Avuçlarındaki Melek~~

iyisin, iyi olacaksın

Yeşil ışık...

Prem otoyolun karşısındaki ellerinde güller ile bekleyen kişiye doğru sevinçle adımladı. Sarı saçlı phi'sine bir an önce ulaşmak ve sıkıca sarılmak istiyordu. Yolun ortasına kadar gelmişti ki uzun bir korna sesi ile başını yola çevirdi. Prem ne yapacağını bilemeden sadece duruyordu. Ardından gelen büyük bir çarpışma sesi...

Önce elindeki çiçek yeri bulmuştu ardından Boun donakalmış bedenini güçlü bir çığlıkla yola attı. Prem'in kanlı bedenine ulaştığında yarı açık gözleri ile kendisine bakıyordu.

"P'Boun." Diyebildi. Boun'un gözyaşları çoktan yanaklarını ıslatıyordu. Ne bir şey görüyor ne de başka bir şey duyuyordu. Sadece Prem'in kanlar içindeki yüzü vardı. Özenle hazırladığı kıyafetleri de kanlar içindeydi. Titrek ellerini dokunmaya kıyamadığı yüzüne çıkardı.

"P'Boun." Kesik nefesler ile konuşmaya çalışan Prem ellerini Boun'a uzattı. Boun hıçkırıkların ardından ellerini tuttu.

"Konuşma Prem. İyisin sen. İyi olacaksın."

Boun'un bağırışları daha fazla artmış etrafına bir sürü insan doluşmuştu. Prem yarı açık bilinciyle karşısında gözyaşları döken phi'sine gülümsedi. Biliyordu o daima yanında olacaktı. O kendisine söz vermişti.

"P'Boun. Aslında uzun süredir senden hoşlanıyordum. Lisede gördüğüm ilk zamandan beri."

Prem derin nefes alıp birkaç defa öksürdü. Ağzından çıkan kanlara rağmen konuşmak istiyordu. Her şeyi Boun'a anlatmadan önce gitmek istemiyordu.

"O gün kalbim duracak gibiydi. Her gün seni takip ettim. Üniversitene kadar geldim. O otobüste aslında seni biliyordum Phi."

Prem daha fazla konuşamayacak gibi olduğunda Boun devam etti. Ellerini sıkıca tuttu. Titreyen sesine rağmen konuşmak istiyordu. 

"Prem aslında bende seni biliyordum. Lisede gizlice takip eden o çocuk olduğunu. Prem sakın kapatma gözlerini. Bak yanındayım ben. Sevdiğin yanında."

Prem son kez bulanık görüntüsüne rağmen phi'sinin göz yaşlarını silmeye çalıştı. Ne kadar uğraşsa da yanaklarından akan yaşların ardı kesilmiyordu. Gülümsemeye çalıştı Prem. Kendisini böyle hatırlamasını istiyordu. 

"P'Boun seni seviyorum."

Prem gözlerini kapattığında Boun havaya bıraktığı feryatları içler acısıydı. O sevdiğini kaybedemezdi. Onu yeni bulmuşken yanından gidemezdi.