Abimin Arkadaşı /Yarı texting/ (TAMAMLANDI ✅)

AA- 26. BÖLÜM

AA - 26. BÖLÜM:

"Kalk , kalk, kalk. Abim Ozan'ı hastanelik etmeden gidelim." Dediğimde Kader bilgisayarımı kapatıp yatağımdan kalktı.

Apar topar üzerime düzgün bir şeyler giydikten sonra odamdan çıktığımda eve giren annemle karşılaştım.

"Annem abim Ozan'ı dövecek!" Dediğimde annem korkuyla bana baktı.

"Ne oldu? Niye?" Dediğinde yutkundum.

"Ozan abime sevgili olduğumuzu söyleyecek. Beni sevdiğini söyleyecek işte. Biz Kader ile oraya gidiyoruz." Evden çıkıp ayakkabılarımı giyerken hızlı hızlı konuştuğumda annem de çıkmak için hareketlendi ama sonra durdu.

"Tamam dikkat edin." Dediğinde başımı hızlı hızlı salladım.

"Kader hızlı ol." Koşarak apartmandan çıktık ve yine koşarak parka doğru ilerledik.

Parka yaklaştığımızda gördüğüm kalabalıktan bir ses yükseldi.

"Bir de ben sana kardeşim dedim şerefsiz! Kardeşim diyerek kadeşimi emanet ettim, pezevenk!" Abimin bağıran sesini duyduğumda bir durakladım.

Arkadaşlar ben sıçtım sanırım. Abimin sesinden öyle bir nefret ve kızgınlık akıyordu ki...

Ozan da ben de yeterince o sinirden hakkımızı düşeni alacaktık sanırım.

Koşarak kalabalığı yara yara çevresinde toplandıkları kişilere yani abim ve Ozan'ın yanına geldiğimde gördüğüm manzara ile birkaç adım geriye gittim ve ağzımı kapattım.

Abim Ozan'ı yere yatırmış , karnına oturmuş ve yüzüne peş peşe yumruk atıyordu.

"Abi!" Kader ile birlikte bağırdığımızda abimin yumruğu anlık havada kalmış ama sonra daha sert bir şekilde Ozan'ın yüzüne indiğinde çığlık attım.

Ozan abimi üzerinden attığında dolmuş gözlerle ikisine baktım.

Nasıl üzerinden atacak kuvveti bulmuştu ki? Oysa hiç kuvveti yok gibiydi.

"Oya ile Kader geldi. Sonra devam edersin Orkun." Ozan konuşurken ayağa kalktığında abim de ayağa kalktı.

"Niye? Yoksa sevgilinin (!) gözleri önünde olmayan erkeklik gururun mu zedelenir?" Abim sinirle konuşurken tekrar Ozan'ın üzerine yürüdüğünde hızlıca Ozan'ın önüne geçtim ve ellerimi abime doğru uzattım.

"Abi, dur. Yalvarırım." Ağlayarak konuştuğumda abim havada kalan yumruğuyla önümde durdu.

Ellerim abimin göğsüne değerken başımı eğmiş ağlıyordum.

"Oya çekil. Dövsün anca içi öyle soğuyacak." Ozan arkamdan doğru konuştuğunda başımı ağlayarak olumsuz manada sağladım.

Sesin çok bitkin çıkıyor be sevgilim. Daha ne dayak yemesinden bahsediyorsun?

Gördüm işte ayağa kalkarken nasıl can çekiştiğini gördüm işte!

"Ölmek mi istiyorsun be adam!" Bağırdığımda arkamdan yorgun soluklarını duydum.

"Eğer ölümüm Orkun'un onay vermesine sebep olacaksa evet onu bile istiyorum." Dediğinde homurdandım.

"Şu an romantiklik yapılacak zaman mı Ozan!? Saçmalama." Dediğimde abim kolumu sertçe tutup beni çekti.