İKİ SATIR - (Bitti)

31.Bölüm: 'Özlem'

Doktorun yüzünde ufak bir tebessüm belirdi, kafasını sallayarak selam verip gözlerini önündeki ekrana çevirdi. "Sonuçlar çıkmış, kontrol ediyorum." dedi, ikisinin gözleri yeniden buluştu, söyleyecek çok şeyleri vardı. Bir an önce buradan çıkıp konuşmalılardı.

Test sonuçlarını inceleyip gözlerini genç kıza çevirdi doktor, "Nazlı Hanım.." dedi, iki kızında bakışı o yöne merakla döndü. "Hamilesiniz." bakışlarını yeniden ekrana çevirdi. "5 haftalık."
"Ne?" Dedi Leyla, gözleri hızla genç kıza döndü.

Nazlı şaşkındı, gözlerini yavaşça doktordan ayırıp bir elini karnına dikkatle bıraktı, biraz sert dokunsa sanki bir şey olacak, onu alacaklar gibi usulca avucunu bıraktı.

Alt dudağını yavaşça ısırıp bakışlarını o yöne eğdi, "Hamileyim." Dedi fısıltıyla. Yüzünde ufak bir tebessüm belirdi, yanılmamıştı. Bir haftadır bedeninde hissettiği tüm garipliklerin tek sebebi minik misafiriydi. Bu yüzden aylık döngüsünde de gecikme vardı, tahmini doğruydu. Hayat ona en güzel hediyeyi vermişti.

Gözlerini yavaşça kaldırdığında bakışları Leyla ile buluştu. "Bebeğim olacak." dedi, genç kızın da yüzünde gülümseme oluştu. "Tebrik ederim, çok sevindim."

Derin bir nefes verdi, gözlerini doktora çevirdi. "Ben şüphelenmiştim ama emin değildim." dedi, kalbinde koca bir coşku vardı. "Ama.." elini yavaşça ara sıra da olsa ağrı hissettiği karnının alt bölgesine bıraktı. "Bu ağrı beni biraz korkuttu."

"Hamileliğin ilk dönemlerinde bu tür ağrılar da belirtiler de mümkündür. Şimdi bebeği kontrol edelim, sonrasında bir sorun olmadığı sürede ayda bir de olsa kontrole gelmelisiniz."

Kafasını hızla onaylar anlamında salladı genç kız, her fırsattan kesinlikle gelmeye çalışacaktı. "Olur." Dedi, doktorun gösterdiği odaya çevirdi bakışlarını. Leyla'nın da desteğiyle bir yatağa sırtüstü yattı. Kalbi deli gibi çarpıyordu, hayatında artık büyük bir mucize vardı.

"Bebeğim.." dedi yavaşça, Leyla'nın gözleri ona döndü. "Uygar'ın.." dedi fısıltıyla. "Haberi olmalı." Kazağının etek kısmını yavaşça sıyırıp karnına dikkatle bir jel sürdü.

Nazlı'nın gözleri dolu dolu oldu, genç adamı ne çok özlemişti. "Onu çok özledim." dedi, "İyi mi?"

Yavaşça kafasını iki yana salladı Leyla, "Sen ve Ulaş onu bıraktınız, nasıl olabilir?"
"Haklısın.." dedi, gözlerini yavaşça ayırıp kaldırdı. Tam yatağın üst kısmında bir monitör vardı, merakla o yöne döndü.

"Yurt dışında değildin, değil mi Nazlı?" Diye sordu, genç kız kafasını reddederek iki yana salladı. "Ailemin yanındaydım."
"Değildin biliyorum, neden Uygar'dan kaçtın?"

Derin bir nefes verdi genç kız, elini yavaşça karnına bıraktı. "Bebeğimi görebilecek miyim?" Diye sordu konuyu değiştirmeye gayret ediyordu.

"Nazlı.." dedi Leyla, bakışlarını ona çevirdi. "Bana artık bir şeylerden söz etmen gerek. Artık koruman gereken bir bebeğin var, ona da mı zarar verilmesini istiyorsun? Ufak bir hasarda onu kaybedebilirsin."
"Ne?" Dedi genç kız, iki elini hızla karnına bıraktı.

"Hamilelik çok hassas bir dönem. Sağlıklı bir hamilelik ve doğum için elinden geleni yapmalısın." Derin nefes aldı. "Uygar'la görüşmene kim engel oluyor?" Diye ekledi anında.

Genç kızın gözleri büyüdü, kalbinin deli gibi çarptığını hissetti. Elleri yavaşça titremeye başlamıştı. "Sen.." dedi titrek bir ses tonunda. Bunu nasıl bilebiliyordu?

"Kardeşin mi?" diye sordu Leyla. Nazlı şaşkınlıkla gözlerini ayırdı, ellerini karnına sıkıca bırakmıştı. Doktorun odaya girişiyle ikisi de susmak zorunda kaldı.