My bestie's brother [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]

κεφάλαιο 7ο

Αυτό το κεφάλαιο είναι μονο της Αντωνίας. Σε αυτό το κεφάλαιο θα πω για το ραντεβού της. Με λίγα λόγια σε αυτό το κεφάλαιο θα είμαι η Αντωνία, οχι η Χριστίνα.
Ετοιμάστηκα και βγήκα από το σπίτι. Είχα πολυ άγχος. Δεν ήξερα πως θα παει. Έφτασα στο μπαρακι και τον είδα να με περιμένει κρατώντας ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
"Γεια σου Αντωνία!"
"Γεια σου Κώστα!"
"Ελα παμε να κάτσουμε."
"Πάμε!"
Καθησαμε και μετά από λίγο ήρθε ένας σερβιτόρος για να παρει παραγγελεια.
"Τι θα παρετε;"
"Εγώ ένα Φρουτπανσ." είπα
"Και εγώ" είπε ο Κώστας
Ο σερβιτόρος έφυγε και εμείς αρχίσαμε να μιλάμε.
"Πάντως δεν περιμενα ποτε να είμαστε εδώ."
"Τι εννοείς Αντωνια;"
"Να.... Εννοώ έτσι. Να έχουμε βγει ραντεβού οι δυο μας, να ξέρω πως μπορώ να σου εξομολογηθώ τα συναισθήματα μου χωρίς φόβο."
"Εαν δεν μου είχες πει τι νιώθεις σήμερα το πρωι, τίποτα απ'όλα αυτά δεν θα χε συμβεί. Νιώθω τόσο δειλός."
"Να μην νιώθεις έτσι. Είναι πολυ δυσκολο να πεις πως νιώθεις για κάποιον σε αυτόν τον κάποιο. Είναι δυσκολο μονο το να το πεις στον ίδιο σου τον εαυτό."
Τότε ήρθε για δευτερη φορα η καλυτερη στιγμή. Με τράβηξε κοντά του και μου εδωσε ένα φιλί με τόσο παθος και παραλληλα με τοση τρυφερότητα. Ήταν τέλειο. Δεν ήθελα να τελειώσει. Σιγά σιγά το φιλί απέκτησε περισσοτερο παθος. Τον ένιωθα να χαμογελάει μέσα στο φιλί μας. Δαγκωναμε τα χείλη ο ένας του άλλου. Δεν μπορώ να περιγραψω με λόγια αλλά ουτε και με αριθμους πως ένιωθα. Αν αυτό το φιλί ήταν διαγωνισμα θα είχε παρει έξτρα ποντους. Εάν ήταν τετράμηνο θα ήταν όλα είκοσι. Ήταν το καλυτερο φιλί της ζωής μου.
"Αντωνια πες μου ένα μονο πραγμα. Πες μου πως θέλεις να είσαι μαζί μου, πως θες να γίνω το αγόρι σου, πως αυτά που νιώθεις για μένα είναι πανω απο τις δυνάμεις σου. Αυτό θέλω να ακουσω και ας πεθανω μετά."
"Ναι. Θέλω να είναι μαζί σου. Θέλω να ξυπνάω το πρωι με ένα καλημέρα σου, θέλω να είμαστε μαζί, θέλω τον Άγιο Βαλεντίνο να μην είμαι μόνη μου αλλά μαζί σου, να φιλιομαστε στο ηλιοβασίλεμα."
"Και εγώ. Αυτό που νιώθω για σένα είναι κάτι που δεν μπορώ να ελέγξω. Είναι πανω απο τις δυνάμεις μου. Θέλω να ξυπνάω κάθε πρωι δίπλα σου, να μου λες το πρωτο καλημέρα. Αυτό ζητώ μόνο."
"Θέλεις να παμε βόλτα στην θάλασσα;"
"Ναι θέλω."
Πηγαμε στην θάλασσα και αρχίσαμε να περπαταμε Κοιταζωντας ο ένας τον άλλο στα μάτια.
"Αντωνία θέλεις να κάνουμε μπάνιο;"
"Θέλω. Πολυ."
Όπως καταλάβατε βγάλαμε τα ρουχα μας και μπήκαμε στην θάλασσα. Αρχίσαμε να φιλιομαστε λες και δεν υπάρχει αυριο. Ένιωθα τέλεια. Κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο λες και ειμασταν τα μόνα άτομα στον κόσμο. Μετά από 2 ώρες, βγήκαμε απο την θάλασσα και φορεσαμε τα ρουχα μας.
"Πως νιώθεις;" με ρωτησε
"Τέλεια. Νιώθω λες και όλες οι ευχές μου εγιναν πραγματικοτητα μεσα σε λίγες ώρες. Νιώθω πως όταν είμαι μαζί σου θέλω να σταματήσει ο χρόνος."
"Και εγώ έτσι νιώθω. Είναι λίγο αργά. Έχει παει μια. Θες να σε παω σπιτι σου;"
"Ναι παμε"
Με γυρισε σπίτι και πριν μπω μέσα, με φίλησε με ενα τρυφερο φιλί.
"Τα λέμε μωρό μου!"
"Τα λέμε μωράκι μου!"
Με είπε μωρο του! Και εγώ τον ειπα δηλαδή αλλά αυτός με είπε πρωτος.
Νιώθω τρέλα ερωτευμένη. Μπήκα σπίτι και όλοι κοιμόντουσαν εκτός από τον αδερφό μου που έπαιζε στο PC με τον κολλητο του.
"Που ήσουν εσυ τόσες ώρες;"
"Βόλτα."
"Με ποιον;"
"Να μην σε νοιάζει. Καληνυχτα."
Πήγα στο δωμάτιο μου, άλλαξα και πραγματικά δεν με επερνε ο υπνος. Σκεφτόμουν την τέλεια νυχτα που περασα για ώρες. Ήταν τέλεια. Νιώθω πως εχω βρει τον άνθρωπο μου. Πως δεν θέλω να χωρισω ποτε. Είμαι πολυ ευτυχισμένη. Άνοιξα το λαπτοπ μου και χαζεψα λίγο στο ίντερνετ. Τελικά κατά τις τρεις και τέταρτο με πήρε ο υπνος.

Λοιπόν πως σας φάνηκε το νεο κεφάλαιο; Ήταν λιγάκι dirty αλλά δεν εβαλα πολλες λεπτομέρειες. Η ημερομηνία είναι 1/12/2022. Καλο μηνα btw. Φιλακιαααα!!!❤❤❤