"Oh no, no you can't disguise
Tell me lies
Tell me sweet little lies
Although I'm not making plans
I hope that you understand there's a reason why"Fleetwood Mac (1987)
-- ❀ --
Chris liep zachtjes de schelpvormige trap af die naar de cellen leidde. Hij had een klein olielampje meegenomen wat op het nachtkastje in zijn kamer had gestaan. Aan het einde van de trap hield hij halt. Chris kon de gevangenen niet zien, maar aan een tafel tegenover de eerste paar cellen zaten twee bewakers. Ze waren zachtjes met elkaar aan het praten.
Chris beet op zijn lip. Hij had rekening gehouden met een bewaker, maar dit waren er twee.
Hij wist niet of ze beide zouden gaan vallen voor zijn verhaal.
Aan de andere kant, de koning was ook gevallen voor zijn leugens. Er viel niets anders te doen dan gewoon maar proberen.
De koning had zijn personeel ingelicht over Chris' verhaal. Als het goed is wisten de bewakers dat ze hem moesten respecteren...
Chris haalde diep adem en stapte naar voren. Het licht van zijn olielamp maakte schaduwen op de muur achter hem. De twee bewakers keken op en fronsten.'Wat doet u hier? U weet dat dit niet uw kamer is?' vroeg de langste bewaker. Hij had een spits gezicht en deed Chris een beetje op een knaagdier lijken. Zijn makker naast hem was juist wat breder en zag er behoorlijk gespierd uit.
Chris kuchte en knikte. 'Eh, ik wilde graag met de gevangenen praten.' begon hij.
Uit de eerste cel hoorde Chris gefluister. Chris negeerde het en ging verder. 'Ik ben bezig mijn brief te schrijven die gaat over wat ik de koning heb belooft in ruil voor mijn vrijlating. Ik moet van alles regelen. Maar daarbij hoort ook mijn verslag voor de John Company. Ik moet de Company vertellen dat ik veilig ben en in goede handen. En dat de piraten nu gelukkig vast zitten.' zei Chris.
'Dat heeft nog steeds niet mijn vraag beantwoord meneer. Wat doet u hier?' vroeg de bewaker. Zijn gespierde vriend naast hem knikte gretig.
'Daar kom ik nu op.' zei Chris. Hij glimlachte snel. 'Eh...Juist, ik ben dus bezig met mijn verslag en ik moet de gevangenen nog even onder vragen over het een en ander. Ik ben de hele tijd bij ze geweest en weet veel over ze, maar nu ze in de cel zitten zouden ze nog het een en ander kunnen opbiechten. Ze zitten immers in een benarde situatie. Ik kan er misschien achter komen waar ze al hun schatten hebben opgeborgen bijvoorbeeld. Dat zou geweldig zijn vinden jullie ook niet?' zei Chris vragend.
'Prachtig. Maar de echte vraag is of u toestemming heeft van de koning om hier te zijn.' zei de bewaker met het spitse gezicht achterdochtig.
'Ja.' zei de andere bewaker. 'Vertel maar snel!'
Chris slikte en zag dat de bewaker met het spitse gezicht zijn vriend fronsend aankeek. 'Elian, laat mij dit nou afhandelen.' mompelde hij.
'Maar natuurlijk heb ik toestemming van de koning! Geloof je me soms niet?' vroeg Chris. Hij probeerde zijn stem zo zwaar mogelijk te laten klinken. 'Als je me niet gelooft, vraag het maar na aan zijne majesteit! Ik vind het werkelijk onacceptabel dat ik, de graaf van Wales, zo behandeld wordt, maar als je me echt niet gelooft moet het maar!' riep Chris.
In de cellen achter de bewakers klonk weer wat geroezemoes.
Elian, de gespierde bewaker, keek angstig naar zijn vriend. 'Eh..Juan, ik denk niet dat de koning het leuk vindt als we hem wakker maken in de nacht. Hij kan nogal humeurig zijn. Weet je nog laatst-' 'Sssst! Elian! Stil nou toch!' siste Juan, de andere bewaker.
Juan keek Chris aan, nog steeds wat achterdochtig. 'Omdat u het bent, meneer de graaf van Wales, laten we u door.' besloot hij.
Chris haalde opgelucht adem. Hij richtte zich in volle lengte op en knikte. 'Dankje.' zei hij.
'En..' begon Juan. 'En omdat u toestemming heeft van onze koning. Wat erg belangrijk is.' voegde hij eraan toe.
Chris voelde zijn wangen kleuren. 'Ja, natuurlijk. En laat me nu erdoor!' riep hij.
'Zoals u wenst.' mompelde Juan met opgetrokken wenkbrauwen. Hij stapte opzij en keek hoe Chris naar de cellen liep. Toen liet hij zich langzaam zakken op zijn stoel en gebaarde Elian hetzelfde te doen.Chris liep naar de cellen. Toen hij bij de cel van Asher en Emmett kwam, knielde hij neer.
Met zijn olielampje scheen Chris de cel in. Hij kon de silhouetten van Asher en Emmett zien zitten tegen de koude muur van hun cel.
'Asher. Kapitein Asher.' fluisterde Chris.
'Ga weg Chris, hij wilt je niet spreken.' hoorde Chris Emmett zeggen.
