Isabelle Hemmings Deel 1&2

Deel 1. Hoofdstuk 4

*P.O.V. Juul*

Ik zit nog steeds tegen de deur aan. Ik hoor getrappel deze kant opkomen en zie even later Isabella aankomen lopen. "Mommy wat is er?" Ik laat de tranen lopen als ik in de mooie blauwe ogen kijk. Ik voel kleine vingertjes mijn traanen weg vegen. "Mama moet niet huilen dan moet ik ook huilen." Zegt mijn lieve dochter terwijl haar onderlip begint te trillen.

Ik lach door mijn tranen heen en neem haar in mijn armen. "Dan zal mama niet meer huilen goed?" Ze knikt en legt haar gezicht in mijn nek met een duimpje in haar mond. Ik druk een kus op haar haartjes die ze van mij heeft en til haar op. Ik loop naar de badkamer toe en kijk in de spiegel. Mijn make up is uitgelopen en ik haal het eraf. Ik doe weer nieuwe op en fatsoenier mijn haar. Ik pak mijn telefoon en portemonee en zeg tegen Isabella "lieverd zullen wij naar het park gaan?" Ze knikt blij en geeft me een kusje. Ik zet haar neer en pak haar handje vast. Ik pak mijn sleutel voor de hotel kamer en loop de kamer uit.

We stappen in de lift en gelukkig gaat er nu geen hand tussen. Bij de 3e verdieping gaan de deuren open en stapt er een meisje binnen. "Haai" groet ze vriendelijk. "Heei" groet ik terug.  Dan ziet ze Isabella en hurkt bij haar neer. "Hee prinsesje is dat jou mama?" Ze knikt verlegen en klampt zich vast aan mijn been. "Ze is een beetje verlegen he? Ik ben Eleanor" ze steekt haar hand uit die ik aan neem. "Ik ben juul" ze knikt vriendelijk en we kletsen nog tot de deuren open gaan. "Ik ga naar het park ga je mee of?" Vraag ik haar. Ze knikt blij en ik zet Isabella op mijn heup.

"Maar een vraagje he hoe oud ben je eigenlijk?" Vraagt ze voorzichtig. "Uhm 19" haar ogen worden groot. "Wow je hebt nu al een kind?" Ik knik met een glimlach. "Ze was een ongelukje maar wel een ongelukje waar ik super blij mee ben. Jammer genoeg was de vader er niet zo blij mee en heeft me laten zitten." dat laatste zeg ik was zachter. Ik kijk naar beneden en probeer mijn tranen in te houden. 

Ik voel 4armen om me heen en glimlach waterig. "Je weet nu dat ik er voor je ben. Ik zal je altijd steunen en voor je klaar staan. Als er iets is moet je naar mij komen oke? Ik zit toch in hetzelfde hotel op kamer 312" ik knik en glimlach waterig. "Maar ik kwam hem vandaag tegen" haar ogen worden groot en ze vraagt me verbaasd "echt wat gebeurde er toen?" Ik vertel haar het hele verhaal.

Flashback

We hebben net gegeten en ik loop de lift in met Isabella en druk op het goede knopje. Net als de liftdeuren bijna sluiten gaat er een hand tussen en loopt er iemand binnen. Mijn ogen worden groot als ik zie wie het is. Ik ga sneller ademen en kijk ongeduldig naar het bordje die 3 aangeeft. Gelukkig nog maar 1 verdieping. "Hallo" zegt zijn prachtige stem. Ik kijk naar de grond en knik. hij grinnikt. "Ik bijt niet hoor, kijk me eens aan" ik kijk voorzichtig omhoog en zie zijn blik verschieten. De liftdeuren openen en ik zet Isabella op mijn heup en loop snel de lift uit. Ik wandel naar mijn kamer en voel de ogen in mijn rug prikken.  Dacht ik een eindelijk rust te hebben om juist hem te vergeten sta ik samen in een lift net hem. Die hem is freaking luke hemmings.

Ik zucht en loop snel door. Ik kijk achter me en zie dat hij me achterna komt. Nee nee nee dit is niet de bedoeling. Ik loop snel door en zie mijn kamer al. Ik doe de deur open en loop snel naar binnen. Voordat ik de deur dicht doe kijk ik nog naar luke. Hij kijkt mij ook aan met tranen in zijn ogen. Nee dat zie ik vast verkeerd ik sluit de deur en zak naar beneden tegen de deur aan. What the fuck just happend?

Einde flashback

Ze kijkt me met grote ogen aan. "Echt omg. Dus hij deed niks behalve achter je aanlopen?" Vraagt ze vol ongeloof. Ik knik en pak isabella op. Ik zet haar op mijn heup en loop rustig verder. "Echt ongelooflijk" ik knik instemmend en we lopen weer terug naar het hotel. We hebben net het park door gelopen en ik heb alles vertelt wat ik samen met luke heb mee gemaakt.