Πίσω στο σκοτάδι

Chapter 15 2\3

Οταν επιτελους γυριζω το σωμα μου τον αντικριζω. Διχνει κουκλος , οπως παντα, και φοραει μια βερμουδα και ενα αμανικο χακι μπλουζακι. Απο το αυτοκινητο βγαινουν ο Τζακ και η Μειση γελωντας δυνατα. Τελικα προχωράμε προς το μερος τους.

"Βασικα ειχαμε βγει βολτα και λεγαμε τι κανουν αυτες οι ψυχες και που ειναι ο Ντειβ?" ρωταει τελικα η Μπεθ και γελαω με τον τροπο που τα λογια της ξεπηδουν απο το στομα της.

"Σπιτι" απανταει η Μειση ενω χωνει το κεφαλι της μεσα στο κοκκινο αμαξι για να ανοιξει την μουσικη. Ο Τζακ βγαζει την σακουλα με τα ποτα και μας προσφερει δυο μπυρες πριν καθησουμε στο παγκακι.

"Ηπιαμε" λεει η Μπεθ και μου καρφωνει ενα θανατηφορο βλεμμα οταν παιρνω το μπουκαλι με το διαφανες υγρο απο το χερι του Τζακ. " Ειναι μονος του?" συνεχιζει. Ποσο καιγεται..

"Με την Σιριν. Θελεις να σε παμε και εσενα? Θα περασεις πιο ωραια εκει απ οτι εδω με εμας. Οι τρεις σας θα κανετε φοβερη δουλεια και δεν μπορεις να φανταστεις ποσο καλος ειναι ο Ντειβ." λεει η Μειση σοκαροντας μας και πριν το καταλαβω η Μπεθ εχει σηκωθει και την πλησιαζει.

"Εμενα δεν θα με βαζεις στο ιδιο τσουβαλι με εσας! Καταλαβες?" φωναζει στην Μειση και εκεινη γελαει. "Σου φαινεται αστειο?"συνεχιζει η Μπεθ. Τοτε ο Μπραιαν καθεται διπλα μου χωρις να παρει το βλεμμα του απο την φαση που παιζεται μπροστα μας. Ω ειναι κουκλος γαμωτο, δεν θα καταφερω να φερθω ετσι οπως σκοπευα.

"Ω ελα χαλαρωσε μια πλακα εκανα! Και τωρα σοβαρα? Πιστεψες οτι την πηδαει? Καψωνη σου κανει . Χελοουυυυ" λεει η Μεισι γελωντας μαζι με τον Τζακ. Ανακούφιση φαινεται να κυριαρχει το σωμα της Μπεθ και χαμογελαω.

"Λοιπον κοριτσια τι θα λεγατε να παμε μια βολτα με το αμαξι?" λεει ο Τζακ και ετοιμαζομαι να απαντησω ομως δεν με κοιταζει. " Οι τρεις μας?" ρωταει και καταλαβαινω πως απευθυνεται στην Μπεθ και στην Μειση.

"Δεν εισαι με τα καλα σου ετσι.." ξεκηναει η Μπεθ αλλα εκεινος της κανει νοημα να σταματησει. Δεν καταλαβαινω την εκφραση του αφου με εχει πλατη. Τοτε η Μπεθ φαινεται να χαλαρωνει. "Ναι βασικα θα μου αρεζε να με πηγαινατε σπιτι. Εισαι οκευ με αυτο Τζια? Χαιρομαι που εισαι οκευ." λεει χαριζοντας μου το πιο αθωο χαμογελο που μπορει να παρει και μπαινουν και οι τρεις στο αυτοκινητο. Εχω μεινει με το στομα ανοιχτο μη μπορωντας να συνιδητοποιησω οτι ειμαι με αφησαν μονη με τον Μπραιαν. Επιτηδες.