𝐄𝐮𝐩𝐡𝐨𝐫𝐢𝐚 | 𝐉𝐉𝐊

𝚢𝚎𝚘𝚕-𝚝𝚞𝚕

[𝙴𝚔𝚒𝚖 𝟸𝟶𝟷𝟾]

| 𝙹𝚞𝚗𝚐𝚔𝚘𝚘𝚔 |

Bir hışımla odanın kapısını açtığımda odada yer alan kişilerin gözleri anında beni buldu.

Nefes nefese, "Noona, bir şey mi oldu?" Dedim. Sesim yorgunluğun etkisiyle hafif hırıltılı çıkmıştı. Ama şu an tek odağım Soo Ah'tı.

Telefonda bana söylediği şey yüzünden koşarak şirkete gitmiş, bir şey olmaması için bildiğim her duayı etmiştim.

Fakat şu an bana bakan gözler o kadar sakindi ki aralarında endişeden ölen bir tek benmişim gibi hissettim.

"Bir şey olmadı Jungkook, ama olacak."

Soo Ah yine şifreli bir şekilde konuşunca içimdeki endişe iki katına çıktı. Yanlarına yavaş adımlarla yaklaştım.

"Ama önce sakin olmalısın."

"Nasıl olabilirim Noona? Hemen şirkete gel dedin kötü bir şey oldu sandım."

Biraz sesim yüksek çıkmıştı ama Soo Ah bunu umursamadı ve oturmamı söyledi.

Derin bir nefes alarak Jin Hyung'un yanına oturdum. Hepsi çok sessizdi. Bakışlar üzerimdeydi. Hal böyle olunca gerilmeden edemiyordum.

"Neler oluyor?"

Sessizliği bozarak bunu sorduğumda ilk konuşan Yoongi olmuştu.

"Sarang'ı görmeye mi gittin?"

Bakışlarım Yoongi'den yavaşça Jimin'e kaydığında göz kırptı rahat olmamı amaçlarcasına. Onlara durumu anlatmış olmalıydı.

Boğazımı temizledim. "Evet, Hyung."

"Gerçekten, hayatta mı?"

Taehyung gözlerinde büyük bir duygu yoğunluğuyla sormuştu bunu. Sesindeki hafif titreme hem mutluluğun hem de şaşkınlığın göstergesiydi.

Sarang'ın yeri bende ayrıydı. Fakat Bangtan için de oldukça değerli biriydi. Buna şaşırmıyordum. Sarang'tan etkilenmemek mümkün değildi.

Başımı salladığımda tüm üyelerin gözlerinde oluşan mutluluğu görmüştüm.

İçimde var olan yoğun endişe giderek azalmıştı. Ancak hala neden beni buraya çağırdıklarını anlamamıştım.
Bunu Soo Ah anlamış olacak ki direkt söze girdi.

"Seni buraya çağırmamın sebebi kendinle yüzleşmen içindi, Jungkook."

Ne?

Anlamadığımı gözlerimi kısmamdan anlayan Taehyung devam etti.