Abimin Arkadaşı /Yarı texting/ (TAMAMLANDI ✅)

AA- 36. BÖLÜM

YAYIMLANMA TARİHİ; 12 MART 2023...

AA- 36. BÖLÜM;

Burnumu çekerken telefonumun ekranını açıp saate baktım.

23:00

Anneme saat 12 olmadan gelirim dedikten sonra bir şey demesini beklemeden yüzüne kapattığım için evde dayak yer miyim acaba?

Yerim değil mi ?

Of!

Bir de birkaç saattir telefonumu uçak mooduna almıştım. Ozan beni zibilyon kere arayınca en sonunda abimi hem arayıp hem mesaj yoluyla olayı anlattım , anneme geçici bir bahane söyle dedikten sonra telefonu kapattım ve uçak mooduna aldım.

Abim geçici bir bahane uydurursa dayak yemem bence.

Ozan ile bu sinirle konuşamazdım. Hayatta olmazdı.

Bana bağırdı resmen ya! Şaka gibi bana eski sevgilisinin yanında bağırdı!

Salak!

"Hey. Yalnız mısın?" Oturduğum bankın yanına gelen birkaç erkekten biri konuştuğunda başımı kaldırıp yüzlerine baktım.

Tekrar burnumu çektiğimde içlerinden biri tekrar konuştu.

"Oturabilir miyiz?"

"Hayır." Dediğimde kaşlarını çattı.

"Ama neden?" Sorduğu soruyla ofladım.

"Çünkü istemiyorum." Dediğimde sırıttı.

"Ama ben yanına oturmak istiyorum."

Şerefsizler! Bunlar gibiler yüzünden gece dışarı çıkamıyoruz! Aldıkları nefes bile gereksiz!

Acaba hazır Ozan'a sinirliyken bunlardan mı çıkarsam sinirimi? Ama olmaz sayı olarak fazlalar...

Sırıtmasını bozmadan söylediği şeylerle bir şey demek için dudaklarımı aralamıştım ki arkamdan bir ses duydum.

"Kız istemiyor yanına oturmanızı. Defolun gidin."

Sese doğru döndüğümde Levent'i görünce kaşlarım havalandı.

Bu beni nereden buldu be!

Levent bankın yanına geldiğinde erkekler ona döndü.

"Sana mı soracağız birader?" İçlerinden benimle konuşan konuştuğunda Levent başını salladı.

"Evet bana soracaksınız." Derken üzerindeki ceketi arkaya doğru atıp belindeki polis rozetini gösterdiğinde çocukların gözleri kocaman oldu.

Oha, polismiş.

"Şimdi uzayın." Dedikten sonra ceketini bıraktığında çabucak çevremden uzaklaştılar.

Levent bir şey demeden bankta aramıza biraz mesafe bırakarak oturduğunda burnumu çektim.

Ceketinin iç cebinden peçete alıp işaret ve orta parmağının arasına sıkıştırarak bana uzattığında ilk peçeteye sonra yüzüne baktım.

Peçeteyi alıp kabaca sümkürerek burnumu sildiğimde güldüğünü bankın hafif titremesi ile anladım.

"Neden bu saatte eve bu kadar uzak bir yerde ağlıyorsun?" Bana bakmadan konuştuğunda gözlerim tekrar doldu.

"Asıl sen neden buradasın? Hep benim olduğum yerlerde sana rastlıyorum." Yüzüne bakarak konuştuğumda tebessüm etti.