Pov. Onbekend
"Nog een klein stukje, een klein stukje."
Ik rek mijn hand nog verder uit, en sprijt mijn vinger nog verder.
Mijn vingers glijden langs de hendel.
Ik geef mijzelf nog een klein zetje.
"Klein stukje, klein stukje..." Mompel ik.
Nog een keer grijpen mijn vingers in het niets.
Weer een poging, nog een, weer een.
Met mijn laatste kracht veer ik omhoog.
"Als het nu niet lukt, dan is het te laat."
Schiet het door mijn hoofd.
Ik voel de hendel langs de rug van mijn hand glijden.
"Nee! Zo mag het niet eindigen!"
Razendsnel draai ik mijn hand, voel de hendel ik mijn hand, en grijp de hem vast.
Met een ruk zet ik hem om, en kijk naar de monitor.
Als hij oplicht, en het programma start kan ik een opgeluchte zucht niet onderdrukken.
Snel toets ik een paar codes in, en geef een mep op de rode knop.
De machine begin op te lichten, en de lampen gaan een voor een aan.
Ik trek een sprintje, nou ja, sprintje.
Meer strompelen.
In iedergeval zo snel als ik kan.
Met een sprongetje kom ik in de cabine terecht.
Voordar ik kan gaan zitten, begint het al.
En ik, ik ben te laat.
Een felle lichtflits.
Een oorverdovend geluid.
Een afschuwelijke pijn.
En duisternis.......
JE LEEST
Master Of All The Elememts (Nl)
Fantasy*gestopt* "Ik ben geeneens een maand geleden mijn ouders verloren, en nu beweren een paar idioten (niet dat ik mijn oma een idioot wil noemen) dat ik de avatar ben! Ofwel.... De meesterstuurder van alle elementen. De enige rechten die ik heb zijn...
