Beş sene önce Prem okula ilk girdiğinde kapıdaki kişi dikkatini çekmişti. Sarı saçları ve delik kulaklarıyla öğretmenleriyle sohbet ediyordu. Prem ona yaklaştıkça kalbine bir şeyler olduğunu hissetti. Yanından geçerken kokusu burnuna doldu. O koku daima burnuna gelmeye başladı. Sürekli teneffüslerde gizlice onu seyretmeye başladı. Kıdemlisi bir sürü yarışmaya katılırdı ve daima iyi notları vardı. Boun okulun gözde öğrencilerindendi. Prem ise onu aşık bir gençti.
İkinci yılın sonunda Prem artık Boun'u lise sıralarında göremeyeceğini fark ettiğinde cesaretini toplamaya karar vermişti. Fakat daha önce onunla konuşmayı geç yanından bile geçmemişti. Elindeki hediyeyi ona vermeyi planlıyordu fakat asla veremedi. Bir gün ansının Boun okumak için şehir dışına yerleşti. Prem ise inat edip onun gittiği okula gitmek için geceli gündüzlü çalıştı. Sonunda okulu kazandığında öyle bir sevinç çığlığı atmıştı ki...
Okula gittiği ilk gün otobüste onunla karşılaşmayı beklemiyordu. İki yıl boyunca onun özlemi ile geçirmişti. Hala o zamandan kalan cesareti ile omzuna dokundu. Heyecandan titreyen sesini engellemek adına büyük çaba sarf ediyordu. Otobüste yanına oturduğu süre boyunca kalbi çılgınca çarpıyordu. Özlemle andığı koku dibindeydi. Burnu yılların acısını çıkarırcasına derin derin nefesler almadan edemedi.
Şimdi ise anlamadığı konuyu anlatan kişi onun dalgın halini anlamış elini gözlerinin önünde sallıyordu. Prem düşüncelerinden ayrılıp karşısındaki kişiyle gözlerini birleştirdi.
"Prem... Prem burada mısın?"
"E...Evet P'Boun. Sadece dalmışım."
Boun elindeki kalemi masaya bırakıp ellerini birleştirdi. Kıstığı gözleri ile Prem'e bakış atıyordu. Prem ise gülümseyip elinde çevirdiği kalemi çözmeye çalıştıkları soruya çevirdi. Bakışlarına asla dayanamıyordu. Uzun süren bakışmalarda gözlerini kaçıran daima Prem oluyordu.
"Prem odaklanmazsan nasıl anlatabilirim. Sınavda çıkacak bir konu."
"Özür dilerim P'Boun."
Boun durgunlaşan ortamı bozmak için gülümseyip Prem'e yaklaştı. Prem ciddi olduğunda daima sessize çekilirdi. Ve Boun bundan hiç hoşlanmazdı. Prem biliyordu ciddi ortamlardan hoşlanmadığını. Gülümsemesine karşılık verdiğinde az önceki soruya geri dönmüşlerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Avuçlarındaki Melek~~
FanfictionPrem ellerinde olan bakışlarını karşısında bütün ciddiyetinle duran kişiye çevirdi. Boun ellerini Prem'in ensesine yerini aldığında harelerindeki parıltılara ulaşmak istercesine derin bakışlarını gönderdi. Gözlerinin güzelliğinde kaybolduğunda kısac...