Abimin Arkadaşı /Yarı texting/ (TAMAMLANDI ✅)

AA- 34. BÖLÜM

YAYIMLANMA TARİHİ; 26 ŞUBAT 2023...

AA- 34. BÖLÜM:

"Var ya yemin ederim siz salaksınız. Erkekliğin onda dokuzu kaçmaktır demiş atalarımız. Herif çekmiş bıçağı siz hâlâ ama hâlâ kavgaya devam ediyorsunuz. Bir grup salağın söylediği o iğrenç tabirler bizi gerçekten öyle mi yapıyor? Hayır , yapmıyor. Az daha geberiyordunuz ya!" Kerem abi hızla hastanenin önünde durduğunda sözlerim bitmişti.

Abim Ozan'a destek vererek arabadan indirdiğinde ben de Ozan'ın diğer koluna girdim.

Oradaki o pezevenkler kızlarla bana laf atmış.

Şaşırdık mı? Hayır.

Ülkemizin pezevengi her gün kendini belli etmekten çekinmiyor çünkü.

Bizimkiler de onlara saldırdı işte. Ama içlerinden bir şerefsizin bıçağı varmış.

Ozan'ı bıçakladı pislik herif.

Ben , abim, Kerem abi, Aytaç abi, Pırıl ve Kader hep beraber Ozan'ı hastaneye götürürken. Serkan Esma ablayı mahalleye bırakmıştı.

Tekrar söylenmek için ağzımı açacaktım ki acil kapısından geçmeye çalışırken bir abiyle Ozan'ın arasında sıkışmıştım.

Başımı çevirdiğimde gördüğüm dev gibi herifle kaşlarım havalandı. Yaşı bizden büyüktü ve kucağında bir kadın taşıyordu.

"Geçebilir miyiz?"

Taşıdığı kadın konuştuğunda derin bir nefes aldım ve ilerlemek için adım atmaya çalıştım.

Ulan bizimkilerin yüzleri dağılmış, tipleri kaymış, Ozan bıçaklanmış. Gelmiş geçebilir miyiz diyor. Şaka mısın ablacım?

"Bizde geçmeye çalışıyoruz bir durun isterseniz." Dediğimde yanındaki abi kaşlarını çatar gibi bir şey oldu.

Ben bu heriften tırstım.

Boğazımı sıkmak için gücünün onda birini kullansa hık diye giderim sanırım.

"Bizim işimiz acil." Abla bana bakmaya devam ederken konuştuğunda yapmacık bir şekilde gülümsedim.

Ama ablacım bak benim sinirlerim bozuk, canım sıkkın. İçimdeki gıcık Oya'yı çıkartma işte.

"Bizimkisi hiç acil değil ablacım doğru. Zaten işimiz acil değilken bizim acilde ne işimiz var değil mi?" Dediğimde ablayı taşıyan abi beni omzuyla itekleyip geçtiğinde ağzım bir karış açıldı.

Öküzlere nefes almama cezası versinler.

Ya da dur vermesinler başta bizimkiler geberir.

Ama ayıp yani. Çok ayıp.

Kınıyorum şu an.

"Hadi Oya yürü." Abimin sesinin ardında hızla ilerledik.

Ozan'ı tedavi etmek için hemen bir yere aldıklarında sinirle bizimkilere baktım.

"Şu tipinize bakın ya. Tipiniz kaymış. Hiç 'bir de karşı tarafı gör' sözlerine girmeyin gördüm onları da ama yani siz manyak mısınız? Ne demek bıçaklı biriyle kavga etmek! Ödüm koptu ödüm! Ya o bıçak Ozan'ın başka bir yerine saplansaydı? Kahraman mısınız siz? Ölümsüz müsünüz? Ne bu cahil cesareti!" Sinirle konuşmaya devam ettiğimde hepsi ofladı.

"Oflamayın bana!"

Ben söylenmeye devam edecektim ki tekerlekli sandalye ile Ozan odadan çıktığında sandalyeyi süren hemşireye baktım.