Abimin Arkadaşı /Yarı texting/ (TAMAMLANDI ✅)

AA- 41. BÖLÜM

YAYIMLANMA TARİHİ; 1 NİSAN 2023...

AA- 41. BÖLÜM;

Saat 8 buçuk alarmım çalarken ağlanarak gözlerimi açtım.

Evet ders saat 10 buçuktaydı ama ben 10 buçuk dersi için 2  saat erken kalkıyordum!

Çünkü yolum yaklaşık 1 buçuk saat sürüyordu!

Kendimi yataktan sürüyerek çıkardıktan sonra hemen banyoya gittim ve işlerimi halledip banyodan çıktım. Odama gidip üzerimi giyindiğimde saatime baktım.

Saat 9'a yaklaşmıştı. Makyaj yapmaya çalışsam yetişmez ki şu an aşırı derecede de üşendim. Neyse bir şey olmaz aman ya.

Yüzüme hemen bir güneş kremi sürdükten sonra kol çantamı alıp içine minik defterimi ve bir tane de kalem attıktan sonra telefonumu, anahtarımı ve cüzdanımı çantama attım.

Evden çıkıp ayakkabılarımı giydikten sonra aşağıya indiğimde kapıda beni bekleyen bir Ozan görmeyi beklemiyordum.

"Ozan?" Dediğimde gülümseyerek bana yaklaştı ve kollarını belime dolayarak bana sıkıca sarıldığında sarılışına karşılık verdim.

"Neden bu saatte buradasın?" Dediğimde gülümseyerek geri çekildi.

"Seni okuluna bırakmak istedim." Söylediği şeyle kaşlarım havalandı. Yürümeye başladık.

"Neden? Sen annemsin de ben de ilkokul öğrencisi miyim yoksa?" Dediğimde güldü.

"Hayır yavrum sadece okul açılınca zamanımız çok azalacak. Benim de hazır dersim yokken elimden geldikçe seninle zaman geçirmek istiyorum." Dediğinde gülümsedim.

Düştüm ama azıcık ...

Metroya bindikten sonra birkaç durağın ardından başka metroya aktarma yaptığımızda sırtımı kapıya yasladım.

Ozan önüme geçip yüzümü izlerken ben de başımı kaldırıp yüzüne baktım.

"Özür dilerim." Dediğinde tebessüm ettim.

"Affettim." Derken elim kolyeme gitmişti.

Şapşal ya. İşte böyle pişman edilir insan.

Gülümsediğinde iç çektim.

Çok güzel gülüyordu be vicdansız.

"Levent abi ile Esma abla hakkında ne düşünüyorsun?" Dediğimde yüzünü buruşturdu.

"Levent'i hâlâ sevmiyorum ama Allah'tan seni değil Esma ablaya karşı bir şeyler hissediyor." Dediğinde yüzünü buruşturma sebebini anlamış oldum.

"Kudurdun değil mi? Sana kızgınken Levent abiyle gülüyorum diye, karşı dairemde oturuyorlar ve sen hiçbir şey yapamıyorsun diye kudurdun değil mi?" Dediğimde hafifçe yüzünü yüzüme yaklaştırdı ama tabii ki de çok yaklaşmadı.

Saçmalamayın şimdi toplu taşımadayız dibime girecek hâli yok ya. Çıkar bir değişik edep diye kıçını yırtar sonra sanki birbirimize başka bir şey yapıyormuşuz gibi.

"Evet, aynen öyle oldu. Sen benim gözlerime bile bakmıyorken onun gözlerine bakarak kahkaha atmanı kıskandım, ben yanına bile yaklaşamıyorken o istediği her an seni görüyor diye kudurdum, ben sesini bile duyamıyorken o seninle konuşuyor diye çıldırdım. Kudurmamdan daha fazlası oldu, Oya." Gözlerimin içine bakarak konuştuğunda nefesimi tuttum.