SEOULMATE

Chapter 8

CHAPTER 8

"Noona, are you sure? Pwede po bang sumama nalang kami?"

"I'm sure, Tao. Susunod naman kayo sa akin, diba? Sa isang araw na din ang alis niyo."

"What's the reason, noona? What happened?" -- Kai

"W-Wala naman. Trip ko lang bumalik ng maaga. Haha!"

"You better go, guys. Baka malate kayo sa flight niyo."

"Bye, noona! Bye, hyung!" -- Kai

"Ingat, duizhang. Ingat, Krystal." -- all

Oo. Tama yung nabasa niyo. Kasama ko si Kris.

Hindi niya ako tinigilan, e. Tinatanong niya ako kung bakit ganun daw ako. Sobrang tamlay ko kasi kahapon so sinabi ko sa kanyang uuwi ako ng Pinas dahil miss ko na yung Mama ko at yung kuya ko. Kaso mukhang hindi convinced kaya kinausap niya si Manager hyung na mauna na kami sa Pinas. Pumayag naman.

"Let's go." -- Kris

Siya na yung nagbitbit ng maleta. Nagsuot nalang siya ng hoody at sunglass naman sa akin.

Ayaw daw muna kasi niya ng gulo.

Nakarating kami sa loob ng eroplano ng tahimik at walang nakakaalam na si Kris yun.

Syempre nagsimula na yung please fasten your seatbelt, we're about to take-off chu chu nila.

"Ice."

"Hmm?"

"Ano bang problema mo?"

"Wala nga. Miss ko lang sila Mama."

"Weh? Sobra naman na yun. Magmumukmok ka sa kwarto mo at hindi kakain? Araw-araw mo naman silang kausap, diba? That's not an excuse, Ice. Alam ko na hindi yun ang dahilan."

Napayuko nalang ako.

Bakit ba ang galing ng senses nito?

"Hindi mo na naman kelangang malaman. Ayokong mandamay ng ibang tao sa problema ko."

Nagulat nalang ako ng hinawakan niya yung baba ko at pinaharap ako sa kanya. Iniwas ko nalang yung tingin ko.

"Alam mo hindi ako sanay na ganyan ka."

"Huh?"

"Para kang sinasapian, e."

"Huh?"

"Diba ang normal mo is maingay, mataray, at sadista? Anong nangyari? Nawe-weirdohan ako sayo, eh."

"Wala ka na dun." Sabay belat sa kanya.

"Ewan ko sayo. Matulog ka na nga lang. Pagdating natin sa Pilipinas at ganyan ka parin i-aannounce ko sa buong mundo na break na tayo dahil nahuli kitang nanlalalaki."

"Aba! Ako pa ngayon? Baka ikaw!"

"Ikaw ang sasabihin ko. Kaya umayos ka na."

"Oo na po."

"Now, rest."

Sinubukan kong ipikit yung mata ko at nagtagumpay naman. Nakatulog ako ng payapa.

****

"Passangers of Flight *** of Asiana Airlines, we already arrived in Ninoy Aquino International Airport. Thank you for flying with us. We hope that you'll enjoy your stay here in the Philippines."

Huh?

Ang lambot naman ng unan ko.

At humihinga ang unan ko.