Πίσω στο σκοτάδι

Chapter 3

Μπέθ'sPOV

«Θα ανοίξεις επιτέλους την αναθεματισμένη πόρτα; Έχεις να δώσεις πολλές απαντήσεις και ήδη με νευριάζουν οι μπάσταρδοι μεταλλάδες!» λέει η Νάνσι και παρατηρώ ότι είναι έτοιμη να εκραγεί!

«Είχε αρκετά δύσκολη μέρα μην την αποπαίρνεις!» της ψιθυρίζω στο αυτί και μπαίνουμε στο ασανσέρ.

Μόλις μπαίνουμε στο διαμέρισμα και η πόρτα κλείνει το ύφος της Νάνσι αλλάζει ! Περίεργα πολύ! Είναι ακόμα θυμωμένη όμως θέλει να ηρεμήσει την Τζία για να ηρεμήσει και η ίδια.

«Μπορείς να μας εξηγήσεις τα πάντα... Θα έπρεπε να μας το είχες πει!» της λέει και η σκληρότητα από τα μάτια της εξαφανίζεται...

Η Τζία μας λέει τα πάντα ανάμεσα σε αναφιλητά, κλάματα και παύσεις για να σκουπίσει τη μύτη της. Η Νάνσυ δεν είναι πλέον θυμωμένη με την Τζία άλλα αν οι περίεργοι τύποι από το δάσος δεν σταματήσουν νομίζω θα τους ορμήξει κυριολεκτικά!

Τζία'ς POV

Όταν επιτέλους έχω τελειώσει οι φίλες μου με αγκαλιάζουν από κατανόηση και οι τύποι από το δάσος ανεβάζουν την μουσική! Ποιοι είστε γαμώτο ; Βλέπω την Νάνσι να έχει κοκκινίσει από τον θυμό της! Σηκώνεται απότομα από το κρεβάτι μα καμία μας δεν προλαβαίνει να την σταματήσει! Ανοίγει την μπαλκονόπορτα και βγαίνει με φόρα εξω... Νάνσι όχι! Μην τους διώξεις... δεν με πολυενδιαφέρει άλλα μια χαρά είναι εδώ πέρα...

«Παλιομπάσταρδοι θέλουμε να κοιμηθούμε!!!» η Νάνσι φωνάζει πιο δυνατά από ποτέ κι εγω με την Μπεθ αναπηδάμε. Για μια στίγμη δεν ακούγεται τίποτα ... Όχι Νάνσι! Τους έδιωξες ! Πριν προλλάβω όμως να παραπονεθώ η μουσική ξαναρχίζει πιο δυνατά από ποτέ τρυπώντας τα αυτιά μας! Η Νάνσι γυρίζει και τρέχει προς την εξώπορτα... Θα πάει να τους βρεί ! Ήρθε η ώρα να συναντήσω τους περίεργους τύπους του δάσους ! Τρέχω μαζί με την Μπεθ... όμως η Νάνσι έχει ήδη μπει μέσα στο δάσος και τρέχει σαν λυσσασμένη! Βλέπω κάτι φώτα και την Νάνσι να κόβει ταχύτητα... όταν σταματάει το κόκκινο χρώμα στο πρόσωπό της ξεθωριάζει μαζί με όλα τα υπόλοιπα χρώματα και ο θυμός έχει μετατραπεί σε ... φόβο; Όταν φτάνουμε δίπλα της καταλαβαίνω γιατί αντέδρασε έτσι! Ο ξανθός τύπος έχει σμίξει τα φρύδια του και δαγκώνει το σκουλαρήκι στο χείλος του χαρίζοντάς μου το καλύτερο θέαμα που έχουν δει τα μάτια μου! Ο κοντός μα αρενωπός τύπος δίπλα του δεν κοιτάει πουθενά αλλού εκτός από τις καμπύλες της Νάνσι... ο μαλάκας πρέπει να πάρει τα μάτια του τώρα αν δεν θέλει να του τα ξεριζώσω! Επίσης μια ξανθιά με γαλανά μάτια που έχει ίδιο πίρσινγκ με εκείνον στη μύτη είναι γραπωμένη πάνω του ! Ας ασχοληθεί με αυτήν! Τέλος ο καστάνος και πιο μυώδης τύπος από όλους τους με το σκουλαρήκι στο φρύδι κάθεται και έχει καρφώσει τα μάτια του στην Μπεθ!

Νάνσι'ς POV

Ο παλιομπάσταρδος κοντός έχει το γαμημένο του βλέμμα στο στήθος μου! Δεν θέλω όμως να το πάρει... τι λέω ; Πρέπει να το πάρει ! Έτσι σταυρώνω τα χέρια μου πάνω στο στήθος μου. Όταν πλέον σηκώνει το βλέμμα του και με κοιτάει κατάματα ένα ρίγος με διαπερνά ολόκληρη! Η αηδιαστική ξανθιά πάει να μιλήσει στην μελαχρινή σγουρομάλλα με τις φακίδες που κάθεται πίσω από τον περίεργο καστανό τύπο...

«Φτάνουν αυτές οι μαλακιές!» φωνάζω χωρίς να ξερω τι θα ακολουθησει...