Master Of All The Elememts (Nl)

Hoofdstuk 31

Pov. Lydia

Met een ruk schrik ik wakker.
"Ze weten het."
Schiet het door me heen
"Sh*t, ehmm, ehmm.
Dat is het!"
Ik pak de telefoon.
"En nu maar hopen dat hij er is."
Zenuwachtig draai ik het nummer.
*bliiiieeep bliiiieeep....klik*
"Hallo?"
"Ah, goed dat je opneemt!"
"Wat is er aan de hand?
Waarom bel je?"
Hoor ik hem in mijn oor brommen.
"Luister, ik heb net een droom/visioen gehad.
Er zijn mensen die het weten...."
"Wat!?
F*ck"
"Ik ga proberen hulp te zoeken, maar ik heb jouw hulp ook nodig.
Mijn kleindochter.
Ik wil je vragen of je haar in de gaten wilt houden."
"Waarom?"
"Ik heb haar nog niks vertelt.
Alleen dat ze een stuurder is, en dat ze de avatar is.
Ze is nu in de wereld van de stuurders."
"Oké, ik zal kijken wat ik kan doen."
*klik*

Ik kijk naar de telefoon in mijn handen.
"Arme jongen, ik hoop dat hij er bovenop komt.
Mompel ik in mijzelf.

Pov. Jennifer
Ik volg de geest nog steeds.
Over allemaal kronkelpaadjes, zie ik in de verte een grote rots.
Als we dichterbij zijn gekomen, zie ik dat het een grot is.
Voor de grot, gebaard de geest dat ik naar binnen moet gaan.
Aarzelend loop ik dus naar binnen.
Zodra ik een paar stappen de grot ik heb gedaan, wordt ik verblind door een heel fel licht.
Het volgende moment bevind ik me in een ruimte die wel op de ruimte lijkt.
Dan verschijnt er voor me een vrouw, hoe ze er precies uitziet kan ik niet zien.
Soms verandert haar uiterlijk, de ene keer zwart haar, en verkleurt dan naar blond.
"Avatar Jennifer."
"Euhhh......ikke.....dat ben ik."
Stamel ik.
"Ik heb vele namen, maar degene die mij kennen, noemen mij 'the Guardian of the memories'.
Ik beheers de herinneringen van alle mensen van ieder persoon.
Want in andere werelden mag ik wel anders heten, maar ik ben nog steeds dezelfde."
Verbaast kijk ik haar aan, en laat de informatie even bezinken.
"In jouw leven zal je veel mensen en wezens ontmoeten, en zij zullen je helpen.
Jouw verleden, is niet wat je altijd heb gedacht wat het is."
Ze kijkt me aan.
Ik kijk terug.
"Wat bedoelt u?"
"Jouw familie heeft het nooit aan je vertelt.
Avatar Jennifer, ik weet dat je nu veel vragen heb, vragen die ik niet kan beantwoorden, nog niet.
Maar ik kan je wel helpen naarbinnen je volgende stap."
De vrouw maakt een gevaar met haar hand, en er verschijnt een soort koker.
De koker blijft voor mijn neus zweven.
De koker is goud versiert, en er staan allemaal figuren op.
(Als je de film 'de vijf legendes/the rise of the Guardians' hebt gezien, de kokers (of wat ze ook mogen voorstellen) van de tandenfee met de tanden, en met de herinneringen van mensen bedoel ik.)
Ik pak de koker vast
"Die koker zijn de herinneringen van een persoon.
Ook jij heb er één.
Die koker is van avatar Korra."
Nieuwsgierig bekijk ik de koker opnieuw.
"Dus dit zijn de herinneringen van Korra"
Denk ik bij mezelf.
"Ga naar de plaats waar de portalen van de noord- en zuidpool elkaar kruisen.
Als je daar de grote boom die in het midden beklimt, kom je ik de boom zelf terecht.
Als je daar bent, neem je de herinneringen van avatar Korra, en heft ze op naar het binnenste van de boom.
In één van die herinneringen zit een aanwijzing om verder te gaan."
Ik zie dat de vrouw verdwijnt.
Ik steek mijn hand op, als teken dat ik nog wat wil vragen.
"Wach..."
"Veel succes avatar Jennifer."
Dan is ze helemaal verdwenen.
Ook de plaats die op de ruimte leek verdwijnt in een flits.
Ik sta weer in de grot, maar het enige dat verandert is, is dat ik de herinneringen van Korra heb.

Hi! Dit is effe een hoofdstuk omdat het vakantie is