Abimin Arkadaşı /Yarı texting/ (TAMAMLANDI ✅)

AA- 14. BÖLÜM

YAYIMLANMA TARİHİ; 9 ARALIK 2022...

14. BÖLÜM

"Fıstık sarması istiyorum." Salona sesimi inceltmiş bir şekilde konuşark girdiğimde abimin , annemin ve babamın bakışları bana döndü.

"Tatlı." 

I harfini uzatarak ve paytak bir şekilde yürüyerek babamın önünde durdum.

"Babacım şimdi sen hani arkadaşın ile buluşmak için dışarı çıkıcaksın ya? Hıh. Bana tatlı alır mısın? Tatlıııı. Yütfeeeen." Gözlerimi kırpıştırarak babama bakarken konuştuğumda sonda sesimi bebek sesi gibi çıkartmış ve babamın bacağına oturup kollarımı boynuna dolamıştım.

"Babaaa. Tatlııı. Yütfeeen." Babama sarılırken birkaç kez aynı kelimeleri tekrarladığımda babam gülmüştü.

"Fıstık sarmanın kilosu olmuş 250 lira Oya." Abim en sonunda dayanamayıp araya girerek bu güzel anı bozduğunda kollarımı babamdan çektim ve kötü kötü abime baktım.

Pü pis kıskanç. 

Dayanamadı tabi babam  ile olan samimiyetime hemen girdi araya.

Piiis Orkun.

"Babaaaaa." Babama tatlı tatlı bakarak konuştuğumda babam tebessüm etti.

"Kalk bakayım bacağımdan." Dediğinde hemen kalktım.

Babam cebinden bir miktar para çıkarıp bana uzattığında sırıttım.

"Bu senin bu haftaki harçlığın istediğini al ama bu hafta bu kadar bak." Dediğinde başımı hızlı hızlı salladım ve parayı babamdan alıp yanağını öptükten sonra abime dil çıkarıp salondan koşarak çıktım.

"Oya, bana bak o dilini koparırım senin." Abim içerden bana bağırdığında kıkırdadım.

Odama gidip babamın verdiği parayı sayınca sırıttım. 

400 lira. İyiymiş.

100 lirası ile fıstık sarması alayım. 

200 lirayı kenara koyayım. Kalan 100 lira da bu hafta dershaneye giderken poğaça falan almak için harcarım. 

Ay mükemmel oldu.

Hemen üzerimi giyinip dışarı çıktım ve tatlı almak için yola koyuldum.

Hoplaya zıplaya tatlı almaya giderken yolda gördüğüm Ozan ile durdum.

Ben en son şu gül bahçesi olayında ne olduğunu anlatmadım değil mi size?

Bir şey olmadı. 

Abim de bizimle aynı masadaydı. Ozan'a ne zaman geldiğini sordu Ozan da siz kahvaltı yaparken dedi. Serkan ile konuşmamız da kahvaltıya başlamadan olmuştu. 

Ama o günden sonra Ozan'ın hem bana hem de telefondan konuştuğu Gül Bahçesi'ne davranışı değişmişti. 

Kim olduğumu anlamıştı kesin...

Ama ya anlamamıştır korkusu ile sormaya çekiniyorum.

"Ozan abi." 

Yanına gidip konuştuğumda telefondaki başını kaldırıp bana baktı.

"Efendim Oya?" Soğuk bir sesle konuştuğunda kaşlarım çatıldı.

"İyi misin Ozan abi?" Dediğimde sıkıntılı bir nefes aldı.

"İyiyim Oya." Dediğinde ben de derin bir nefes aldım.

"Fizik dersi için hangi gün gelebilirsin?"