SEOULMATE

Chapter 29

CHAPTER 29

KRYSTAL's POV

Pagmulat na pagmulat ng mata ko, mukha agad ni Duizhang ang nasilayan ko. O nagde-deliryo lang ako?

Nilapitan ko siya. Siya ang nag-alaga sa akin kagabi? Ang bait naman niya.

"Ice?"

"Ah, eh."

"Oh, g-gising ka na pala. Ayos na ba yung pakiramdam mo?"

"Oo. Salamat, ha?"

"Okay lang yun." Sabay gulo niya sa buhok ko.

"Alis na ako, ha?"

"Ha? Hindi ka manlang ba kakain?"

"Hindi na."

Palabas na siya ng kwarto ng huminto siya.

"Ice."

"Hmm?"

"Anong klaseng relationship ang gusto mo?"

"Ha? Bakit mo naman naitanong yan?"

"Wala lang."

"Ang gusto kong relationship? Yung simple lang. I want that unexpected kind of love. The one where you never know what's going to happen next, but you trust and believe that everything will be okay. You know everything will be okay, as long as you're with him. You trust him with your mind and your heart; he's your everything. And best of all, you're his."

Nakangiti ako habang sinasabi yun.

Nai-imagine ko kasi si Kris.

Wag kayo, kinikilig ako.

Lalabas na sana siya, kaso huminto ulit siya.

"Ice."

"Oh? Last na yan, ha! Haha!"

"Hintayin mo ako mamaya sa park, ha?"

"Why?"

"Basta. Hintayin mo ako. Mga 3 PM, okay?"

"Fine."

"Bye, Ice. Ingat!"

"Bye, duizhang! Ingat!"

Okay na akong magkasundo kami ni Kris. Pero iba pa rin yung ikaw talaga yung mahal niya, diba?

By 2:50, nakabihis na ako. 3 minutes na lakaran lang naman yung park, eh.

Well, ano ba ang gagawin doon sa park?

And now, I'm here.

Walang tao.

Tahimik na tahimik.

Makaupo nga muna.

2:57 palang naman.

"Gone long...

I got it bad when she was (she was), right there

But she's long gone, not even thinkin' of me"

Huh?

"I keep lookin' around but nothing feeling like I shouldn't,

I can't sleep

Cause she's not even thinkin' of me,

Not even thinkin' of me"

Napalingon ako sa likod ko.

Oh, my gosh!

"All this time her space is all gone,

I've been stuck inside this wall zone for a long time,