kabanata 32

82 4 0
                                    

3rd person pov.

Tuloyan ng bumitaw si Felicidad sa pagkahawak sa mukha ni Goyo sinubukan niyang hawakan ang kamay nito ngunit nagmistolan na itong gulay

"Hindi! Feliciiiiidaaaaaddddd" sigaw ni goyo, patuloy ang dugo na umaagos sa ilong ni Felicidad hanggang sa sumuka ito ng dugo at tuloyan na ngang nawalan ng malay.

"Huwag na huwag mo akong iwan" sigaw nito na umalingawngaw sa buong paligid

"Hindi ko man lang nasabi sayo na mahal na mahal kita" sambit nito na puno ng pagsisisi niyakap niya ang katawan ni Felicidad at pinump nito ang dibdib at binuka niya ang bibig nito upang bigyan ng hangin naalala niya noong panahon na malunod siya ganito amg ginawa sa kanya ni Felicidad. Paulit-ulit niya itong ginawa ngunit wala na talagang buhay ang katawan nito maski ang puso ay wala ng tibok.

Kinuha ni goyo ang singsing na nasa kanyang bulsa at isinuot niya ito kay Felicidad "ikaw lang ang babaeng nais kong makasama habang buhay"

"Nanggaling ka man sa  panahong ito o sa kasalukyan. Si Felicidad o si Felicity ka man isa lang ang natitiyak ko mahal na mahal kita "

Pwenisto ni Goyo ang katawan ni Felicidad sa binti ni Nenita hinawakan  ni Nenita ang kamay ni Felicidad at wala itong tigil sa pag-iyak

Nagpatuloy ang bakbakan  hanggang sa sumigaw ang lahat ng mga sundalong plipino

"Nagtagumpay tayo"  malungkot ang paligid dahil sa pagkawala ni Felicidad.

"Tagumpaaaay"

"Nagtagumpay tayo"sambit  ni goyo kay Felicidad  at hinagkan ang noo ng walang buhay na katawan "nagtagumpay tayo, ngunit wala ka" wika nito

Binigyan nila ng saludo si Felicidad bilang pasasalamat at pagtanaw ng malaking respito at sa malaking ambag nito sa digmaan

Napaluhod si ka mayong at patuloy na umiiyak sa harap ng bangkay ni Felicidad" Maghanda sa pagsaludosambit ni ka-mayong

"Magbigay galang sa namayapang bayani. "

Salute

Marcha

Kinuha ni ka-miyong ang kanyang sumbrero at itinapat sa dibdib.

"Sumaludo  sa bagong bayani" sambit ni ka-mayong habang yatuloy sa paghagolgol sa iyak

" Sumaludo kay binibining Nenita" Umiyak ang mga nakapaligid na sambayanang pilipino, Nasaksihan nila kung paano sila tratuhin ni Felicidad at nasaksihan nila ang katapangan ng isang dalagang sinasabihang magbuburda lamang

Iba man ang pangalan ang  binigkas ni Ka-miyong  pero batid niya na ang nakahandusay sa lupa ay walang iba kundi ang kapatid niyang si Felicidad

Nais man niya ito bigyan ng parangal ngunit mahigpit na bilin nito ay mamamatay siyang si Nenita habang si Nenita ay mabubuhay bilang Felicidad.

"F-felicidad" salita ni ka miyong ng makita niyang napaluhod   sa sahig si Nenita.

Umiiling na napaluhod si Nenita at ipinatong ang kanyang noo sa lupa sinuntok-suntok niya ang lupa " Anong karapatan ko na tawagin ng Felicidad....W-wala man lang akong nagawa"

"Hindi ito ang nararapat sa iyo binibini kay buti mo"

"Tanggapin at pahalagahan mo ang buhay na binigay sayo ng kapatid ko" saad ni ka-miyong kay Nenita

1898: As time goes back (UNTOLD STORY)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon