ကမ္ဘာပေါ်မှပျောက်ကွယ်သွားသင့်သောအရာများ [Myanmar Translation]

Chapter 11

Unicode

Ch-11

ဂန်ဆော့ဂျူသည် သူ့ကိုအဆောက်အအုံအဟောင်းတွေအများကြီးရှိနေတဲ့နေရာကိုခေါ်သွားသည်။ ဆိုင်မျက်နှာစာဘက်တွင် 'ငှားရန်ရှိသည်'ဟုရေးသားထားသည့်
ဆိုင်အလွတ်တွေက မြို့တွင်းဘက်နှင့်အလှမ်းဝေးသည့်နေရာတွင် တည်ရှိနေသည်။ ရှုပ်ယှက်ခက်နေသည့်လမ်းကြိုလမ်းကြားတွေက ပင့်ကူအိမ်လိုရှုပ်ထွေးနေတယ် ဒါမဲ့ အဲ့တာတွေကိုကျော်သွားတာနဲ့ အတော်လေးသန့်ရှင်းသပ်ရပ်သည့်အဆောက်အအုံတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရ၏။

အဆောက်အအုံ၏ရှေ့တွင် စီစီတီဗီလည်းမရှိသလို ဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေလည်းမရှိပေ... အဆောက်အအုံရဲ့ဝင်ပေါက်ရှေ့မှာ အစောင့်နှစ်ယောက်သာရှိသည်။

သူအထဲကိုဝင်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ချမ်းသာတဲ့မိသားစုက ကလေးတွေက ဘာလို့ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ လာပျော်ပါးနေတာလဲဆိုတဲ့အတွေးကပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။ အဆောက်အအုံ၏မြေအောက်ခန်းက ဟောင်းနွမ်းစုတ်ပြတ်နေတဲ့အပြင်ပိုင်းနဲ့ယှဥ်ရင် အမှန်တကယ့်ကိုနိဗ္ဗာန်ဘုံပဲ။ မြူးကြွနေတဲ့အတွင်းပိုင်းအပြင်အဆင်တွေ ၊
မီးအလင်းရောင်တွေအပြင် သူ့ရင်ခုန်သံတွေမြန်ဆန်လာအောင်လုပ်နေတဲ့ နားစည်ကွဲလောက်အောင်စူးရှတဲ့သီချင်းသံတွေကို ပြောစရာတောင်မလိုတော့ဘူး။

ဆေးလိပ်နဲ့ဆေးခြောက်နံ့တွေက မွှန်ထူနေပြီး
အရက်နဲ့ဆေးစွဲနေကြသည့်လူငယ်တွေက  ဝတ်လစ်စားလစ်များဖြင့် အရှက်မဲ့စွာအချင်းချင်းရောထွေးနေကြ၏။ အထဲတွင် ရေကူးကန်အသေးလေးရှိနေတာကြောင့် ဂျာဂယောင်း သူ့ဘောင်းဘီကိုခေါက်လိုက်ပြီး အထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။ဘရေထဲမှာ ယောကျာ်းရောမိန်းမတွေပါ ရယ်မောကာစကားပြောနေကြသည်။

'' ဒါကငါတို့ရဲ့လျှို့ဝှက်စခန်းအသစ်လေးလေ။ ဒီနေရာကို ဒါရိုက်တာဂန်တောင်သိဦးမှာမဟုတ်သေးဘူး။ ''

ဂန်ဆော့ဂျူက ဂျာဂယောင်း၏နား,နားကပ်ပြီး ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။ မသိရင် သူတို့တွေရင်းနှီးသွားပြီလို့ထင်နေတဲ့ပုံပဲ... နာမည်ခေါင်းစဥ်က အစ်ကိုကြီးကနေ ဒါရိုက်တာဂန်ဆီပြောင်းသွားသည်။ ရေကူးကန်ကိုကျော်ဖြတ်ပြီး လှေကားခပ်နိမ့်နိမ့်လေးကိုတက်ပြီးသွားတဲ့နောက် စားပွဲအဝိုင်းနှင့်ဆိုဖာတစ်ခုကို မြင်လိုက်ရသည်။ ရောက်နေကြပြီဖြစ်တဲ့
ဂန်ဆော့ဂျူရဲ့သူငယ်ချင်းတွေက လက်တွေ ဝှေ့ယမ်းပြီး နှုတ်ဆက်ကြသည်။ တချို့က သူတို့နှာခေါင်းထိပ်တွေမှာ အဖြူရောင်ပေါင်ဒါမှုန့်တွေပေနေကြပြီး သူတို့ရဲ့သူငယ်အိမ်တွေကပြူးကျယ်နေကာ ကောင်းကင်နှင့်ငရဲကိုသွားချည်လာလှည့်လုပ်နေကြသည်။