En yakın arkadaşımın güzeller güzeli oğlu lee yongbok yerden topladığı papatyalarla taç yapmıştı,annesine verecekti biliyorum,
Minik kalbiyle annesini mutlu etmeye çalışacaktı, Annesi ise eşinin en yakın arkadaşı olduğumu ve bana emanet edildiklerini bildiği halde Eşi ona aşıkken bile bana baktığı zamanlardaki gibi Benden ilgi bekleyecekti.
O ilgiyi asla vermeyecektim ki ilgimi de çekmiyordu zaten, Onu en lüks ve en üst düzey konumda bulundurmam için arkadaşımın vasiyeti olmasaydı, Evlilik asla istediğim bir şey değildi, Hele de Güzel meleğin annesiyle asla değildi.
Lee yongbok, Onun hakkında tüm aklım ve düşüncelerim karmakarışıktı. Tek bildiğim onu korumam ve mutlu etmem gerektiğiydi çünkü o güzel yüzü her güldüğünde, Yaşam için enerji topluyordum, Yerimden kalkıp tüm soylularla görüşebiliyor, Tüm saldırılara göğüs gerebiliyordum.
O mutsuzken ve her ağladığında ise tüm şehri yıkmak istiyordum. Bitirdiğim tabloyu yatağımın başucuna bıraktım.Kuruduktan sonra üzerini örtecektim. İzinsiz girilmezdi,yine de perime zarar verecek bir şeyi göze alamazdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Tablomuz buna benzer bi şey)
Ellerimi yıkadıktan sonra tabloya baktım,kurumuştu.
Üzerini özellikle mor kumaşla örttüm ve hizmetlilere seslendim. Kıyafetimi düzeltmek için burada olacaklardı.
Felixten:
Hizmetlilerin bana seslenmesi ile elimdeki tacı kafama takarak oraya koştum.
*Küçük efendi kralımız sizi çağırdı.
"Tamamm"
Kralımızın odasına girdiğimde hemen selam verdim ve doğruldum.Gözleri parlıyordu ve keyfi yerinde gibiydi.
-Gel bakalım küçük prens kemerimi bağla arkadan
Gülümsedim çünkü kendi kemerimi hiç bağlayamazdım ve Hwang hyunjin kendi kemerini bana bağlatarak bunu bana öğretmişti.
Hemen arkasına geçerek kemeri sıktım ve bağladım.Bana dönüp ellerini yüzüme çıkardı.
Çok derin bakıyordu, Bazen çok garip hissediyordum çünkü bana olan şefkati fazla geliyordu.
-Çillerin mi arttı senin?
Yüzümdeki çilleri okşayarak konuşuyordu.
"Imm şey sanırım güneşte çok durunca artıyor."
Hala okşamaya devam ediyordu...
-Çok güzeller.
"Ama kaşınıyor,yani yüzüm kaşınıyor güneşte çok durunca."
Yüz ifadesi anında değişti,daha çok endişelenir gibi bakıyordu şimdi.
-Şifacıya gidelim olur mu, sana krem yapabilir belki?
"Ben giderim hem sizin işleriniz vardır."
Hwang hyunjinin yüzü yine değişti ve şuan ne düşündüğünü anlayamıyordum.Sonrasında ise haftalarca düşünmeme sebebiyet verecek bir şey yaptı.
