My bestie's brother [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]

κεφάλαιο 4ο

Κυριακή σήμερα! Πρέπει σήμερα να βγω μια βόλτα οπωσδήποτε. Θα παρω τηλέφωνο την Αντωνία να παμε στα KFC να φαμε το μεσημέρι.
"Γεια σου Αντωνία!"
"Γεια σου Χριστίνα!"
"Θέλεις το μεσημέρι να παμε να φαμε στα KFC
" Εννοείται! Θα περασω από το σπίτι σου στις μια το μεσημέρι εντάξει;"
"Οκ! Τα λέμε!"
Τελεια έχω τρεις ώρες μέχρι τις μια. Τι να κάνω μέχρι τότε; Θα χαζέψω λιγάκι στο κινητό. Η ώρα πηγε μια παρα δέκα. Κάτσε τι;! Πρέπει να ετοιμαστώ. Φόρεσα ότι βρήκα μπροστά μου. Ένα μακρυ κοντομάνικο, ένα σορτσακι και κάτι μαυρες πολυυυ ψηλές μπότες. Ωχ! Το κουδουνι. Η Αντωνία θα είναι.
"Γεια σου Αντωνίαα!"
"Γεια σου Χριστίναα! Παμε;"
"Φυγαμε!"
Φτάσαμε στα KFC και καθίσαμε σε ένα τραπέζι.
"Λοιπόν Χριστίνα πρέπει να παω λίγο στο μπάνιο εσυ αν έρθει ο σερβιτόρος ξέρεις τι να παραγγειλεις."
"Εντάξει!"
Όσο περιμενα την Αντωνία έρχεται ένας σερβιτόρος που μάλλον ήταν κάπου στα δεκαοκτώ για να παρει παραγγελεια.
"Καλησπερα! Τι θα πάρεις;"
"Γεια! Θα παρω ένα chicken bucket και δυο μερίδες πατατες."
"Εντάξει! Πως σε λένε;"
"Χριστίνα εσένα;"
"Λιαμ. Είμαι μίσος Άγγλος για αυτό έχω αυτό το όνομα!"
"Έχεις πολυ ωραίο όνομα!"
"Και εσυ πολυ ωραια μάτια! Μπορώ να παρω τον αριθμό σου;"
"Εννοείται! Είναι ***********
"Τέλεια! Θα σε καλέσω οπότε μπορέσω!"
"Χάρηκα πολυ!"
"Εγώ περισσότερο!"
Η Αντωνία ήρθε και της είπα ο,τι έγινε όσο έλειπε.
"Σοβαρολογεις;"
"Τελείως όμως!"
"Και πως σου φάνηκε;"
"Είναι κουκλος και πολυ ευγενικός"
Με την Αντωνία μιλήσαμε για πολυ ώρα μέχρι που με ρωτησε κάτι που δεν περιμενα να ακουσω.
"Χριστίνα να σε ρωτησω κατι;"
"Τι;;;"
"Εσυ έχεις κολλητή; Εγώ όχι."
"Ουτε και εγώ. Είχα αλλά την επιασα να φιλιέται με το τότε αγόρι μου και όπως καταλαβαίνεις σταματήσαμε να μιλάμε."
"Τότε θέλεις να γίνουμε κολλητες;"
"Εννοείται!"
Μετά από αυτό αρχίσαμε να σχεδιάζουμε πολλα besties goals όπως sleepover, shopping day και πολλα αλλά. Έπρεπε όμως να φυγουμε. Το μαγαζί εκλεινε.
"Πρέπει να φυγουμε"
"Πράγματι"
"Πάμε!"
"Αντωνία περιμενεις λίγο; Απλά θέλω να χαιρετίσω τον ωραίο σερβιτόρο που σου έλεγα."
"Αντε πηγαινε"
"Λιαμ!"
"Χριστίνα φευγεις;"
"Ναι και ήθελα να σε χαιρετίσω"
"Χαίρομαι! Θα σε παρω τηλεφωνο όταν μπορέσω!"
"Εντάξει! Τα λέμε!"
"Τα λέμε"
"Λοιπόν κολλητουλα την δαγκωσες την λαμαρινα μου φαίνεται"
"Δεν θα το αρνηθώ"
Πήγε Δευτέρα και ενώ ετοιμαζόμουν για το σχολείο το τηλέφωνο μου χτυπησε. Ήταν ο Λιαμ. Μου πρότεινε να βγουμε σήμερα το απόγευμα και εγώ εννοείται δεχτηκα.
