Abimin Arkadaşı /Yarı texting/ (TAMAMLANDI ✅)

AA- 48. BÖLÜM

Yayımlanma tarihi; 11 MAYIS 2023...

AA- 48. BÖLÜM;

Çalan kapıyla heyecanla yerimden fırladım.

Bizimkiler gelmiş, annemle babam ve ev hazırdı.

Şimdi de Ozanlar gelmişti.

Hepimiz kapıya ilerlediğimizde tek sıra halinde kapıdan salona doğru dizildik.

Evet akrabalarımdan kimse yoktu çünkü ya uzaklardı ya da okul dönemi diye gelememişlerdi.

Neyse düğün zamanına kısmet olur belki.

Kapıyı açtığımda önde elinde çiçek ve çikolata ile Ozan duruyordu arkasında da Mustafa amca ile Hatice teyze.

Ozan çiçeği ve çikolatayı bana verdikten sonra anne ve babamın elini öptüğünde ben de elimdekileri anneme uzattım. Hatice teyze ve Mustafa amcanın elini öptükten sonra hepimiz salona geçtik.

Büyükler koltuklara oturduğunda gençler olarak sandalyelere oturmak zorunda kalmıştık tabii sandalyeye oturan gençler içinde Ozan yoktu çünkü o anne ve babasının yanındaydı.

Bir organizasyon yapmamıştık evde. Düz normal eskiden nasılsa aynı o şekilde sözlenecektik. Ben istememiştim evde organizasyon yapmak sonradan onun toparlanmasıyla uğraşamazdım.

İki kat yorgunluk verecekti...

Gerek yok.

Bizimkiler kendi arasında sohbet etmeye başlamışlardı. Ozan gerginlikle arada bana bakarken ben de ona bakıyordum.

Ay biz neden gerginiz ki? Ailemiz biliyordu zaten.

Annem bana kaş göz yaptığında kahve yapmamın zamanı geldiğini anladım.

Ayağa kalkıp mutfağa gittiğimde herkesin nasıl içtiğini bildiğim için kahveleri hazırlamaya başladım.

"Ay çığlık atacağım." Kader , Merve ve Pırıl mutfağa girerken Kader söylendiğinde ona baktım.

"Ne oldu?" Dediğimde homurdanarak yanıma geldi.

"Aytaç!?" Dediğinde kıkırdadım.

"Serkan yüzünden değil mi?" Gülerek konuştuğumda ofladı.

"Allah'ım ya. Annemle babam var babam çakmasın diye uğraşıyorum çekip öpmediği kaldı bir." Dediğinde kıkırdadım.

"Ya diyorum ki Serkan benim sadece arkadaşım. Düz arkadaşım. Ben sana aşığım, aşkı seninle öğrendim aslında ben Serkan'a hiçbir şey hissetmiyormuşum ama hiçbir halt bilmediğim için yanlış anlamışım duygularımı diyorum, ay bana mısın demiyor. Tamam çok da tatlı kıskanıyor pek şikayetçi sayılmam ama yani babam var babam." Derken kızlar da gülmüştü.

"Abime bas isot, acı biber, karabiber, tuz, tarçın falan. Ne bulursan ekle kahvesine." Kahveleri fincanlara dökerken Kader sinsi bir ses tonuyla konuştuğunda kaşlarımı kaldırıp yüzüne baktım.

"Amacın abini gıda zehirlenmesinden gebertmek mi?" Dediğimde sırıttı.

"Yooo ama tepkisini izlemek eğlenceli olurdu." Dediğinde cık cıkladım.

"Daha evlenmeden dul kalamam hem ayıp , ayıp. Neyse siz içeri geçin." Kahveleri doldurmam bittiğinde Kader gözlerini kıstı.

"Teorik olarak evlenmediğin için dul kalamazsın zaten." Gözlerini kısarken konuştuğunda güldüm ve hiçbir şey demedim.