Abimin Arkadaşı /Yarı texting/ (TAMAMLANDI ✅)

AA- 25. BÖLÜM

YAYIMLANMA TARİHİ; 5 ŞUBAT 2023...

AA- 25. BÖLÜM:

"Şimdi kahvaltıya inelim oradan da biraz daha vakit geçirir akşam yola çıkarız." Abim danışmanın orada hepimize hitaben konuştuğunda herkes başını sallayarak onayladı.

Eveeet. Tatilimizin sonuna geldik. Şükür bu tatili de başımıza bir şey gelmeden atlattık.

Hep beraber kahvaltı yapacağımız yere gittiğimizde self servisi gördüğümde sırıttım.

Allah'ım sınırsız yiyecek. Şu bir haftadır en sevdiğim!

Ben en önde hızlı hızlı sıraya girdiğimde tabağını hemen aldım ve sevdiğim şeyleri tabağıma koymaya başladım.

"Bakın bu salata çok güzel oluyor. Kahvaltıda yeni mi o? Demeyin beni dinleyin ve alın." Arkamda bizimkilerin olduğunu düşündüğüm için bir salatayı göstererek konuştuktan sonra arkama baktığımda arkamda bizimkileri görememiştim. Bizimkiler yerine tatilin ilk günü yere düştüğümde beni kaldırmayı teklif eden ve bana küçük hanım diyen o sarışını gördüm.

"Önerinizi deneyeceğim. Teşekkür ederim." Gülerek bana cevap verdiğinde utanarak gözlerimi kaçırdım ve hemen onun arkasındaki Ozan ile göz göze geldiğimde bize kaşlarını çatmış bir şekilde baktığını gördüm.

"Çok üzgünüm ben bizimkiler arkamda sanmıştım." Mahçupça konuştuğumda tebessüm ederek başını olumsuz manada salladı.

"Önemli değil. Ben de size bir öneride bulunayım. Buranın vişne reçeli çok güzel oluyor. Denemelisiniz." Dediğinde kaşlarım havalandı.

"Evet. Denedim , denedim. Vişne reçelini çok severim de ben denemezsem olmazdı ve çok haklısınız gerçekten de çok güzeldi." Hızlı hızlı konuşurken bir yandan da tabağımı doldurmaya başladığımda arkamdaki adamın kısık sesli gülüşünü duyduğumda başımı duvara vurasım geldi.

Salak! Neden hevesle hemen konuşuyorsun ki!? Teşekkür et geç.

"O zaman vişne reçelini önermem pek de geçerli olmadı gibi." Dediğinde göz ucuyla adama baktığımda o da bana bakıyordu.

Sarışın ağabey biraz daha bakarsan sevgilim o gözlerini oyacak. Çek gözlerini çek, çek...

"O zaman bu -" Demişti ki gösterdiği yiyeceği görünce sözünü kestim.

"Ondan da yedim. Aslında bakarsanız buradaki her çeşit yiyeceğin tadına baktım. O yüzden bana bir şey önermenize gerek yok." Dediğimde kaşları havalandı.

"İştahlı birisiniz anlaşılan." Söylediği şeyle omuz silktim.

Evet iştahlı biriyim. O yüzden 70 kiloyum ya.

"Evet, öyleyim." Dediğimde bir şey demedi.

Tabağımı doldurup ücreti ödediğimde bizimkiler daha yiyeceklerini almamıştı. Ozan kaşları çatık beni izlerken hele tabağını neredeyse hiç dolduramamıştı.

"Küçük hanım." Bir masaya oturacakken az önce konuştuğum adamım sesini duyduğumda tabağı masaya koyup arkamı döndüm.

"Kimliğini düşümüşsün, Oya." Derken önüme gelmiş ve elindiki kimliğimi uzatmıştı.

Ne ara samimi olduk? Ben nereyi kaçırdım?

Küçük bir tebessümle kimliği elinden alıp teşekkür ettiğimde başını hafifçe salladı.

"Bir şey değil. Benim de adım Levent. Tanıştığıma memnun oldum, Oya." Derken adımı baskılar gibi dile getirmişti.

"Benim adım da Ozan birader. Tanıştığımıza memnun oldum." Ozan ben Levent'in elini tutmadan yanımıza gelip elini tutarken konuştuğunda ona baktım.