"Καλημερα Αντωνία!"
"Καλημέραα"
Πηγαμε στην τάξη και η κυρία Δήμα που μας κάνει μαθηματικά μας χώρισε σε ζευγάρια για μια εργασία. Με έβαλε με την Αντωνία.
"Χριστίνα να έρθεις σπίτι μου για την εργασία"
"Εντάξει!"
Το σχολείο τελείωσε και έπρεπε να παω στην Αντωνία σε μια ώρα. Με τον Λίαμ έχω κανονίσει πιο αργά οπότε όλα εντάξει με την ώρα. Ετοιμάστηκα και πηγα στην Αντωνία. Αλλά επειδη εννοείται πως δεν θα ξεφυγω ποτε από τον Αλκη μαντέψτε ποιος μου άνοιξε. Σωστά! Ήταν ο Άλκης.
"Γεια σου Χριστίνα."
"Γεια σου Αλκη. Να περασω;"
"Εννοείται. Το δωμάτιο μου είναι στον πανω όροφο."
"Τα έχουμε πει αυτά. Που είναι η Αντωνία;"
"Πάνω. Πήγαινε."
Ειλικρινά ήταν το χειροτερο που μπορουσε να συμβεί.
"Γεια σου Χριστίνα!''
" Γεια σου Αντωνία!"
Ξεκινήσαμε την εργασία και πραγματικά μας πήρε 3 ώρες! Όταν τελειώσαμε έφυγα και πηγα κατευθείαν στο ραντεβού μου με τον Λίαμ.
"Γεια σου Λίαμ"
"Γεια σου Χριστίνα. Αυτά είναι για σένα."
Είπε προσφέροντας μου μια πανεμορφη ανθοδεσμη με κόκκινα τριαντάφυλλα.
"Είσαι τόσο γλυκός!"
"Είμαι γλυκός μόνο όταν αξίζει και στην περίπτωση σου αξίζει και με το παραπάνω."
Κατάλαβα πως δεν είναι πολυ καλός στα λόγια αλλά δεν πειραζει επειδή ουτε και εγώ είμαι.
"Τι θες να φαμε;"
"Ότι θέλεις."
Φαγαμε και μιλήσαμε για παρα πολλα θέματα μέχρι που η ατμόσφαιρα έγινε πολυ ρομαντική και ναι! Με φιλησε!
Ήταν ένα φιλί με τόσο παθος και παραλληλα τόσο ρομαντισμό. Ήταν το πιο γλυκό φιλί του κόσμου.
"Περνάω τέλεια μαζί σου Λίαμ."
"Και εγώ!"
Η νυχτα πέρασε σαν νερό και έπρεπε να φυγω.
"Λάτρεψα αυτήν την βράδια αλλά δυστυχώς πρεπει να φυγω"
"Θες να σε αφήσω σπίτι σου;"
"Εντάξει! Ομως δεν θα μπεις μέσα. Είναι οι γονείς μου."
"Εντάξει! Δεν θα το ζητουσα ουτως ή άλλως"
Στο αυτοκίνητο του συνεχίσαμε να μιλάμε για τις ζωές μας. Ήταν τόσο τέλεια. Τόσο ρομαντικά αλλά παράλληλα και τόσο καυτά. Ήταν η καλυτερη βράδια της ζωής μου. Ο Άλκης διαγραφτηκε τελείως από το μυαλό μου.
"Εδώ είναι το σπίτι μου."
"Εντάξει μωρό μου καληνυχτα!"
Όμγ! Με είπε μωρό τουυυυ
Δεν το πιστευωωω.
"Μαμά, μπαμπά γυρισα!"
"Εντάξει!"
Ήμουν πολυ νυσταγμενη οπότε έπεσα κατευθείαν για υπνο.

Πως σας φάνηκε το νέο κεφάλαιο;
Εντωμεταξυ παρατηρησα ότι έγραψα λίγες παραπανω λέξεις απ'οτι συνήθως αλλά υγεία. Η ημερομηνία είναι 23/11/2022!!! Πείτε μου τι προτιματε
Χριστίνα και Άλκης;
ή
Χριστίνα και Λίαμ;
Αυτό το vs το πηρα από ένα κεφάλαιο από την ιστορία της annoulaaaa___
Μην την αδικήσω κιολας δεν κάνω τέτοια εγώ! Φιλακιαααα!!!❤❤❤