Πίσω στο σκοτάδι

Chapter 31

Ειμαι αθλια και θελω να ζητησω πααααρα πολλα συγγνωμη που αργησα τοσο!

Μπεθ'ς POV

"Τζια δεν χρειαζεται να κλαις! Δεν ειναι πρωτη φορα που ο Μπραιαν γινεται λυκος... Μπορει να μην του αρεσει ομως τα παει μια χαρα, δεν υπαρχει κινδυνος!" ο Τζακ καθυσηχαζει την Τζια ενω ο Ντειβ την αγκαλιαζει και της σκουπιζει τα δακρια

Η Νανσυ ειναι στην κουζινα και μαγειρευει και να φαμε μεσημεριανο. Παρατηρησα πως ειναι καπως απομακρη σημερα μα καταλαβα πως προκειται για την Τζια.

"Θεε μου Σιριν σκασε!" της λεει ψιθυριστα και μολις μπαινω στην κουινα την βλεπω με το κοκκινισμενο κεφαλι της να κοιταει χαμηλα... Ω!

"Νανσυ! Νανσυ τι εγινε?" της λεω με ενα πονηρο χαμογελο και η Σιριν με κοιταει καθως γελαει

"Ναι Νανσυ τι εγινε?" της πειραζει καθως την πλησιαζω.

"Αμμ... εγθνε με τον Τζακ χθες απλα... αυτο" λεει μισοχαλογελοντας με το κεφαλι της κατω και ακουμποντας το πισω μερος το λαιμου της.

"Ω Θεε μου Νανσυ! Σοβαραααα? Ειμαι τοσο χαρουμενη για εσενα! Πως ηταν? Ειμαι απολυτα σιγουρη οτι του ειπες σ'αγαπω! Και ειμαι σιγουρη πως περασες πολυ καλα! Ξερεις... μικροι στο ματ..."

"Ποοοολυ μεγαλοι στο κρεβατι!" χαχανιζει ο τζακ και παει να αγκαλιασει την Νανσυ. Πρωτη φορα την βλεπω τοσο αμηχανη! Μιλαμε για την Νανσυ!

"Μπεθ παμε στην Τζια να αφησουμε τα πουλια του ερωτα μονα τους!" ψιθυριζει η Σιριν και αρχιζει να με σπρωχνει εξω απο την κουζινα

"Ει οχι! Της ειπα καποια πραγματα και ηρεμησε και πηγε να κοιμηθει!" χαμογελαει αμηχανα ο Τζακ

"Πραγματα?" τον ρωταει η Νανσυ με σηκωμενο το φρυδι..

"Ναι... ξες καποιος πρεπει να τους καθυσηχαζει εδω μεσα... Σαν... εννοω... για αυτο! Για να ηρεμησει η Τζια!" κοπιαζει και η Σιριν ξεροβηχει... Κατι δεν παει καλα εδω

"Την καθυσηχασες οπως εκανες και με τους υπολοιπους? Ξες που τους απετρεψες απο το να μεταμορφοθουν?" η Νανσυ επιτειθεται και οι δυο ενοχοι κατεβαζουν στα κεφαλια τους.

"Λοιπον! Η Τζια επεσε ξερη ευχαριστουμε Τζακ!" λεει παιχνιδιαρικα ο Ντειβ και με αγκαλιαζει απο πισω. Η Νανσυ δεν του δινει σημασια ομως και συνεχιζει να του 'επιτιθεται'

"Ισως σε βοηθησαν ολα εκεινα τα βιβλια ψυχολογιας Τζακ! Εκεινα που δεν με αφηνεις να πειραζω εκτος κι αν τα 'ελεγχεις πρωτα'!" τον καρφωνει η Νανσυ και ο Ντειβ απομακρυνεται καθως τον κοιταω που κατευθυνεται στο σαλονι. Καθομαι διπλα του και τον κοιταω μα αυτος δεν σηκωνει το κεφαλι του.

"Ξες θα ηθελα πολυ τα πραγματα να ηταν αλλιως! Να σε ειχα γνωρισει σε μια παραλια ας πουμε... Να μιλουσαμε φυσιολογικα μετα το πρωτο μας φιλι να ηταν καπου αλλου και οχι σε ενα δασος! Μπεθ θα μπορουσαμε να ειχαμε παει βολτα σε μια λιμνη και να σε φιλουσα εκει που δεν το περιμενεις! Μετα θα συνεχιζαμε σαν κανονικοι ανθρωποι! Αλλα υπαρχουν τοσα πολλα !" ακουω την φωνη του να σπαει στο τελος και σχεδον φοβαμαι... Κι αλλα μυστικα?