1898: As time goes back (UNTOLD STORY)

Kabanata 24

Nagising ako sa sinag ng araw na duamoi sa aking mukha. Binuksan ko ang isa kong mata naaninag ko si Nenita habang tinatali ang kurtina sa bintana.

Napahilot ako sa aking noo grabi ang sakit ng ulo ko. Ang sakit pala ng hang over sa panahong ito lalo na pagbroken hearted.

"Nenita?"

"Opo? Binibini?" Lumingon ito sa akin habang nakangiti"magandang Umaga po sa inyo"

"Ano bang maganda sa umaga"

"Kayo po! Kayo ang maganda lalo na pagngumiti kayo" kinuntan ko siya ng kilay."nawa'y nahimasmasan ng alak ang iyong kalungkutan" pang-aasar niyang sabi.

Tamayo ako sa aking pagkahiga at nainat-inat. Tiningnan ko sa salamin ang aking mukha.

Sobrang maga ng mata ko.

"Teka? Pano mo ako nabuhat kagabi Nenita?" Taka kong tanong sa kanya. Ang last na naalala ko ay nakatulog ako sa sahig.

"Po? Matapos niyo manghingi ng alak ay natulog na po ako. Hindi na ako bumalik rito"

"Ngunit pano ako napunta sa aking kama kong ganon?"

"Baka po'y nanakit ang iyong likod kaya lumipat kayo sa iyong kama"

"Ah! Baka nga siguro"

Nagbihis na ako at pumunta na sa kusina upang magumagahan.

"Sumabay ka na sa hapagkainan Felicidad" tawag sa akin ni inay na kasalukuyang kumakain.

Nandito si Gregorio  at iba pang mga matatas na official ang aga naman nila magmeeting. Dito pa talaga sila nagbreakfast ah!

"Ngun--!" Naputol ang sasabihin ko sana dahil sininyasan ako ni inay na paupuin kaya hindi na ako makatanggi.

Sinulyapan ko si Gregorio na kumakain ni hindi man lang tumngin kahit isang ulit man lang sa gawi ko.

Huhuhuu. Iyak latur na ba this.

Marami silang napag-uusapan pero hindi ako masyado nakakinig medyo masakit pa kasi ang ulo ko ang hapdi rin ng tiyan ko.

"Rinig ko'y nagkakamabutihan itong kapatid mong si Felicidad at si Gregorio" basag ng katahimikan ng isang sundalo kaya nasamid ako at tiningnan ko si Gregorio na busy kumakain. Ni wala man lang siyang reaction.

"Ang mga balita ngayoy hindi na ata makatutuhanan" natatawa kong sambit sa kanila "kahit kailan ay wala ng namamagitan sa amin noon lamang po iyon" Natigilan si Gregorio sa kanyang pagkain at tumatango tango bilang pag-sasangayon.

Natapos ang kanilang meeting nandito ako sa salas habang nag-aaral magburda. Wala lang trip ko lang nakakabagot kasi rito pag walang ganap.

"Binibini" inangat ko ang aking mata halos mangilid ang luha ko kasi si Gregorio hindi na niya ako tinatawag sa aking pangalan.

Ito ba ang ghosting sa unang panahon.

Tinaasan ko siya ng kikay bilang sagot sa kanyang tawag "bakit?" Pabulong kong sagot. Hindi ko kaya kasi lakasan ang boses ko baka kasi maiyak ako

"Nais sana kita makausap?" Ngumiti ako ng saracstic. Grabi! Ang kapal naman!

"Para saan?" Kinuha niya sa kanyang bulsa ang isang abaniko.

Tinitigan ko iyon ng mabuti parang pamilyar sa aking ang design nito

"Ito 'yong abaniko mo, na naiwan mo noon. Paumanhin kong natagalan kong isauli sa iyo"

"Ilapag mo nalang iyan sa lamesa. Itatapon ko rin naman yan" sarcastic kong sagot sa kanya habang nagboborda kunwari.

"Wala ka bang nais sabihin? Maari ka ng umalis sapagkat akoy may ginagawa" naiwan siyang nakatayo sa may gilid ko tinuloy ko rin ang pagburda bordahan ko.

"Tungkol sana kahapon?"

"Bakit anong meron kahapon?"

Sandali siyang napigilan" Wala lamang, sigi ako'y aalis na" nakikita ko ang bawat hakbang niya sa akin hanggang ito'y nakaalis na.

Arayyyyy!

Arrrraaaayyyy!

Ang sakit!

Ang sakit talaga!

Iyak ako ng iyak dahil ang sakit ng hintuturo ko natusok ng karayom.

"Binibini? Ano ang nangyari sa iyo?" Tanong ni nenita habang hinihamas ang aking kamay.

"Aray ko" sigaw ko sa kanya

"Bakit saan banda masakit?"tinuro niya ang puso ko "dito ba?" habang isang kamay niya ang hinihimas ang isang kamay ko.

"Huwag mo himasin. Ang sakit! Natusok ang hintuturo ko"

"Naku! Paumanhin binibini"

"Ang sakit Nenita"

"Alam ko binibini! Nasasaktan rin ako" sabay kami humagolgol ng iyak habang magkayakap.

-------

3rd person pov:

"Goyo?" Vicente

"Nag-away ba kayo ni Felicidad?"  Tanong nito sa kaibigan. Imbis na sumagot ito ay nag-unahang tumulo ang luha ni Gregorio.

"Mahal na mahal ko si Felicidad higit pa sa buhay ko" sagot nito kay Vicente.

"Ngunit" taka nitong sagot kay Gregorio na parang nagugulahan."bakit ganito ang kanilang sitwasyon" bulong nito sa sarili.

--------

Hi guys. Work of Fiction lang po lahat ito. Marami man akong mga nabago na pook petsa lugar tauhan  pasesnya na po. Sana suportahan niyo po ako until this story ends.

Lovelovelove❤️❤️❤️