~December 2 1898~
Kung ito ay panaginip ay------ hindi... isa pala itong bangungot na gusto ko ng magising
Face to face ko nasaksihan ang pagpapatayan ang sigaw ng mga sugatan, mga dugo na nagkalat sa paligid ang mga dahon na may mantsa ng dugo na tela isang ulan na tumutulo bawat pagpatak sa lupa
Kung hindi ko ibinihagi ang kagamitan na alam ko ay luging-lugi kami masasabi ko talagang na nasa hightech na ang mga amerikano dahil mayroon silang radio radio habang kami nagsesenyasan lamang.
Sumilip ako sa bababa at nakikita ko kung paano magsaksakan ang pinoy at amerikano pareho silag naubosan na ng bala kaya nagsaksakan nalang sila. Nakita ko ang lamang loob na tumagas sa kanilang katawan pareho silang hindi na mabubuhay pa kaya nagsalute nalang ako sa kanilang dalawa
"Kayo'y parehong bayani sa magkaibang bansa" Saad ko habang nakadapa at nakasalute sa kanila parehas nilang nabagsak ang kutsilyo at nagtitigan bago pa man sila bawian ng buhay ay nagsalute sila sa isa-isa sobrang iyak ko sa nasaksihan ko
"Ang sakit" bulong ko sa sarili habang napahawak ako sa aking dibdib
Ang katabi ko rin ay sumilip ang ulo at nakita ng Amerikano kay binaril ito sa ulo at napatumba.
"Aray ko" sigaw nito habang nakahiga sa lupa."patay na ba ako?"sabi nito at hinihimas ang metal na sumbrero.
"Hoy tanga! Tayo ! Buhay ka pa! " Saad ni Nineta kahit papano ay na-aadopt na rin ni Nenita ah way ng pananalita ko
"Sadyang napakatibay nga ng sumbrerong 'yan" wika ni kuya miyong habang nakikipagbarilan.
"Kung hindi lang tayo pupunteryahin sa mukha ay tiyak na hindi tayo matatamaan ng husto ng bala"
Bigla akong nabingi at tanging putok lang ng baril ang naririnig ko bigla akong nawala sa katinoan tumayo na ako at gusto ko ng umuwi at matulog ayoko na! Hindi ko na kaya!
"Felicidad!
"Binibiniiiiii!"
"Felicidaaaaad!"
Parang nasa malayo ang mga tinig nila, narinig ko naman pero hindi makagalaw ang buo kong katawan.
Nabalik nalang ako sa uliran ng may naramdaman akong may humawak sa kamay ko at hinatak naramdaman kong nakahundasay na ako sa lupa.
"Felicidad?" Bulong nito at niyakap ako ng mahigpit.
"Gg-ggoyo?" Mahina ko'ng sambit
"Wag mo na ulitin iyon pakiusap" naririnig kong sambit niya at nabagsakan ang mukha ko ng luha niya
"Nenita! Alalayan mo si Felicidad" sabi ni kuya miyong na ngayoy nakatutok sa ibaba.
"Opo"
Magkatabi kami ngayon ni Nenita, para lang kami ritong walang silbi habang ang paligid namin ay unti -unti ng nalalagasan
Akala ko matapang na Ako! Pero mali hindi pala
Tinabihan rin ako nina Vicente at Goyo.
Nagpatuloy ang putokan hanggang sa parehas na kaming nagpanic dahil kukunti na lang ang natitira naming bala.
BINABASA MO ANG
1898: As time goes back (UNTOLD STORY)
FantasyFelicity Aguinaldo ang babae sa 2022 na pinasan na yata ang lahat ng kamalasan sa mundo at nagmamay-ari na sa kasabihang "ISANG KAHIG ISANG TUKA" ngunit sa kabila ng tinamong hamon sa buhay ay nais niya maging successful na humahantong sa kanya upan...
