatıyor. Kabirden dışarıya duman süzülüyor. Kadavralar topraktan bir bir ellerini çıkarıyor. Cübbeli ayyaş korkunç bir mahlukata dönerek çocuğun küllerini içine çekiyor. Katedral toprağın altına çekiliyor, papaz yere düşüyor. Titriyor, sarsılıyor... Yok oluyor. Yaşayanlar ölüyor, ölenler daha kötü bir biçimde yeniden diriliyor.

Kanayan bir aynaya bakıyorum, yarasını saramıyor.

Papaz da yok, çocuk da, mezar da. Kanayan aynaya artık bakamıyorum. Parçalıyorum. Aynanın kırıkları avuçlarıma doluyor, kanıyorum. Kanayan avuçlarıma bakıyorum, yine aynayı görüyorum.

Aynayı yok edemiyorum, yansımadan kaçamıyorum.

Kanayan bir aynaya bakıyorum. Gözleri oyulmuş bir papaz ve yıkık dökük bir katedral görüyorum. Dayanamıyorum...

DerlemelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin