O günü çok iyi hatırlıyorum...
Bir dövmecide oturmuş onu seyrediyordum. Uzun siyah saçları kadife gibiydi. Kusursuz...
Gözleri büyüktü ve benimkilerle buluşunca gardımın düştüğünü ve korktuğumu hissediyordum. Fakat bu korkum hayatımda hissettiğim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ç𝚘𝚔 𝚔𝚘𝚛𝚔𝚞𝚢𝚘𝚛𝚞𝚖, 𝚢𝚊 𝚋𝚒𝚛 𝚐ü𝚗 𝚐𝚒𝚍𝚎𝚛𝚜𝚎𝚗 𝚍𝚒𝚢𝚎."
~○○~
[𝙷𝚊𝚣𝚒𝚛𝚊𝚗 𝟸𝟶𝟷𝟻]
| 𝙹𝚞𝚗𝚐𝚔𝚘𝚘𝚔 |
"Sarang,"
"Efendim, Jungkook."
Bitkin bir sesle cevap verdi. Zorla da olsa kolumu kaldırdım ve klimanın kumandasını işaret ettim.
"Dereceyi biraz daha azaltır mısın? Ayağa kalkacak halim yok."
Hava o kadar sıcaktı ki hiçbirimiz yattığı yerden kalkamıyordu. Salonun büyük koltuğunda bitkin bir şekilde yatıyorduk.
Az ötemizde vantilatör çalışmasına rağmen serinletememişti. Bizde çareyi klimada bulduk ancak kumandayı alıp ayarlayacak hal yoktu.
"Yapmasam?"
Güldüm. O kadar tatlı söylemişti ki bir daha rica etmenin bir anlamı yoktu.
Kendimi zorlayarak bedenimi bu yoğun sıcağa rağmen hareket ettirdim ve kumandayı alıp klimayı ayarladım.
Eski yerime geri dönerken,
"Teşekkürler Jeonie." Dedi.
Jeonie... Beraber dövme yaptırdığımız günden beri bana böyle sesleniyordu. Ve şunu söylemeliyim ki, hiç olmadığı kadar özel hissettiriyordu bu kelime.
Ve evet beni hala dostu olarak görüyordu. O günden bu güne ona bir şekilde söylemeyi denedim ama bir türlü dökülemedi o iki kelime.
Neden bilmiyordum ama ne zaman bunu ona söylemeye kalkışsam bedenim anında kitleniyordu.
Bu durumumu benden önce fark eden Bangtan'ın çare arayışları hala sürüyor. Jimin sağolsun hepsine yetiştirmişti. Hatta dövme olarak ne yazdırdığımı bile koşa koşa üyelere söylemişti.
Bundan şikayetçi değildim. Aksine memnunum ama keşke bende bir faydası olsaydı.
Aslına bakarsanız söyleyememekten ziyade korkuyordum. Bana karşı davranışları ve bakışları eskisi gibi olmayacaktı çünkü.
Hal böyle olunca vazgeçmiştim hislerimi söylemekten. Fakat her iki türlüsü de canımı acıtıyordu.
"Niye hala bu kadar sıcak?"
Sarang sızlanarak bunu söylediğinde umutsuz düşüncelerimdeb sıyrıldım ve ona çevirdim bakışlarımı.
Uzun siyah saçları koltukta yayılmıştı. Yüzündeki ter damlacıkları saçlarının birkaç tutamının yanaklarına yapışmasına sebep oluyordu. Tanrım, bu kadar çekici olması şart mıydı?
