Isabelle Hemmings Deel 1&2

Deel 2. Hoofdstuk 5

*P.O.V.Juul*

Als ik mijn mobiel aanzet als ik weer thuis ben, vallen mij de berichten op die ik binnen heb. Ik zie ook gemiste oproepen van Ashton, Micheal, Calum en natuurlijk Luke. Het was erg leuk bij mijn oude vriendinnen, we hebben veel bijgepraat en beloofd om contact te houden. Ik moet gewoon even bellen met iemand. Ik klik op bellen als ik de naam heb gevonden en hoor de bekende piep in mijn oren.

"God eindelijk! Juul waar ben je in godsnaam? Luke is helemaal aan het flippen!" Zegt zijn vertrouwde stem in mijn oren.

"Rustig Ash! Ik ben thuis in Nederland. Ik kon er even niet tegen en ben naar huis gegaan." Zeg ik rustig terug.

"Wat?! Juul kom alsjeblieft terug. Luke zit er helemaal doorheen!" Roept hij smekend. Ik zucht en haal een hand door mijn haar voordat ik verder praat.

"Sorry?! Ik ben niet degene die is vreemdegaan hij wel! Ik zit er helemaal doorheen! Niet hij!" Kaats ik terug.

"Juul alsjeblieft, zo bedoelde ik het niet!" Zucht hij.

"Dat weet ik Ash maar ik weet even niet meer wat ik moet doen. Ik hou met heel mijn hart van hem maar ik weet niet of ik hem dit kan vergeven." Ik krijg tranen in mijn ogen.

"Ik snap je. Ma-" hij word onderbroken door een stem op de achtergrond die iets roept.

"Luke ja ik praat met juul en nee je mag haar nu niet spreken." Ik hoor een harde auw en boos gemompel.

Ik hoor daarna wat voetstappen en een andere stem die ik niet zo graag wil horen aan de telefoon komen.

"Juul alsjeblieft luister naar me! Ik hou van je met heel mijn hart en ik was dronken, ik kon je vergeten die avond en je zat steeds in mijn hoofd. Ik was te dronken om helder na te denken en liet me gaan." Ik krijg een warm gevoel in mijn buik door zijn vertrouwde stem.

"Luke wil je Ashton weer geven?" Vraag ik zacht. Misschien moet ik maar gewoon ophangen.

"Ik hou van je..." zegt hij.

Hij verwacht dat ik het ook terug zeg maar ik kan het niet. Ik hang op zonder dat ik iets zeg en laat de tranen over kijn wangen lopen. Ik kan het niet laten en stuur een SMS naar Luke.

Ik hou ook van jou

Gewoon wat ik wou zeggen, niet meer niet minder. Ik moest gewoon mijn hart volgen. Meteen daarna zet ik mijn mobiel uit om telefoontjes te ontwijken en berichten te negeren. Ik heb echt geen idee wat ik moet doen. Ik hou van hem maar wat hij gedaan heeft is gewoon erg. Zou hij echt dronken zijn geweest? Of liegt hij? Ik moet met iemand praten en ik weet al wie. Ik zet mijn telefoon aan en zie waar ik bang voor was. Ik negeer het en klik op bellen als ik hem gevonden heb in mijn contactenlijst.

"Hallo?"

"Hee. Met mij kun je langs komen? Ik moet met je praten."

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

Hee. Ik schaam me echt dat het zo kort is en dat ik zo lang niet geschreven heb maar ik zat in het gips en kon daardoor niet schrijven. Dus sorryyy

Vote?♡

Comment?♥

Follow?♡