Pov. Lydia (Jennifer's oma)
*Zucht* "Wat gaat de tijd toch snel.
Twee weken geleden kwam ze hier aan, nog niks wetend over wie of wat ze was, en nu is ze al weg."
Ik loop naar de woonkamer en ga zitten.
Glimlachend denk ik aan de afgelopen tijd dat ze hier was.
"Het was wel even wennen.
Zomaar een tiener in huis nemen, maar het bracht me ook vreugde en plezier.
Ze kwam hier aan als een meisje dat haar ouders was verloren, maar ging weg als een avatar."
Ik denk terug aan haar verjaardag.
"Toen ze haar cadeautjes kreeg begreep ze er niks van.
Dus toen heb ik haar het hoognodige verteld.
Over wie ze was en wat ze was.
S'avonds kwam ze terug, ik was al erg bezorgd ober waar ze bleef.
Maar gelukkig kwam Aang die avond langs toen ze op bed lag.
Hij vertelde me wat er die middag was gebeurt.
Over hoe ze was verdwaald, en over hoe Aang toen kwam.
Over dat ze toen water stuurde en over het gesprek tussen hun twee.
Ik was best verrast toen hij me het vertelde.
En net is ze weg gegaan, weg gegaan om haar weg te volgen.
Haar weg als avatar zijnde.
Niet zomaar een avatar, de sterkste avatar die er ooit is geweest en die komen zal.
We hebben samen gehuild, en geknuffeld.
Toen pakte ze haar ketting bij het medaillon vast, blies erop, zei:"Naar huis!" en verdween in een zee van licht.
Ik hoop dat ik haar ooit nodig terug zal zien.
Misschien niet meer in dit leven, niet meer in deze wereld.
Maar in een ander leven of een ander wereld.
JE LEEST
Master Of All The Elememts (Nl)
Fantasy*gestopt* "Ik ben geeneens een maand geleden mijn ouders verloren, en nu beweren een paar idioten (niet dat ik mijn oma een idioot wil noemen) dat ik de avatar ben! Ofwel.... De meesterstuurder van alle elementen. De enige rechten die ik heb zijn...