Chris zuchtte. 'Maar ik wil uitleggen waarom ik uit de cel ben gehaald.' mompelde Chris.
'Dat weet ik toch al lang! Je bent een verrader! Een smerige, grote, liegende verrader!' siste Asher.
'Kapitein, je zei dat je niets meer tegen Chris te zeggen had.' zei Emmett droog.
Chris hoorde Asher vloeken. 'Nou dit is het laatste wat ik wilde zeggen tegen hem!' riep Asher. Verontrust keek Chris richting de twee bewakers, maar die zaten druk met elkaar te praten. 'Kapitein, ik moet snel zijn.' fluisterde Chris. 'De bewakers letten niet op me. Ik weet dat u niets tegen me wil zeggen, maar dat is ook niet nodig. Als u maar luistert!' zei Chris.
Er kwam geen antwoord. Chris zuchtte weer. 'Ik loog tegen de koning dat ik bij de John Company hoorde en niet bij jullie. Het was de enige manier om vrij te komen en een plan te bedenken om jullie ook uit deze cel te halen.' fluisterde Chris.
Hij zag Emmett dichter naar de tralies komen. 'Wacht wat? Chris! Maar-' begon Emmett, maar hij werd onderbroken door Asher.
'Waarom vertelde je je zogenaamde plannetje dan niet aan ons!' siste Asher kwaad.
Emmett keek Chris fronsend aan. 'Ja, waarom deed je dat eigenlijk niet? We hadden je kunnen helpen met het plan. We hadden kunnen zeggen dat we allemaal werken voor John Company.' zei hij zacht.
Chris schudde zijn hoofd. 'Dat had niet gewerkt Emmett. Ik zie er misschien wel uit als een typische man van de Company maar jullie niet. Jullie zien er eh..wat wilder uit. Wat meer als piraten.' legde hij uit.
'Nou dat zijn we toch ook!' riep Asher.
'Eh ja. Snap je mijn punt?' vroeg Chris. 'Jullie zien er uit als piraten. Ik niet. Ik deed er misschien wel mijn best voor om er zo uit te zien als jullie, maar..Ik ontkom niet aan de graaf van Wales. Mezelf dus.' zei Chris. Hij staarde naar zijn olielampje. De gele vlammetjes dansten voor zijn ogen.
'Daarom verzon ik dit plan. Als ze geloofden dat ik de graaf van Wales was, dan kon ik vrijkomen en jullie zo ook helpen.'
Asher kuchte. 'Nou..we zitten nog steeds vast, dus ik weet niet zo goed hoe je ons nu helpt. En daarbij heb je nog steeds niet beantwoord waarom je ons je plannetje niet gewoon hebt verteld. Dat zou een stuk makkelijker zijn geweest.'
Chris glimlachte. Hij was blij dat Asher vergeten was dat hij niet tegen Chris zou praten.
'Ik wilde dat de koning het zou geloven, Asher. Daarom vertelde ik jullie niets. Jullie waren zó boos, dat het wel waar móést zijn.'
Asher bleef even stil. 'Oh.' zei hij toen. Emmett keek Chris aan en glimlachte. 'Je bent slim. Maar ook sluw. Slim en sluw.' zei hij.
'Dankje.' Chris grijnsde, maar werd toen weer serieus. 'En nu vragen jullie je af hoe ik jullie uit deze cel ga halen.' mompelde Chris.
Asher knikte. 'Ja dat vraag ik mij inderdaad af. We worden bewaakt zoals je ziet.'
'Klopt.' zei Chris. 'Maar wacht even.' Chris keek weer naar de bewakers.
Juan en Elian hadden niks gemerkt van de uitleg van Chris. Ze zaten nog steeds druk met elkaar te praten. Chris bekeek de twee eens goed. Hij zag nergens een sleutel. Chris richtte zijn olielampje hoger en scheen op de muren.
Zijn blik gleed over een haakje met daaraan- 'Ik zie de sleutel!' fluisterde Chris.
'Wat?' Waar!' Kapitein Asher kwam dichter naar de tralies en drukte zijn gezicht er tegenaan. 'Waar?' vroeg hij nog een keer. Maar Chris negeerde hem. Hij zette een paar stappen richting Juan en Elian.
Juan, die grinnikte om iets wat Elian had verteld, keek op en zag Chris.'Bent u klaar?' vroeg Juan. Chris kuchte. 'Eh..Bijna. Ik wil nog even twee andere gevangenen ondervragen en dan zal ik weer terugkeren naar mijn kamer.' loog Chris.
Juan keek Chris een paar tellen aan, gaf toen een klein knikje en richtte zich weer op Elian.
Chris liep snel terug naar de cel van Asher en Emmett. 'Emmett, kan een van jullie een beetje ophef veroorzaken?' vroeg Chris. Emmett fronste. 'Wat is je plan?' vroeg hij.
JE LEEST
Met het As Verbonden
AventuraDe zwerver Nick vindt het mysterieuze dagboek van Christopher Hammond, een zoon van een graaf die met een piratenbemanning op avontuur is meegegaan. In het dagboek vertelt Hammond dat hij een prachtig rijk huis heeft en dit nalaat aan degene die zij...