CHAPTER 37: Melissa

1.6K 19 10
                                    


REYNOLD'S POV


It has been almost one month and hindi parin nagigising si Mell. I mean we get it matagal talaga bago magising ang mga nasa coma... Pero... That's what's bothering us... Baka di na sya magising.

No Rey stop thinking about it, she will wake up soon. You'll see.

Drop muna si Mell for the 3rd sem, sa kalagayan ba naman nya nagyon nakakapasok ba sya? Hinde diba? And kinausap narin ni dad yung president ng school and he understand it.

Medyo okay naman yung performance ko sa school pero syempre minsan nawawala sa concentration dahil kay Mell.

Nilipat narin namin sya sa Makati Med since mas malapit sa taft and mas maganda yung service nila.

Si mom 24/7 andun sa hospital si dad naman twice a week lang, nag pile up kasi yung trabaho nya eh. Kami naman nila Mark and Ryan pumupunta dun ng sabay sabay.

After ng class deretso na kami sa hospital, buti nalang hindi ko na nakikita si Shane kahit sa school. Di kasi sya pumapasok sa mga class na magkasama kami.

And that's a good thing kasi di ko alam kung mapipigilan ko yung sarili ko na bugbugin sya pag nag kita kami.

So right now I'm in Mell's room binabantayan sya yung dalawa kasi nag fldpr muna ako tsaka ko na aasikasuhin.

Si mom naman umuwi saglit para kumuha ng clothes nya.

Halos walang magandang palabas tapos nagugutom pa ko... Ayoko sanang iwan si Mell eh kaso nagugutom na talaga ako eh puro prutas lang yung andito takte!

I'll be quick.

Lumabas muna ako ng room ni Mell and went down to the cafeteria.


SHANE'S POV


Thank God!

Lumabas narin si Rey, so I took my chance and went inside.

Then I saw her, she looks like she's sleeping but in truth she's in coma.

Lately ko lang nalaman yung totoong kalagayan nya... No one knows when or if she will ever wake up.

This is a nightmare, a fucking nightmare!

Umupo ako sa chair na malapit sakanya and cares her cheek with the back of my hand.

"I'm sorry." I said, sabi kasi nila... Naririnig ka parin nila kahit na muka silang tulog.

"I should have stayed away from you... I'm sorry for bringing the bad luck in your life but please remember this... I love you..." I kissed her on the cheeks.

Saglit lang kasi yung time na pwede kong ilagi dito, baka mamaya bumalik na si Rey and it won't be good. That guy is ready to kill me anytime.

But then someone came in at inunahan ko sya "I was just leaving." Sabi ko kay Ryan.

"How the fuck... Di ka talaga natututo no? Ilang beses ba kailangan naming sabihin sayo na bawal ka dito! Ha? Ang kulit mo!" Sigaw ni Ryan.

"I don't give a fuck on what you guys think and say to me, I wanted to see her that's all."

"Eh pucha kasa--"

"I know! I fucking know its my fault! Satingin nyo ba di ko alam yun?! But I'm just human, I make mistakes too, pagod na kasi akong ipag dikdikan sakin yan. Na parang hindi ko alam na kasalanan ko." I closed my eyes and exhale.

Twisted Mistake [CURRENTLY RE-WRITING !!! READ AT YOUR OWN RISK]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora